Ζηλεύω τον Ερντογάν και την Τουρκία

Άντε κουρευτείτε εσείς και όλη η Ευρώπη σας. O Ελευθέριος Βενιζέλος το είχε πει στον Άθω Ρωμανό στο Παρίσι: “Τα έθνη δεν έχουν συναισθήματα. Έχουν συμφέροντα”. Αλλά, που να μάθει την ελληνική ιστορία ο κ. Μητσοτάκης; Στην Πάρνηθα ή στην μεσοτοιχία με τον Χριστοφοράκο;

Ένας μοιραίος άνθρωπος κυβερνά τον τόπο μας στην πιο κρίσιμη ώρα. Αυτό, βεβαίως, εμείς και η πλειοψηφία των ελλήνων το γνωρίζουμε πολύ καλά. Για αυτό δεν θέλω να σταθώ σήμερα στον… Κούλη. Από όλους τους Παπανδρέου ένας κέρδισε το προνόμιο ο λαός να τον φωνάζει με το μικρό του όνομα. Ανδρέας! Άρα ο Μητσοτάκης κατεβάζει τον εαυτό του από Κυριάκος σε Κούλης.

Αυτό που θέλω να αναδείξω με το σημερινό μου άρθρο είναι η… Μεσαιωνική Ευρώπη στην οποία ζούμε.

Μια Ευρώπη του σύγχρονου σκοταδισμού και της νεωτερικής βαρβαρότητας. Μια Ευρώπη που τα Έθνη της αλληλοτρώγονται. Μια Ευρώπη στην οποία πεθαίνουν οι λαοί της από την σύγχρονη πανούκλα.

Μια Ευρώπη στην οποία το φασιστικό καθεστώς Ερντογάν το στηρίζουν οι σοσιαλιστικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας αντάμα με τον Τραμπ της Ευρώπης τον Ορμπάν. Για ποια Ευρώπη μιλάμε μετά;

Η Μέρκελ λέει σε όλους του τόνους στους γερμανούς και σε όλους τους ευρωπαίους. Η Τουρκία δεν πρέπει να πέσει γιατί χαθήκαμε στο προσφυγικό. Δεν το λέει αυτό για την Ελλάδα. Γιατί;

Διότι η Ελλάδα δεν έβαλε βέτο στις κυρώσεις εναντίον του Λουκασένκο τον Σεπτέμβριο. Να την έκανε Θάτσερ την κυρία Ανγκέλα ο Μητσοτάκης και να τον υποδεχόμασταν στο αεροδρόμιο και εμείς.

Δηλαδή ποιό μάγκας είναι ο Ορμπάν; Ή μήπως η Ουγγαρία είναι μεγαλύτερη αγορά από την δική μας; Σάμπως η χώρα του έχει μεγαλύτερη γεωστρατηγική αξία για την Δύση από την Ελλάδα; Αυτονόητες οι απαντήσεις.

Ωραία. Άρα, λοιπόν, δεν είναι μόνο ότι η Τουρκία είναι μεγάλη χώρα με 80 εκατομμύρια νοματαίους. Δεν είναι μόνο ότι έχει ισχυρό στρατό. Δεν είναι μόνο η γεωγραφική θέση της που την κάνει πολύτιμη για την Δύση (Ευρώπη- ΗΠΑ).

Μαζί με όλα αυτά και ίσως παραπάνω από όλα αυτά μαζί είναι ο Ερντογάν του και πολιτική του. Όταν εδώ οι Μητσοτάκηδες μας φλομώνουν στην μπούρδα περί της “απομονωμένης Τουρκίας”, ο Ερντογάν, που αγοράζει S400 από την Τουρκία και μοιράζει μαζί με τον Πούτιν το Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο Ερντογάν επιβάλει στην Δύση τον “δικό του νόμο”. Και αντί για ευχαριστώ, βρίζει τον Μακρόν. Τον πρόεδρο ολόκληρης Γαλλίας.

Μετά από όλα αυτά είναι αδύνατον να μην ζηλεύω την Τουρκία και τον Ερντογάν.