Τηλεφωνικό «φέσι» με την σφραγίδα του Γενικού Λογιστηρίου

Ευρηματικοί και ευφάνταστοι θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν οι κυβερνώντες που έσπευσαν να χρεώσουν ένα ακόμη κονδύλι στις πλάτες του Έλληνα φορολογουμένου.

Τα γνωστά «υποζύγια» της ελληνικής οικονομίας καλούνται να πληρώσουν τις εμπνεύσεις κυβερνητικών παραγόντων, που αντί να ασχοληθούν ενδελεχώς με τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας έβαλαν και πάλι στο παιχνίδι τα γνωστά τηλεφωνικά κέντρα.

Ο λόγος για το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους που κάθε τηλεφώνημα χρεώνεται χρυσάφι. Όταν ο πολίτης απευθυνθεί στην υπηρεσία και αυτή θα χρειαστεί να τον καλέσει πίσω δια κάποιου εκ των υπαλλήλων της σε σταθερό, κινητό, ή υπεραστικό για να του δώσει τις απαντήσεις που χρειάζεται ή τις αναγκαίες κατευθυντήριες γραμμές, ο αρμόδιος υπάλληλος θα το σκεφτεί δυο και τρείς φορές να σηκώσει το ακουστικό και να σχηματίσει τον απαραίτητο αριθμό του πολίτη που ζητά διευκρινήσεις. Ο λόγος απλός. Κάθε τηλεφώνημα και μια μικρή κυριολεκτικά περιουσία. Πληρώνει βλέπετε το δημόσιο και το «κοντέρ» γράφει. Λεφτά ως φαίνεται υπάρχουν.

Και τώρα που αναφέρθηκα σε κακοδιαχείριση και ληστρικές πρακτικές, στο μυαλό μου ήρθε η σκηνή απείρου κάλους με το Ντίνο Ηλιόπουλο στον καναπέ του σπιτιού του Παπαγιαννόπουλου μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα να φωνάζει αγανακτισμένος και αδειασμένος «κάτω οι… κλέφτες», μια από τις σκηνές ορόσημο των ελληνικών ταινιών βγαλμένες κυριολεκτικά από την ζωή που επαναλαμβάνονται με άλλους πρωταγωνιστές και σήμερα όχι στο πανί της μεγάλη οθόνης αλλά στην πραγματική ζωή, πληγώνοντας το φιλότιμο ενός ολόκληρου λαού, υποτιμώντας συστηματικά την νοημοσύνη του.

Τι άλλο αλήθεια θα σκεφτούν για να αποκομίσουν οφέλη από ένα κράτος που διαρκώς ματώνει, αρμέγοντας συνεχώς την αγελάδα που λέγεται κρατικός κορβανάς. Τίποτα άλλωστε πια δεν μας εκπλήσσει. Επτά δις απευθείας αναθέσεις και δουλίτσες που λέει και ο λαός μας με το τσουβάλι.

Αλέξανδρος Κοντοπάνος