Β. Ανεμοδουρά: «Δεν έχουμε έξαρση μολυσματικών νοσημάτων»

Ανησυχία για τον κίνδυνο, εν όψει καλοκαιριού, να μετατραπεί το προσφυγικό σε πρόβλημα δημόσιας υγείας δηλώνουν οι ιατρικοί φορείς. Παρόλα αυτά, η πρώην πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά και μέλος του Δ.Σ., κα Βαρβάρα Ανεμοδουρά, τονίζει ότι μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει από τους πρόσφυγες κανένα μεταδοτικό νόσημα.

Ο συνωστισμός των προσφύγων στους καταυλισμούς, αλλά και πρακτικά προβλήματα, όπως η αδυναμία φορέων υγείας να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες ανάγκες των προσφύγων και φαινόμενα διακριτικής μεταχείρησης, δημιουργούν έναν συνδυασμό, ο οποίος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης λοιμωδών νοσημάτων.

Πρέπει να αδειάσει

«Δεν χρειάζεται πανικός», αναφέρει η κα Βαρβάρα Ανεμοδουρά, μιλώντας αποκλειστικά στη F&MVoice. «Σε λίγο καιρό με αυτά που ακούγονται, θα πετροβολάει ο ένας τον άλλον. Δεν έχουμε έξαρση μολυσματικών νοσημάτων αυτή τη στιγμή. Βέβαια, όταν υπάρχει καταυλισμός μπορεί να υπάρχει ενδημία, αυτό είναι αλήθεια. Και η υψηλή θερμοκρασία δεν είναι σύμμαχος. Γι αυτό γίνεται μια προσπάθεια μετακίνησης των ανθρώπων που διαμένουν στην Ε1, Ε2 και Ε3 πύλη του λιμανιού του Πειραιά να μεταφερθούν στον Σκαραμαγκά, όπου υπάρχει οργανωμένη δομή. Αυτό επιβάλλεται. Το λιμάνι ούτε είναι καταυλισμός ούτε πρέπει να γίνει. Το λιμάνι πρέπει να αδειάσει».

Βέβαια, αναφέρει η κα Ανεμοδουρά, στις πατρίδες τους υπάρχουν διάφορα νοσήματα, αλλά από κει έχουν φύγει αρκετό διάστημα πριν. Δεν υφίσταται ο χρόνος επωάσεως.

Προβλήματα υγείας

Τα ιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες συνδέονται με την απουσία συστηματικής ιατρικής μέριμνας, αναφέρουν οι ιατρικοί φορείς, ενώ όσον αφορά στα hotspots, οι ανεπαρκείς υλικές συνθήκες, όπως οι ελλιπείς συνθήκες υγιεινής, η απουσία επαρκούς θέρμανσης, εξαερισμού και φωτισμού των χώρων διαμονής, η περιορισμένη δυνατότητα κίνησης και σωματικής άσκησης, η ελλιπής διατροφή συνδέονται με την εκδήλωση αλλά και μετάδοση πολλών νοσημάτων, όπως δερματικά, αναπνευστικά, γαστρεντερικά, μυοσκελετικά.

Απαραίτητες ενέργειες

Για τον λόγο αυτό, η κα Ανεμοδουρά αναφέρει τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν, ώστε να αποφύγουμε την οποιαδήποτε μολυσματική ασθένεια.

«Αυτό που ζητάμε όλοι οι φορείς, είναι να υπάρξει κατάλληλη διαμονή γι αυτούς τους ανθρώπους. Από κει ξεκινάνε όλα. Σίγουρα οι καιρικές συνθήκες προϋποθέτουν και άλλες διεργασίες, όσον αφορά στη φύλαξη και συντήρηση των τροφίμων, στην κατάσταση της καθαριότητας. Δεν μπορούμε να έχουμε εκτεθιμένα τα τρόφιμα ή το παιδικό γάλα.

Επιπλέον, είχαν πει ότι θα γίνει εμβολιασμός και μάλιστα με το συριακό πρόγραμμα εμβολίων, καθώς κάθε κράτος έχει το δικό του πρόγραμμα. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα».

Το λάθος που κάνουν πολλοί, σύμφωνα με την κα Ανεμοδουρά, είναι ότι αναφέρουν πως «πρέπει να ψεκάσουμε, γιατί θα έρθει η ελονοσία». Αυτό είναι λάθος. Πρέπει να ψεκάσουμε ούτως ή άλλως, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Μετά δεν έχει νόημα. Ακόμα και τα κουνούπια, όταν μεγαλώσουν, μετά δεν τα πιάνει τίποτα.

«Δεν μπορεί να επιλέγει ο πρόσφυγας το που θα μετακινηθεί»

Οι πρόσφυγες φεύγοντας από την Τουρκία ξέρουνε τρία πράγματα: ότι ο δρόμος που οδηγεί στην Ευρώπη είναι το τρίπτυχο Πειραιάς, Βικτώρια, Ειδομένη. Για τον λόγο αυτό, παρατηρείται ο μεγάλος συνωστισμός τους σε αυτά τα τρία σημεία και κανένας τους δεν θέλει να οδηγηθεί σε κάποια άλλη πιο οργανωμένη δομή.

Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα, επισημαίνει η κα Ανεμοδουρά. Δεν μπορεί να επιλέγει ο πρόσφυγας το που θα μετακινηθεί. Πρέπει να πάει όπου υπάρχει κατάλληλη υποδομή για να κοιμάται, να τρώει και να πλένεται. Στην Ειδομένη κοιμόντουσαν δίπλα στις γραμμές του τρένου, μέσα στο χώμα. Αν ανέβαινε λίγο ακόμη η θερμοκρασία τι θα γινόταν; Δεν έχει ούτε δέντρα εκεί. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πειστούν ότι μπορούν να μας εμπιστευτούν και να ακολουθήσουν τις οδηγίες του κράτους και μόνο αυτού.

Πειραιάς: «Οι ΜΚΟ κάτω από τη σκέπη του κράτους»

Οι πρόσφυγες αδυνατούν να εμπιστευτούν το κράτος, με όλες τις συνέπειες που επιφέρει αυτό. Οι ΜΚΟ έρχονται να καλύψουν αυτό το κενό και παρά τις ανιδιοτελείς προθέσεις τους, η παρείσφρηση ομάδων σε αυτές, που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, δυσχαιρένουν τελικώς ακόμη περισσότερο την επιβίωση των προσφύγων.

«Θεωρώ απαραίτητο οι ΜΚΟ να τεθούν κάτω από τη σκέπη του κράτους», υπογραμμίζει η κα Ανεμοδουρά. «Δεν μπορεί ο καθένας να αυτενεργεί. Πρέπει να μουν τουαλέτες, να γίνουν εμβολιασμοί. Δεν μπορεί ο ένας να λέει έτσι και ο άλλος να λέει άλλα. Μετά γίνεται μπάχαλο».

Όσον αφορά στα κενά που δημιουργεί ο θεσμικός αποκλεισμός των προσφύγων από το εθνικό σύστημα υγείας, η κα Ανεμοδουρά σημειώνει ότι στον Πειραιά τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

«Στον Πειραιά υπάρχει και ειδικό γραφείο που τους δίνει σουμβουλές και ενημέρωση. Υπάρχει οδοντιατρική περίθαλψη για τα παιδιά. Υπάρχει ασθενοφόρο στο λιμάνι. Είμαστε αρκετά οργανωμένοι, αλλά και εκείνοι πρέπει να υπακούουν στις οδηγίες».

Αναδημοσίευση από το 108ο φύλλο της Finance & Markets Voice, που κυκλοφόρησε στις 21 Απριλίου 2016.