Το καταλάβαμε ρε κάφρε, φτάνει!
Αυτό που με ζοχαδιάζει πιο πολύ απ’ όλα στην τηλεόραση είναι η σήμανση.
Ναι η σήμανση!
Τούρκος γίνομαι.
Λίγο θέλω ακόμη για να κατέβω στις εκλογές με τον Ερντογάν, τους Κεμαλιστές, δεν ξέρω γώ ποιόν, αρκεί να είναι Τούρκος οριτζινάλε και να φοράει σαρίκι.
Πώς να το πω; Κάποιες φορές θέλω να γίνω σαν τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, να τους βγάλω τα έντερα έξω, να τα φτιάξω κοκορέτσι και να τους τα δώκω να τα φάνε.
Καλύτερα μην μάθω ποιοι είναι… Το ΕΣΡ, η ανεξάρτητη αρχή των μπαγλαμάδων, παρακλάδι της Νέας Ζωής, του Σωτήρα;
Καλά εσένα που ‘σαι μορφωμένος άνθρωπος δεν σου προσβάλλουν την νοημοσύνη;
Μόνο εγώ γίνομαι έξαλλος και θέλω να τους πλακώσω στις μάπες;
Εσύ δεν θες να τους γιαουρτώσεις, δεν τους μπινελικώνεις;
«Η τηλεοπτική σήμανση άλλαξε», λένε – εδώ και χρόνια, έχει αλλάξει – σε όλα τα κανάλια, σαν να μιλάνε σε νοητικά καθυστερημένους, σε ανθρώπους που έχουνε πάθει εγκεφαλικό, σε ντιπ ηλίθιους.
Κάθε λίγο και λιγάκι διακόπτουν μια ωραία ταινία για να – μας την – πουν την ίδια πάντα μ@λ@κία.
Πώς το 6 σημαίνει ότι το πρόγραμμα είναι ακατάλληλο για κάτω των 6 ετών και κατάλληλο για πάνω από 6 ετών, το 8 είναι ακατάλληλο για κάτω των 8 ετών και κατάλληλο για πάνω από 8 ετών, το 10 είναι ακατάλληλο για κάτω των 10 ετών και κατάλληλο για πάνω από 10 ετών, το 12 είναι ακατάλληλο για κάτω των 12 ετών και κατάλληλο για πάνω από 12 ετών, το 14 είναι ακατάλληλο για κάτω των 14 ετών και κατάλληλο για πάνω από 14 ετών, το 16 είναι ακατάλληλο για κάτω των 16 ετών και κατάλληλο για πάνω από 16 ετών, το 18 είναι ακατάλληλο για κάτω των 18 ετών και κατάλληλο για πάνω από 18 ετών.
Το καταλάβαμε ρε κάφρε, φτάνει!
Μην ξαναδιακόψεις να πεις την ίδια π@π@ριά γιατί συγχίζομαι, θα την εσπάσω την τηλεόραση.
Έχω τα νεύρα μου από 6 χρονώ!
Φτάσαμε ως το 2023 μ.Χ. και συνεχίζουν νάνε κουμανταδόροι, κάτι δήθεν ηθικιστές Αγιατολάχ, κάτι νταβατζήδες, παιδονόμοι της συμφοράς, οι οποίοι πληρώνονται αδρά για να αξιολογούν τις ταινίες, τα σήριαλ και όλες τις εκπομπές, που εξευτελίζουν τα κανάλια και προσβάλλουν καθημερινά εμάς τους τηλεθεατές.
Πουλάνε αυτά τα νούμερα εξουσία και νταβατζηλίκι.
Μη χαλαρώνεις επειδή κάνουνε μόνο ηθικοφανείς προτροπές και παραινέσεις.
Με την πρώτη ευκαιρία, δεν επιτρέπεται ακόμα, θα μπαίνουνε στα σπίτια, θα συλλαμβάνουν τα παιδιά και θα τα κλείσουνε όλα στα αναμορφωτήρια.
