Το βλέμμα των αγορών στρέφεται στο Τζάκσον Χολ

Θεωρείται το Νταβός του καλοκαιριού. Με μόνη διαφορά ότι στο οικονομικό φόρουμ του Τζάκσον Χολ, στο Γουαϊόμινγκ, που διεξάγεται κάθε Αύγουστο υπό την αιγίδα της Fed του Κάνσας, δεν υπάρχει χώρος για celebrities και έτερους… μαϊντανούς. Το «screening» είναι αυστηρότατο, με στόχο η απόλυτη αφρόκρεμα της τραπεζικής ελίτ να μπαίνει στην ουσία των προκλήσεων και των προβλημάτων της εποχής.

Στο φετινό ραντεβού, που ξεκινά σήμερα και θα διαρκέσει όλο το Σαββατοκύριακο, τα φώτα θα επικεντρωθούν και πάλι στην οικοδέσποινα Αμερική (σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες χρονιές που ο σταρ ήταν ο Μάριο Ντράγκι και η πολιτική της ΕΚΤ), δεδομένου ότι οι επόμενες κινήσεις της Federal Reserve είναι το μεγάλο ερωτηματικό των αγορών. Είναι, άλλωστε, και το πρώτο Τζάκσον Χολ του Τζερόμ Πάουελ, οπότε ο νεόφερτος τραπεζίτης, που θα μιλήσει σήμερα στο συμπόσιο, έχει πολλά να αποδείξει.

Ακόμη και ο τίτλος της φετινής συνάντησης που κάνει λόγο για τον σχεδιασμό ενός… ανθεκτικού πλαισίου νομισματικής πολιτικής, με στόχο την μελλοντική προστασία και θωράκιση των αγορών και της σταθερότητας του συστήματος, μαρτυρά τον βασικό στόχο και συνάμα την πρόκληση των μεγάλων κεντρικών τραπεζών σε ένα διάστημα που η παγκόσμια οικονομία έχει αρχίσει να στέκεται και πάλι στα πόδια της. Άλλωστε, μελανά σημεία και απειλές δεν λείπουν, από αστάθμητους κινδύνους στην ευρωπαϊκή οικονομία και το στοίχημα του Brexit έως το «καυτό» θέμα των ημερών, το φόβο για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες με πρώτη και κυριότερη την Τουρκία. Και βέβαια τον μέγιστο κίνδυνο ενός ευρύτερου εμπορικού πολέμου σε ένα διάστημα που ειδικά μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας δεν υπάρχουν σημάδια εκτόνωσης της κρίσης, με τις συνομιλίες που διεξήχθησαν μεταξύ τους, μέσα στην εβδομάδα, στην Ουάσιγκτον, να μην έφεραν κάποια πρόοδο.

Ο απρόβλεπτος κύριος Τραμπ είναι, άλλωστε, από μόνος του ένα πρόβλημα για τον Τζερόμ Πάουελ, παρά το γεγονός ότι η Fed λειτουργεί ανεξάρτητα από την όποια κυβέρνηση της χώρας και τις προθέσεις της. Η ανεξαρτησία αυτή είναι θεσμικά κατοχυρωμένη, παρά το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Fed διορίζεται από τον αμερικανό πρόεδρο, όμως ο κύριος Τραμπ είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που δεν δείχνει να το κατανοεί και να το σέβεται με τις συχνές δημόσιες τοποθετήσεις του επί των κινήσεων και αποφάσεων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, να σχολιάζεται επικριτικά στα media και να προβληματίζει τις αγορές.

Μόλις προ ημερών ο Αμερικανός πρόεδρος φιλοξενήθηκε και πάλι στα πρωτοσέλιδα με αφορμή τις δηλώσεις του, στις οποίες εξέφρασε ανοιχτά τη δυσαρέσκεια του, επειδή ο κύριος Πάουελ ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι με την προκάτοχο του Τζάνετ Γέλεν –την οποία ο κύριος Τραμπ αντικατέστησε με τον Τζερόμ Πάουελ- αναφορικά με την συνεχόμενη σταθερή αύξηση των επιτοκίων. Με λίγα λόγια ο Ντόναλντ Τραμπ δυσφορεί για την αύξηση των επιτοκίων, διότι βασίζεται επικοινωνιακά στην επιτάχυνση της αμερικανικής ανάπτυξης, όπως βέβαια και ο ομόλογος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Τουρκία.

Βέβαια, ο Τζερόμ Πάουελ έχει σοβαρότερα προβλήματα από τον Ντόναλντ Τραμπ, διότι πλησιάζει στο δύσκολο εκείνο σημείο που πρέπει να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις της Fed. Και από αυτές τελικά θα κριθεί από τις αγορές. Η προηγούμενη χρονιά, άλλωστε, «έτρεξε» λίγο-πολύ στο… αυτόματο, με την εφαρμογή των βημάτων που είχαν ήδη προσχεδιαστεί με την Τζάνετ Γέλεν στο τιμόνι. Όμως, με την πάροδο του χρόνου νέα δεδομένα προστέθηκαν, τα οποία απαιτούν επανεξέταση της στρατηγικής και του πλάνου αύξησης των επιτοκίων, που θεωρητικά περιλαμβάνει τρεις ακόμη αυξήσεις πριν τα τέλη της χρονιάς και αυτό, πλέον, είναι ευθύνη του Τζερόμ Πάουελ.

Τα δεδομένα από το μέτωπο του πληθωρισμού, η ανησυχία για την πορεία της αμερικανικής οικονομίας καθώς οι εμπορικές διαμάχες κλιμακώνονται, αλλά και η σοβαρή διαταραχή στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, έχουν αρχίσει να δημιουργούν συζητήσεις για τον κίνδυνο η Fed να κινηθεί προς μια υπερβολικά σφικτή νομισματική πολιτική (από την υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική που ακολουθούσε προ διετίας). Λαμβάνοντας, άλλωστε, υπόψη ότι τα αποτελέσματα της νομισματικής πολιτικής στην πραγματική οικονομία φαίνονται αρκετό καιρό αργότερα. Υπό το φως των στοιχείων αυτών, το ενδιαφέρον για τα όσα θα ειπωθούν στο Τζάκσον Χολ είναι, δικαιολογημένα, μεγάλο.