Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη… (ή οι αντιδράσεις μερίδας της Αντιπολίτευσης)

Η διαγραφόμενη οριστικοποίηση της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών προκάλεσε -όπως ήταν φυσιολογικό- ποικιλία αντιδράσεων. Δημοκρατία έχουμε εξάλλου…

Οι περισσότερες αντιδράσεις, δίκαιες ή άδικες, ξύλινες ή σοφιστικέ, οργισμένες ή ήρεμες, σχετικές και… άσχετες, έχουν τη… λογική τους. Υπήρξε όμως και μια κατηγορία αντιδράσεων η οποία καταρχήν προκαλεί θυμηδία και θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με πλακίτσα-όπως ήδη γίνεται. Όμως η επιμονή σε αυτού του είδους την αντιπολίτευση περιέχει κάποια στοιχεία… παραφροσύνης που είναι άγνωστο που μπορεί να οδηγήσει. Και δεν αναφέρομαι μόνον στις δηλώσεις της κ. Ασημακοπούλου και του αντιπροέδρου της ΝΔ που μάλωσαν τους Ευρωπαίους επειδή… καλοπιάνουν, λέει, την κυβέρνηση.

Η κατά σύστημα –εδώ και καιρό είναι αλήθεια –προσωποποίηση της πολιτικής διαφοράς  και ο εκφυλισμός της σε δίπολα του τύπου «Εμείς είμαστε σχετικοί με την οικονομία, εσείς άσχετοι», «Άριστοι-Πλέμπα», «Ηθικοί –Ανήθικοι» κλπ, κλπ, οδηγεί σε απόλυτο εκφυλισμό της πολιτικής και σε φαινόμενα όπως αυτό της προεκλογικής εκστρατείας της ΔΑΠ στα ΑΕΙ που κατεβαίνει με βασικό σύνθημα «Να βουλιάξουμε τους φελλούς»!

Αφού έβαλαν τον κόσμο να σηκώσει τα λεφτά του από τις τράπεζες, αφού διέδιδαν παραμονές Πάσχα ότι μετά τις γιορτές δεν θα ξανανοίξουν οι τράπεζες, τώρα τα βάζουν με τους Ευρωπαίους (αυτοί… οι μένουμε Ευρώπη) .

ΚΕΕΛπνούχος αστήρ της δημοσιογραφίας από συστημικό κανάλι, σχολιάζοντας τη στάση Γιούνκερ υπέρ Ελλάδας τον χαρακτήρισε αλκοολικό!

Πάνε καλά; Ή καλύτερα πού το πάνε; Ή απλώς… το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη;