Τραμπ: «Τρέχει» για να σώσει την καρέκλα του

Το «έργο» είχε αρχίσει να στήνεται εδώ και ημέρες. Καταρχάς από τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και τους στενότερους συνεργάτες και υπουργούς του (όπως ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο): πυρ ορυμαγδόν κατά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Πολιτικά και επικοινωνιακά η καλοστημένη στρατηγική, το αποκορύφωμα της οποίας ήταν η σημερινή ανακοίνωση-βόμβα ότι οι ΗΠΑ διακόπτουν τη χρηματοδότηση προς τον διεθνή οργανισμό, έχει το νόημα της. Έρχεται δε, να κουμπώσει στην τακτική που έχει υιοθετήσει εξαρχής ο Αμερικανός πρόεδρος προκειμένου να ρίξει ΟΛΗ την ευθύνη για την πανδημία στην Κίνα και τον περίφημο «κινεζικό ιό». Διότι ο κύριος Τραμπ είναι ο μοναδικός ηγέτης παγκοσμίως που αποκαλεί τον κορονοϊό, από την πρώτη ημέρα ταυτοποίησης του, «κινεζικό ιό», προκειμένου τα μυαλά των Αμερικανών πολιτών που τον ακούν καθημερινά να εντρυφήσουν στην ταύτιση του φονικού ιού με τους «κακούς» Κινέζους.

Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι και μεταξύ των… ψεκασμένων της αμερικανικής κοινωνίας είχε ευρεία απήχηση η θεωρία συνωμοσίας ότι ο κορονοϊός φτιάχτηκε σε κινεζικά εργαστήρια και «απελευθερώθηκε» για να καταστρέψει την Αμερική, σε απάντηση του εμπορικού πολέμου που κήρυξε ο πλανητάρχης εναντίον τους.

Ο κύριος Τραμπ και το επιτελείο του δεν έφτασαν στο σημείο να υιοθετήσουν τη θεωρία αυτή (όχι δημοσίως, τουλάχιστον), όμως έχουν κάνει τα αδύνατα δυνατά για να προβάλουν την ευθύνη της Κίνας στη διασπορά του ιού. Οι Κινέζοι ήταν, λέει, άχρηστοι στη διαχείριση της κρίσης, απέτυχαν να περιορίσουν τον ιό και δεν ενημέρωσαν εγκαίρως την ανθρωπότητα για τον κίνδυνο.

Δεν λέμε φυσικά πως το κινέζικο καθεστώς είναι άμοιρο ευθυνών. Είναι γεγονός ότι άργησε να εντοπίσει, να ταυτοποιήσει και να ενημερώσει τον κόσμο για τον ιό και προσπάθησε επιβεβαιωμένα να φιμώσει τον πρώτο γιατρό που θέλησε να μιλήσει για τη… νέα αυτή περίεργη ασθένεια επιδεικνύοντας γνήσια… κομμουνιστικά αντανακλαστικά. Όμως από τη στιγμή που, καλώς ή κακώς, ο ιός διαδόθηκε σε όλο τον πλανήτη ήταν και παραμένει ευθύνη της κάθε εθνικής κυβέρνησης να λάβει τα μέτρα που πρέπει για να προστατέψει τον πληθυσμό της.

Δεν φταίνε οι Κινέζοι που ο κύριος Τραμπ πήρε το θέμα από την πρώτη στιγμή ελαφρά, με ανεκδιήγητες δηλώσεις για τον… «ιό που γρήγορα θα φύγει» και οι οποίες δυστυχώς γι’ αυτόν έχουν καταγραφεί on camera και αποτελούν πολύτιμο όπλο για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Επειδή, λοιπόν, δεν μπορεί να «σβήσει» τις δηλώσεις αυτές, περνά στην αντεπίθεση ρίχνοντας όλη την ευθύνη αλλού: καταρχάς στους Κινέζους και εσχάτως στον ΠΟΥ διότι –λέει- απέτυχε στην αποστολή του, που ήταν η έγκαιρη ενημέρωση του διεθνούς κοινού για τον κίνδυνο. Στα υπονοούμενα του δε, ο ίδιος και η κουστωδία του υπονοούν ότι ο ΠΟΥ είναι… όργανο των Κινέζων και πως ο διεθνής οργανισμός τους… κάνει πλάτες.

Με όλα αυτά βεβαίως ο Αμερικανός ηγέτης επιθυμεί, λίγους μήνες πριν τις κρίσιμες εκλογές που θα κρίνουν την παραμονή του στην εξουσία, να παραπλανήσει το αμερικανικό κοινό και να στρέψει την οργή του για τα χιλιάδες κρούσματα και τους χιλιάδες θανάτους στη χώρα μακριά από τον ίδιο.  Όμως δεν ήταν η κινεζική κυβέρνηση που αποφάσισε τη λανθασμένη στρατηγική των ΗΠΑ απέναντι στη κρίση, αλλά ο ίδιος και κανένας άλλος.  

Ο κύριος Τραμπ ακολουθώντας το εξίσου… επιτυχημένο παράδειγμα του Μπορίς Τζόνσον (που διόλου τυχαία ήταν ο πρώτος ηγέτης πρώτου μεγέθους που νόσησε και έφτασε και να διασωληνωθεί για να σωθεί) άργησε να πάρει μέτρα. Την πρωτοβουλία των όποιων κινήσεων ανέλαβαν οι κυβερνήτες των πολιτειών που παρουσίασαν το μεγαλύτερο πρόβλημα και οι οποίοι μάλιστα διαμαρτύρονται ακόμη και σήμερα ότι δεν έχουν τη στήριξη που θα έπρεπε από το ομοσπονδιακό κράτος, ειδικά δε, αν πρόκειται για πολιτείες που δεν θεωρούνται… Τραμπικές (όπως η ελιτίστικη Νέα Υόρκη).

Στην ουσία, μέχρι και σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας δεν βιώνει το είδος των αυστηρών μέτρων που έχει προ πολλού εφαρμόσει η Ευρώπη. Αλλά ακόμη και τα μέτρα αυτά ο κύριος Τραμπ έχει «φαγωθεί» να τα καταργήσει γρήγορα, ξεκαθαρίζοντας από την πρώτη στιγμή ότι προτεραιότητα του είναι η οικονομία. Εξού και ήθελε να άρει τα όποια περιοριστικά μέτρα μέχρι το Πάσχα και όταν του… έβαλαν χέρι με φόντο την εκτόξευση του αριθμού των κρουσμάτων στη χώρα, μετέθεσε το επανάνοιγμα για τις αρχές Μαϊου.

Στο μεσοδιάστημα, λοιπόν, και για να κερδίζει χρόνο στην επιθετική στρατηγική του, ο κύριος Τραμπ ανέβασε στροφές, με θύμα την χρηματοδότηση προς τον ΠΟΥ, ήτοι περίπου 500 εκατ. δολάρια που αντιστοιχούν στο 15% του προϋπολογισμού του. Έτσι ώστε οι συγγενείς των αισίως 26.000 νεκρών Αμερικανών που θα ψηφίσουν σε λίγους μήνες, να πιστέψουν ότι για τους θανάτους αυτούς… φταίει η Κίνα, φταίει ο ΠΟΥ, φταίνε οι Δημοκρατικοί, φταίνε ίσως οι ανάδρομοι πλανήτες και τίποτε πράσινα ανθρωπάκια από το διάστημα. Οποιοσδήποτε άλλος, πάντως, εκτός από τον ίδιο!