ΒΙΚΗ: Σε «περιδίνηση»… και η αίτηση για να μπει στο άρθρο 106

Η BΙΚΗ, η ηπειρώτικη αλλαντοβιομηχανία, συμφερόντων της οικογένειας Παπαγιάννη, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται αντιμέτωπη με ζημιές σε συνδυασμό με τα αρνητικά ίδια κεφάλαια και την συρρίκνωση του τζίρου λόγω του έντονου ανταγωνισμού και της γενικότερης πτώσης της κατανάλωσης. Σύμφωνα με τοπικά μέσα, η εταιρία έκανε αίτημα να μπει στο άρθρο 106  του πτωχευτικού κώδικα. Προβλήματα που οι εργαζόμενοι τουλάχιστον αδυνατούν να ερμηνεύσουν καθώς τα δύο τελευταία χρόνια είχαν κλείσει κερδοφόρα για μία από τις μεγαλύτερες μονάδες της Ηπείρου.

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, καθώς τους οφείλονται μισθοί των τελευταίων τριών μηνών, ενώ σωρευτικά τα τελευταία χρόνια τους οφείλονται μισθοί δέκα μηνών.

Οι ίδιοι καταγγέλλουν ότι οι οφειλές υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο ευρώ. Οι εργαζόμενοι ζητούν την καταβολή μέρους των δεδουλευμένων ενώ τις τελευταίες ημέρες είχαν συναντήσεις και με την Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Όλγα Γεροβασίλη, σε μία προσπάθεια εξεύρεσης λύσης.

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Άρτας για ένταξη της μονάδας στις ευεργετικές διατάξεις του άρθρου 106Α, της παρέχει την δυνατότητα μέχρι τον Μάιο, να προχωρήσει σε κινήσεις, οι οποίες θα εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία του εργοστασίου.

Η στάση Θεοδωρόπουλου

Για να ορθοποδήσει η ιστορική αλλαντοβιομηχανία πρέπει να βρεθεί στρατηγικός επενδυτής, ο οποίος θα  βάλει «ζεστό χρήμα» στα ταμεία της. Ο μοναδικός που είχε ενδιαφερθεί  ήταν ο  Σπύρος Θεοδωρόπουλος. Ο «Μr Chipita»  ο οποίος ελέγχει ήδη την Νίκας έχει εκφράσει δημόσια το ενδιαφέρον του για την ΒΙΚΗ.

Στα μέσα του περασμένου καλοκαιριού, είπε μάλιστα πως οι συζητήσεις με την ηπειρώτικη αλλαντοβιομηχανία είχαν προχωρήσει αρκετά, απέφυγε ωστόσο να δώσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την κατάληξη της συμφωνίας, λέγοντας πως «οι αναδιαρθρώσεις εταιρειών είναι μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία».

H BIKH, (ξεκίνησε το 1973 από ομάδα γεωπόνων με έδρα την Άρτα), πέρασε από διάφορα στάδια και στο peak της ανάπτυξής της, εξελίχθηκε σε όμιλο με 5 επιχειρήσεις και παρουσία, πέρα από τα αλλαντικά, στις ιχθυοτροφές-ιχθυοκαλλιέργειες και στις ζωοτροφές (με την «Lucky»). Στην περίοδο της κρίσης ωστόσο άρχισε η υποχώρηση, με τις πωλήσεις να πέφτουν και τις υποχρεώσεις να ανεβαίνουν, ενώ η δυναμική της σε επίπεδο μεριδίων είναι γεωγραφικά περιορισμένη.

H εταιρία που απασχολεί περί τους 190 εργαζομένους «κουβαλάει» σήμερα γύρω στα 26 εκατ. τραπεζικά δάνεια, με το σύνολο των υποχρεώσεων (βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων) να κινείται στα επίπεδα των 40 εκατ. ευρώ.