Το πολιτικό παιχνίδι μιας τραγωδίας, μετά το Ορλάντο το Μπρίστολ

Είναι αλήθεια θλιβερό ότι χρειάστηκε να χυθεί αθώο αίμα για να καταλαγιάσει η πολιτική έχθρα που είχε φτάσει στα όρια ανοιχτού μίσους στη Βρετανία. Είναι επίσης θλιβερό ότι έχουμε φτάσει να μαθαίνουμε, πλέον, τακτικά για εγκλήματα και δολοφονίες μίσους σε δυτικές προηγμένες πολιτικά και κοινωνικά χώρες, όπως η Βρετανία και οι ΗΠΑ.

Βεβαίως, κάθε είδους φανατικοί ή διαταραγμένοι πάντοτε υπήρχαν. Όμως, η αίσθηση ότι ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς που οξύνουν τα αισθήματα και ξυπνούν τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων είναι πλέον διάχυτη. Και ποιος φταίει για αυτό; Είναι εύκολο να ρίχνουμε την ευθύνη στους… μεγάλους (ότι και αν σημαίνει αυτό) και στους πολιτικούς. Όμως, η ευθύνη είναι και ατομική, στον καθένα από εμάς, στη δυνατότητα του να φιλτράρει και να επεξεργάζεται όσα ακούει και να ελέγχει τα ένστικτα του και τις πράξεις του.

Ήταν ο Τόμας Μέιρ διαταραγμένος, ήταν απλά ένας ποτισμένος φανατικός; Αναφώνησε όντως «πρώτα η Βρετανία»; Ήταν όντως τα κίνητρα του σχετιζόμενα με το βρετανικό δημοψήφισμα; Οι αστυνομικές αρχές έχουν πολύ δουλειά μπροστά τους, και εξαιρετική πίεση από κοινό και πολιτικούς, δεδομένου ότι η δολοφονία της βουλευτού και μητέρας δύο παιδιών Τζο Κοξ μπορεί να διαταράξει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού εν όψει του επικείμενου κρίσιμου δημοψηφίσματος για τη θέση της Βρετανίας στην Ε.Ε.

Είναι και πάλι θλιβερό, αν όχι τραγικό, ότι στην ουσία υπάρχουν παράγοντες που σιωπηλά εκφράζουν την ανακούφιση τους για μια ενδεχόμενη αλλαγή κλίματος, και αναλογία δυνάμεων μεταξύ του “exit” και του “remain” στη προεκλογική εκστρατεία για την επικείμενη κάλπη. Όμως, αυτό είναι που στην ουσία συμβαίνει, και το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται οι περισσότεροι σήμερα στη Βρετανία.

Βεβαίως, όλοι εκφράζουν τα συλλυπητήρια τους. Και όλες οι πλευρές υποχρεώθηκαν να παγώσουν τις προεκλογικές τους καμπάνιες και να ματαιώσουν όλες τις εμφανίσεις και ομιλίες, προσφέροντας μια ανάσα ηρεμίας στο κοινό. Όμως, στην ουσία όλοι περιμένουν πλέον με αγωνία τις νέες δημοσκοπήσεις που θα βγουν το Σαββατοκύριακο για να δουν αν το σοκαριστικό γεγονός θα επηρεάσει το κοινό και κυρίως τους αναποφάσιστους.

Και την αγωνία αυτή δεν την έχουν μόνο οι πολιτικοί της Βρετανίας, αλλά και οι πολιτικοί της Ευρώπης, και όχι μόνο, που δεν είναι διόλου βέβαιο ότι είναι αλήθεια έτοιμοι να αντιμετωπίσουν πολιτικά και πρακτικά τις συνέπειες ενός brexit για την Ε.Ε. και τις χώρες τους.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτή την εβδομάδα οι άνεμοι στο πολιτικό σκηνικό είχαν αλλάξει δείχνοντας το «Όχι» στην ΕΕ να έχει πάρει «κεφάλι» και να αποκτά μια σημαντική δυναμική, χάρη και στον υψηλό φανατισμό των brexitiers. Οι δε, δημοσκοπήσεις έφεραν έναν ενθουσιασμό στο στρατόπεδο τους που ενέτεινε την ένταση στη κοινωνία, έως ότου η είδηση της τραγικής δολοφονίας να έρθει και να… βγάλει από τη πρίζα τις προεκλογικές καμπάνιες.

Πως θα εξελιχτούν τα πράγματα, και τι κλίμα θα διαμορφωθεί τις επόμενες ημέρες; Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς, διότι από τη μία πλευρά το αντιευρωπαϊκό μίσος και ο φανατισμός είναι δύσκολο να καταλαγιάσει, αλλά από την άλλη θα είναι δύσκολο να εκφραστεί και να προσηλυτίσει νέους ψηφοφόρους, αν όντως στο πίσω μέρος του μυαλού του δολοφόνου ήταν το επικείμενο δημοψήφισμα. Πολλά, σίγουρα, θα εξαρτηθούν από την πορεία της έρευνας για το τραγικό γεγονός…

Υ.Γ. Θυμίζουμε ότι, δυστυχώς, τα ίδια λίγο-πολύ γράφαμε πριν λίγες ημέρες με αφορμή τη τραγωδία στο Ορλάντο και το πολιτικό σόου που έστησε ο Ντόναλντ Τραμπ για να εκμεταλλευτεί την ισλαμοφοβία της Αμερικής και να πάρει «κεφάλι» στην προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές της χώρας.