Τράπεζες: Οι ξένοι σαρώνουν τα “φιλέτα” με τις πλάτες τους

Μπορεί να ισχυρίζονται πως ανοίξανε τις κάνουλες και μοιράζουν χρήμα, όμως η αλήθεια είναι ότι για να περάσει κάποια μικρομεσαία επιχείρηση από τον γκισέ της τράπεζας κυριολεκτικά πρέπει να έχει αυτό που λέμε «μπάρμπα στην Κορώνη».

Από τη μια τα επιτόκια δανεισμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζουν να είναι απαγορευτικά, και από την άλλη πλευρά είναι τόσες οι προσωπικές εγγυήσεις που ζητούνται που το τελικό αποτέλεσμα είναι μηδέν εις το πηλίκο. Αν σε όλο αυτό το αφήγημα προσθέσουμε και το γεγονός πως ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων είναι μαυρισμένοι από τον Τειρεσία είναι απολύτως κατανοητό το γιατί ούτε απ’ έξω από τραπεζικό κατάστημα δεν μπορούν να περάσουν.

Που στηρίζουν όμως το αφήγημά τους οι τράπεζες, όταν δηλώνουν δια του στόματος υψηλόβαθμων στελεχών τους, ότι ομαλοποιείται σταδιακά το τραπεζικό σύστημα, χρηματοδοτείται ή αγορά και η επέκταση των επιχειρηματικών σχεδίων και των επενδυτικών δράσεων, μα φυσικά στις επιλεκτικές ενέσεις ρευστότητας που κατευθύνονται κυρίως προς εισαγόμενους επενδυτές.

Αντί να φέρουν το πολυπόθητο για την ελληνική οικονομία “ζεστό χρήμα” αντλούν με χαμηλά επιτόκια και προκλητικούς δανεικούς όρους ρευστότητα από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα την στιγμή κατά την οποία η κάνουλα είναι κυριολεκτικά κλειστή για τους Έλληνες, μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες που αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Έρχονται από το εξωτερικό, παίρνουν τα φιλέτα των ακινήτων και όχι μόνο, και από πάνω τους πριμοδοτούμε και κεφαλαιακά, για να μην τους χάσουμε από πελάτες. Επενδυτές κυριολεκτικά του… γλυκού νερού που αντί να μας φέρνουν συνάλλαγμα, τους δίνουμε απλόχερα και τους κόπους της ελληνικής κοινωνίας. Συστημικοί νταραβερτζήδες από την αλλοδαπή με τις πλάτες συστημικών εγχώριων τραπεζικών συμφερόντων.

Αλέξανδρος Κοντοπάνος