Tσακαλώτος: Επιμένουμε σε χαμηλότερα πλεονάσματα μετά το 2018, δεν θα νομοθετήσουμε νέα δημοσιονομικά μέτρα για το 2019 και το 2020

Επιμένει η κυβέρνηση στην συμβιβαστική πρότασή της προς τους Θεσμούς να χαμηλώσει στο 2,5% του ΑΕΠ ο στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018, αντί 3,5% που έχει υποδείξει εμμέσως πλην σαφώς το τελευταίο Eurogroup, και η διαφορά του 1% του ΑΕΠ να διατεθεί για την εφαρμογή μέτρων μείωσης της φορολογίας που θα συμβάλουν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Αυτό προκύπτει από τα όσα επεσήμανε πριν από λίγο ο υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος μιλώντας στη Βουλή για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017. Ο υπουργός ξεκαθάρισε επίσης ότι η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί τη νομοθέτηση νέων δημοσιονομικών μέτρων για το 2019 και το 2020, όπως απαιτεί ο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ζήτησε την υποστήριξη αυτής της κυβερνητικές θέσης από όλα τα κόμματα της Βουλής.

Αποκάλυψε επίσης ότι στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδος θα επιστρέψουν στην Αθήνα οι επικεφαλής των κλιμακίων των δανειστών για να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις με την Ελληνική κυβέρνηση με στόχο την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης. Σύμφωνα με τα όσα διευκρίνισε ο υπουργός, παραμένει ακόμη σε εκκρεμότητα η συζήτηση για το δημοσιονομικό κενό του 2018, το οποίο οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί προσδιορίζουν πλέον στα 100-150 εκατ. ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το ανεβάζει στα 200-250 εκατ. ευρώ. Υπάρχει, επίσης, σύμφωνα με τον υπουργό, κι ένα ακόμη πολύ μικρό κενό 20 εκατ. ευρώ για το 2017 το οποίο δεν αποτελεί πρόβλημα.

Ο κ. Τσακαλώτος ξεκαθάρισε εξάλλου ότι «τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται συμφωνημένο με τους Θεσμούς, αν δεν συμφωνηθούν όλα», αφήνοντας να εννοηθεί ότι μόνο εάν ομονοήσουν η κυβέρνηση, οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί και το ΔΝΤ, τότε θα υπάρξει συμφωνία σε όλα τα ζητήματα της 2ης αξιολόγησης.

Αναφερόμενος στα εργασιακά, ο υπουργός διευκρίνισε ότι η Ελληνική πλευρά επιμένει ότι πρέπει να επανέλθουν σε ισχύ ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων καθώς και η επεκτασιμότητά τους και ότι στο θέμα αυτό υπάρχει ισχυρή πολιτική στήριξη της Ελλάδος από πολλές άλλες χώρες-μέλη της «ευρωζώνης».

Σχετικά με τη συνολική θεματολογία της διαπραγμάτευσης ο υπουργός υποστήριξε, ειδικότερα, ότι υπάρχει μια διαφωνία με τους πιστωτές για το πόσα χρόνια μετά το 2018 θα πρέπει να διατηρηθεί ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ και στο σημείο αυτό επανέλαβε ότι η Ελληνική κυβέρνηση έχει υποβάλει συμβιβαστική πρόταση να τεθεί για μετά το 2018 ως μόνιμος στόχος πρωτογενές πλεόνασμα 2,5% του ΑΕΠ και η διαφορά του 1% του ΑΕΠ με τον στόχο του 3,5% στον οποίο εμμένουν οι Θεσμοί να «αναλωθεί» σε μέτρα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των Ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων με κύριο εργαλείο τη μείωση της φορολογίας.

Ο κ. Τσακαλώτος τόνισε επίσης ότι «δεν είμαστε διατεθειμένοι να νομοθετήσουμε από τώρα περισσότερα μέτρα για να εφαρμοστούν από το 2019 και το 2020» και ζήτησε γι’αυτό την υποστήριξη όλων των κομμάτων, «ώστε αυτό να είναι η θέση όλης της ελληνικής Βουλής».

Ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε εξάλλου ότι τα μόνα σίγουρα αυτή τη στιγμή είναι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του Ελληνικού δημοσίου χρέους τα οποία ανακοινώθηκαν από το τελευταίο Eurogroup και τα οποία «τρέχουν από τώρα», όπως τόνισε χαρακτηριστικά.

Διευκρίνισε δε ότι τα μέτρα αυτά:
* περιλαμβάνουν επιμήκυνση της μέσης χρονικής διάρκειας των δανείων από τα 28 στα 32,5 έτη, μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων των ομολόγων που έλαβαν οι τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους καθώς και άλλων τίτλων σε σταθερά επιτόκια και την αποτροπή της αύξησης του επιτοκίου για τα δάνεια ύψους 11 δισ. ευρώ που έλαβε η χώρα το 2012 στο πλαίσιο της συμφωνίας για την επαναγορά χρέους

* είναι μόνο ένα κομμάτι του συνολικού παζλ της επικείμενης συμφωνίας με τους πιστωτές και

* είναι «στοχευμένα στις δανειακές ανάγκες της οικονομίας» με σκοπό να δώσουν μεγαλύτερη σιγουριά στους επενδυτές ότι δεν θα υπάρχουν υψηλά επιτόκια για το ελληνικό χρέος τα επόμενα χρόνια κι ότι για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα οι δανειακές ανάγκες της χώρας θα είναι γνωστές και δεν θα υπερβαίνουν ετησίως το 15% του ΑΕΠ.