Τσίπρας: Πολιτική γενναιότητα με παρακαταθήκη

Η χθεσινοβραδινή επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές, σε ένα μήνα από τώρα, εκτός από επιβεβλημένη από τα γεγονότα, φανερώνει ότι ο πρωθυπουργός έχει την πολιτική γενναιότητα να αποχωρήσει με «ψηλά το κεφάλι».

Μπορεί ο ίδιος να δηλώνει ότι αποφεύγει να λαμβάνει αποφάσεις «εν θερμώ» όμως χθες οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν επέβαλλαν ακριβώς το αντίθετο: Μετά τη συντριπτική ήττα που του επιφύλασσαν οι ευρωεκλογές, ο Τσίπρας θα μπορούσε να «κάνει τη στρουθοκάμηλο» και απλώς να περιμένει υπομονετικά τον ερχόμενο Οκτώβριο. Κάτι τέτοιο άλλωστε έχουν κάνει στο παρελθόν και άλλοι πρωθυπουργοί που βρέθηκαν στη θέση του. Θυμίζουμε ότι τον Ιούνιο του 2009, ο Καραμανλής ηττήθηκε στις ευρωεκλογές από τον Παπανδρέου, με περισσότερες από τέσσερις μονάδες διαφορά. Βέβαια, άλλο να γράφει… εννέα μπροστά, αλλά ακόμα και έτσι τότε ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε πως δεν κατάλαβε τι είχε συμβεί. Αποτέλεσμα; Σύρθηκε σε εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς και ηττήθηκε πανηγυρικά με δέκα μονάδες διαφορά…

Κάτι ανάλογο ο Τσίπρας δεν θέλει να συμβεί για το κόμμα του. Γνωρίζει ότι πλέον το momentum είναι με τον αντίπαλό του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήδη προβάρει το πρωθυπουργικό κοστούμι και αυτό στην Κουμουνδούρου, ευτυχώς, το αντιλήφθηκαν νωρίς. Θα ήταν καταστροφικό για τον Τσίπρα και το κόμμα του, να γραπωθούν από την εξουσία για άλλους τέσσερις μήνες, μόνο και μόνο επειδή τους επιτρέπει το Σύνταγμα να το πράξουν. Οι αναφορές του πρωθυπουργού περί «ηθικής της Αριστεράς», σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα πήγαιναν περίπατο!

Στη ζωή πρέπει να ξέρεις και να χάνεις. Επί μία πενταετία ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδιζε σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Από το καλοκαίρι του 2014 και μετά, κατέγραψε τέσσερις διαδοχικές επιτυχίες σε ευρωεκλογές, δύο σε εθνικές εκλογές και μία σε δημοψήφισμα. Είχε έρθει η ώρα για να δει και την «άλλη όψη του νομίσματος».

Ο πρωθυπουργός, αντιλήφθηκε πιο γρήγορα από όλους, την κρισιμότητα των στιγμών. Είναι ξεκάθαρο ότι η απόφαση ήταν σκληρή: οδηγεί το κόμμα του σε εθνικές εκλογές, την στιγμή που είναι με την «πλάτη στον τοίχο». Την ώρα που όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Επέλεξε να δώσει και αυτή, την ύστατη μάχη με το «κεφάλι ψηλά». Επέλεξε να «πέσει όρθιος». Ακόμα και έτσι, όμως, επέλεξε να διασώσει για τον ίδιο, την πολιτική του υστεροφημία. Δέκα χρόνια μετά το στραπάτσο του 2009, ο Καραμανλής είναι εκτός πολιτικής σκηνής της χώρας.

Ο Τσίπρας δεν θέλει να έχει ανάλογη κατάληξη. Γι’ αυτό και προτίμησε να οδηγήσει άμεσα την Ελλάδα σε εθνικές εκλογές. Θα πετύχει να κρατήσει για τον εαυτό του, το δικαίωμα να παραμείνει στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακόμα και μετά από μια νέα ήττα. Διατήρησε το «ηθικό πλεονέκτημα». Πρόκειται για μια πράξη πολιτικής γενναιότητας με παρακαταθήκη. Και αυτό η Ιστορία θα του το αναγνωρίσει…