Τεστ ή κραχ!

Μπαίνοντας στην τέταρτη εβδομάδα καραντίνας και συνολικά στην έκτη από τον πρώτο συναγερμό που προκάλεσε η πανδημία, υπάρχουν ήδη δύο διαμορφωμένες καταστάσεις, αλληλένδετες σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους. Από την αντιμετώπιση των οποίων θα κριθούν τα πάντα.

Πρώτον, διαπιστώνεται ότι τα καταγεγραμμένα μέχρι τώρα κρούσματα, και κυρίως ο σχετικά χαμηλός αριθμός ατόμων που είναι διασωληνωμένα διαφορφώνουν μια σχετικά (πρόσκαιρα) αισιόδοξη προοπτική ελέγχου της πανδημίας. Αλλά πάντα με βασική προϋπόθεση ότι θα μείνουμε κλειδαμπαρωμένοι σπίτια μας ίσως και μετά τις 15 Μάη.

Δεύτερον, με αυτή την τακτική “φουλ άμυνας” εξασφαλίζουμε όσο είναι δυνατόν την μη επιβαρυνση των δομών υγείας, αποτρέπουμε την κατάρρευση του αδύναμου ΕΣΥ, αλλά ταυτόχρονα προκαλούμε μια μεγάλη ζημιά στην οικονομία, τις επιχειρήσεις και την απασχόληση.
Η οποία (ζημιά) αν συνεχιστεί και τον επόμενο ενάμιση μήνα, ίσως προκαλέσει ανήκεστο βλάβη σε μια έτσι κι αλλιώς εύθραυστη οικονομία.

Έτσι αποδεικνύεται ότι το “μάντρωμα” και η περίφημη “ατομική ευθύνη” έχουν όρια. Και φτιάχνουν τζάμπα μάγκες και “ήρωες”. Και αυτό καθώς “φουσκώνει” πρόσκαιρες εντυπώσεις μαζί και δημοσκοπήσεις. Αποθανατίζει και καταγράφει – με το αζημίωτο – ….σκληρά εργαζόμενους και αγωνιούντες πρωθυπουργούς (όχι γιατρούς και νοσηλευτές) και κάνει πραγματικότητα τις ονειρώξεις απίθανων τύπων που (μας) παριστάνουν τους σκληρούς στρατονόμους.

Αλλά αυτό έχει όριο, παρά τα επικοινωνιακά κέρδη.

Αν δεν ξεκινήσουν σχετικά σύντομα μαζικά τέστ, όπως υποδεικύεται από ειδικούς και επιστήμονες η κατάσταση στην οικονομία θα ξεφύγει τελείως , το βύθισμα στην ύφεση θα είναι για την Ελλάδα πρωτοφανές!

Ο ΟΟΣΑ θεωρεί ότι ύφεση γύρω στο 7% είναι το πλέον ευτυχές σενάριο για τη χώρα μας. Οι ευρωπαίοι τοποθετούν τον πήχη στο 10% και το ΔΝΤ πάνω από 12%.

Ήδη 250.000 επιχειρήσεις εκτιμάται ότι έβαλαν οριστικό “λουκέτο” για το λόγο αυτό δεν θα εμφανιστούν σε καμιά πλατφόρμα. Η ανεργία εκτιμάται ότι ανέβηκε 4 μονάδες σε ένα μήνα επιστρέφοντας στο 20%!

Το δίλημμα επομένως είναι “τέστ ή κράχ”. Και είναι πραγματικά δύσκολο να το απαντήσουν και να λάβουν σοβαρές αποφάσεις άνθρωποι που τους ενδιαφέρει μόνο η επικοινωνία.

Διαβάζοντας τον Κυριακάτικο τύπο στάθηκα σε μια ανάλυση πολύπειρου συναδέλφου, ο οποίος σημείωνε για τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη: …”Είναι δυνατόν άνθρωπος σε αυτή τη συγκυρία με κοινό νου να χαρακτηρίζει οποιοδήποτε μέτρο για τη στήριξη της οικονομίας, του ΕΣΥ, της κοινωνίας “ατέλειωτες παροχές” και να απειλεί τον κόσμο λέγοντας ότι, αν ζητηθούν και γίνουν τα στοιχειώδη, τότε θα μας “στείλουν στα μνημόνια”;

Και αν αυτό λέει σε εμάς ο πρωθυπουργός, τι θα διεκδικήσει από τους ομοϊδεάτες του ευρωπαίους”;