Τράπεζα Πειραιώς: Η ΕΚΤ «αδειάζει» τον Μεγάλου

Έκθετη αφήνει τη σημερινή διοικητική ομάδα της Τράπεζας Πειραιώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις διαδικασίες τις οποίες μετήλθε σχετικά με το μετατρέψιμο ομόλογο του 2015 .

Συγκεκριμένα ο επικεφαλής της τραπεζικής εποπτείας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Αντρέα Ενρία απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, για το θέμα της πληρωμής των τόκων των Co.Cos, ναι μεν δηλώνει ότι πρόκειται για ζήτημα απορρήτου, από την άλλη πλευρά αφήνει να εννοηθεί ότι η Πειραιώς δεν είχε τη δυνατότητα να τους αποπληρώσει διότι κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πρόβλημα στα εποπτικά της κεφάλαια.

Πρόκειται σαφώς για διπλωματική και έμμεση μομφή προς την διοίκηση Μεγάλου ως προς τους χειρισμούς της στο ζήτημα του ομολόγου.

Ο κ. Ενρία λέει ουσιαστικά, ότι αν ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς δεν είχε βιαστεί το 2018 να κάνει χρήση της ρήτρας του ομολογιακού δανείου για μη αποπληρωμή των τόκων για ένα χρόνο, σήμερα θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία και να μην αναγκαζόταν το ΤΧΣ θα επωμισθεί τα βάρη για την μετατροπή των CoCos, σε μετοχές.

Σημειώνεται ότι από τη συγκεκριμένη συναλλαγή μετά την οποία το ελληνικό Δημόσιο θα κατέχει το 61,4% – μέσω του ΤΧΣ – των μετοχών της Τράπεζας η συνολική ζημία του Ταμείου λόγω της διαφοράς των σημερινών χρηματιστηριακών τιμών και της τιμής μετατροπής του ομολόγου θα ανέλθει περί τα 2 δις ευρώ!

Το σημείο της απάντησης του επικεφαλής της εποπτείας προς τον κ. Παπαδημούλη που αποκαλύπτει τις αστοχίες της διοίκησης Μεγάλου είναι το εξής:

«Θέσατε το ερώτημα γιατί η Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε. υπέβαλε αίτημα στην Τραπεζική Εποπτεία της ΕΚΤ σχετικά με το ενδεχόμενο καταβολής τοκομεριδίων CoCo, δεδομένου ότι η Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε. έχει δηλώσει δημοσίως ότι η πληρωμή τόκων σε μετρητά είναι καθόλα διαχειρίσιμη.

Είμαι ενήμερος για τη δημοσιοποίηση στην οποία προέβη η τράπεζα για αυτό το ζήτημα, αλλά δεν μπορώ να διατυπώσω σχόλια για μεμονωμένα πιστωτικά ιδρύματα και τις ενέργειές τους καθώς υπόκειμαι σε απαιτήσεις επαγγελματικού απορρήτου, όπως περιγράφονται στην CRD IV.

Αυτό συνεπάγεται ότι δεν μπορώ να διατυπώνω σχόλια για τον χαρακτήρα και την έκταση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ τραπεζών και εποπτικών αρχών.”