Πες μου άγνωστε κάφρε: γιατί πρέπει να είσαι πάνω από 12 χρονών για να δεις τον Σασμό στον Αlpha;
Επειδή έχει ένα φιλί κάθε δέκα επεισόδια;
Η, γιατί ο μικιός ο Σταματάκης πυροβόλησε κατά λάθος και σκότωσε – στα ψέματα, λέω στην 4χρονη κόρη μου που το κυαλάρει ανελλιπώς και κάνει χάζι – τον Πετρή τον Βρουλάκη;
Τι σημαίνει: «το πρόγραμμα περιέχει ακατάλληλες λέξεις και εκφράσεις»;
Είναι η πιο γνωστή ελληνική λέξη ακατάλληλη;
Αυτή που ακούς στις κεντρικές πλατείες των μητροπόλεων του κόσμου ετούτου και καταλαβαίνεις ότι εμείς οι φωνακλάδες οι Έλληνες έχουμε κατακτήσει τον πλανήτη γη;
Αν σε αποκαλέσω έτσι, ω παιδονόμε της συμφοράς που χεις μαϊμού πτυχίο παιδαγωγικής, σε βρίζω, σε κατηγορώ ότι – μαγκιά σου άμα – αυτοϊκανοποιείσαι ή μπορεί να σημαίνει – στην ζάμπλουτη και πολλαπλώς ερμηνεύσιμη ελληνική γλώσσα – έλα ρε μ… φίλε, κάνε γρήγορα, πρέπει να φύγουμε;
Ποιος σε πληρώνει και σε ορίζει νταβά των καναλιών για να αποφανθείς ότι για να δει μια ταινία με λάιτ ερωτικές σκηνές η 17χρονη ανιψιά μου – η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, και ΚΚΕ ψηφίζει εις τας εκλογάς και έχει εντελώς ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις – θα πρέπει να περιμένει ένα χρόνο για να γίνει 18;
Πόσα θες να μας τρελάνεις;
Όταν ήμουνα 14-16 υπήρχε μια κάπως λογική σήμανση με τρεις μόνο κατηγορίες:
Κατάλληλον.
Ακατάλληλον άνω τον 13, π.χ. «Το κορίτσι και το άλογο» με την Άννα Φόνσου, που κρεμιόμασταν για να το δούμε στο θερινό από μια διπλανή οικοδομή και το…
Αυστηρώς Ακατάλληλον.
Τουτέστιν: «Σκύψε ευλογημένη», «Το παλαμάρι του βαρκάρη» κ.ο.κ.
Αυτή την παιδαγωγική που ο Μπιγκ Μπράδερ βλέπει όλες τις ταινίες και αποφαίνεται ότι αυτό ένας 16χρονος μπορεί να το δει ενώ ο 14χρονος όχι, είναι για τον… Γιούτσο.
Κάτι τυπάκια σαν και μας, που μια ζωή άλλη δουλειά δεν κάναμε από το να συγκρουόμαστε με την απύθμενη βλακεία της λογοκρισίας (ποτέ μην συγκρουστείς κατά μέτωπο με έναν βλάκα, η βλακεία είναι αήττητη), λίγο θέλουμε να καταλάβουμε το ραδιοτηλεοπτικό μέγαρο και να παίζουμε μέρα νύχτα τον παίδαρο, τον Γκουσγκούνη.
Είναι ντροπή αυτή η δήθεν ηθικοπλαστική ηλιθιότητα, τόσο για τα ίδια τα πανέξυπνα παιδιά, τους γονείς, τους δασκάλους μας, τους σεναριογράφους, τους σκηνοθέτες, τους ηθοποιούς, τους διευθυντές των προγραμμάτων, τους καναλάρχες, για όλους.
Αιδώς Αργείοι!
Πίσω γορίλες!
