Το 10% των καρκίνων στην Ευρώπη προκαλούνται από τη ρύπανση
Υπάρχουν πολλοί τύποι ρύπανσης, καθένας από τους οποίους ευθύνεται για ένα ευρύ φάσμα δυσμενών αποτελεσμάτων για την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του κινδύνου λοιμώξεων του αναπνευστικού, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, εννέα στους δέκα ανθρώπους αναπνέουν πλέον μολυσμένο αέρα, ο οποίος σκοτώνει επτά εκατομμύρια άτομα κάθε χρόνο.
Τώρα, μια νέα έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος απηχεί αυτές τις καταστροφικές στατιστικές, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το 10% όλων των περιπτώσεων καρκίνου στην Ευρώπη μπορεί να συνδεθεί άμεσα με την έκθεση σε ρύπους. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 270.000 Ευρωπαίοι πολίτες σκοτώνονται από τη ρύπανση κάθε χρόνο.
Η ρύπανση μπορεί να φαίνεται και να μας επηρεάζει διαφορετικά, ανάλογα με το είδος της. Οι ερευνητές που συνέταξαν την έκθεση ταξινομούν τη ρύπανση σε πέντε μεγάλες κατηγορίες: ατμοσφαιρική ρύπανση, ραδόνιο (ένα αόρατο, ραδιενεργό αέριο) και ακτινοβολία UV, παθητικό κάπνισμα, αμίαντο και χημικά.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι:
Το 2% όλων των θανάτων από καρκίνο στην Ευρώπη συνδέεται με την ατμοσφαιρική ρύπανση, η οποία αναφέρεται κυρίως στην έκθεση ως λεπτά σωματίδια (σωματίδια PM 2,5) και σε ρύπους, όπως το διοξείδιο του αζώτου και το διοξείδιο του θείου. Περίπου το 7% όλων των καρκίνων του πνεύμονα προκαλούνται από την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Περίπου το 4% όλων των καρκίνων προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία, η οποία προκαλεί κυρίως καρκίνο του δέρματος. Το αέριο ραδόνιο, το οποίο μπορεί να εισχωρήσει στα κτίρια από το έδαφος, προκαλεί μικρότερη ανησυχία, αλλά οι ανθρακωρύχοι κινδυνεύουν ιδιαίτερα από καρκίνο λόγω αυτού του τύπου ρύπανσης.
Η έκθεση σε χημικές καρκινογόνες ουσίες είναι ανησυχητική, αλλά δύσκολο να προσδιοριστεί ποσοτικά. Μερικοί από τους πιο προβληματικούς χημικούς ρύπους που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο περιλαμβάνουν το ακρυλαμίδιο, τις βενζοφαινόνες, τα επιβραδυντικά φλόγας, τις πολυφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS), καθώς και τα φυτοφάρμακα, το βενζόλιο, τη φορμαλδεΰδη και τη σκόνη πυριτίου.
«Ενώ έχουμε εκτιμήσεις για ορισμένες ουσίες, δεν είμαστε σίγουροι για τη συνολική συμβολή των χημικών καρκινογόνων ουσιών στον καρκίνο στους Ευρωπαίους», δήλωσαν οι συγγραφείς στην έκθεσή τους. «Πολλές χημικές ουσίες στην αγορά και στο περιβάλλον δεν έχουν υποβληθεί σε εξαντλητικές δοκιμές καρκινογένεσης και παραμένουν σημαντικά κενά γνώσης σχετικά με τις πιθανές επιδράσεις των χαμηλών επιπέδων έκθεσης σε συνδυασμούς χημικών ουσιών κατά τη διάρκεια της ζωής μας».
Η τήρηση της Συμφωνίας του Παρισιού, που σημαίνει περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε όχι περισσότερο από 1,5 βαθμό Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, θα συνεπαγόταν το κλείσιμο όλων των εργοστασίων που λειτουργούν με άνθρακα έως το 2050, το αργότερο. Με αυτό τον τρόπο, όχι μόνο θα περιοριζόταν η υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά θα καθάριζε και ο αέρας και θα σώζονταν περίπου ένα εκατομμύριο ζωές ετησίως σε όλο τον κόσμο.
Τα οικονομικά οφέλη από την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι σημαντικά: στις 15 χώρες που εκπέμπουν τις περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην υγεία εκτιμάται ότι κοστίζουν περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ τους, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
«Το πραγματικό κόστος της κλιματικής αλλαγής γίνεται αισθητό στα νοσοκομεία μας και στους πνεύμονές μας. Η επιβάρυνση για την υγεία των ρυπογόνων πηγών ενέργειας είναι τώρα τόσο υψηλή, που η μετάβαση σε καθαρότερες και πιο βιώσιμες επιλογές για τα συστήματα εφοδιασμού ενέργειας, μεταφοράς και τροφίμων αποδίδει αποτελεσματικά», λέει η Δρ Μαρία Νέιρα, Διευθύντρια Δημόσιας Υγείας, Περιβαλλοντικών και Κοινωνικών Παραγόντων του ΠΟΥ.
Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δεν φαίνεται να χάνονται από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της ΕΕ. Ως μέρος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας -ένα σύνολο πρωτοβουλιών πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με πρωταρχικό στόχο να καταστεί η Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη το 2050-, η Επιτροπή της ΕΕ έχει μια περιβαλλοντική ατζέντα που περιλαμβάνει την αντιμετώπιση ζητημάτων ρύπανσης, ποιότητας περιβάλλοντος και υγείας. Για παράδειγμα, ένα μέρος πρωτοβουλίας αυτής της ατζέντας είναι η στρατηγική «Farm to Fork», η οποία στοχεύει στη μείωση της έκθεσης σε καρκινογόνες ουσίες, παροτρύνοντας τους αγρότες προς την καινοτομία και τη βιωσιμότητα.
