ΒΙΚΗ: «Στ’ άρματα» οι εργαζόμενοι – Αγωνία για τα δεδουλευμένα μετά την πτώχευση

Σε στάση αναμονής βρίσκονται οι εργαζόμενοι της Αλλαντοβιομηχανίας Βίκη, μετά και την απόφαση του Πρωτοδικείου Άρτας για την πτώχευση της εταιρίας στις αρχές Μαρτίου.

Το ντόμινο αρνητικών ειδήσεων για την εταιρία ξεκίνησε από το 2017, οπότε σταμάτησαν και οι πληρωμές στους υπαλλήλους, ενώ στη συνέχεια, τον Μάιο του 2018, έκλεισε οριστικά και το εργοστάσιο παραγωγής αλλαντικών.

Μετά από αυτή την εξέλιξη, όπως έγινε τότε γνωστό, είχε προηγηθεί ένα τρίμηνο κατά το οποίο οι εργαζόμενοι δέχτηκαν να εργαστούν εκ περιτροπής και σε καθεστώς μειωμένης απασχόλησης, προκειμένου να μπει η εταιρεία σε πλάνο εξυγίανσης, όπως είχε ζητηθεί από τη διοίκηση. Παρότι τότε οι εργαζόμενοι είχαν δείξει καλή θέληση, τα προβλήματα δεν ξεπεράστηκαν.

Είμαστε πλέον στον Απρίλιο του 2019 και δεν υπάρχει φως στο τούνελ ούτε για τα δεδουλευμένα, αλλά ούτε και για τις αποζημιώσεις, ενώ με ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα.

Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά «την Παρασκευή 1η Μαρτίου 2019, εκδόθηκε η απόφαση του Πρωτοδικείου Άρτας για την πτώχευση της εταιρείας ΒΙ.Κ.Η. Α.Ε., μετά από αίτηση των απλήρωτων εργαζομένων.

Μετά τις σχετικές διαδικασίες την Τρίτη 19 Μαρτίου απολυθήκαμε όλοι και πλέον είμαστε εγγεγραμμένοι στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ. Σύμφωνα με τη νομοθεσία περί πτωχεύσεων τους επόμενους μήνες θα ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί της περιουσίας της εταιρίας, από τους οποίους ευελπιστούμε ότι αν υπάρχει ενδιαφερόμενος αγοραστής θα καταφέρουμε να πληρωθούμε ένα μέρος των οφειλών. Παράλληλα θα καταθέσουμε τα δικαιολογητικά μας για το επίδομα αφερεγγυότητας του ΟΑΕΔ για τους 3 μηνιαίους μισθούς, όπως ορίζει ο νόμος».

Σύμφωνα, επίσης, με τους ίδιους πλέον αυτό που επιθυμούν είναι να εξασφαλίσουν νέες θέσεις εργασίας.  ‘’Από δω και στο εξής στόχος μας παραμένει η επανένταξή μας στην αγορά εργασίας. Έπειτα από 3 μήνες εργασίας εκ περιτροπής και 10 περίπου μήνες σε επίσχεση εργασίας, τα περιθώρια επιβίωσης έχουν στενέψει. Είναι τραγικό μετά από δεκαετίες προσφοράς σαν εργαζόμενοι να βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση. Ευελπιστούμε ότι οι αρμόδιοι θα κατανοήσουν την κατάστασή μας και θα δώσουν σύντομα λύση στο πρόβλημά μας» καταλήγουν.