Ζητούνται επειγόντως υπουργοί (αλλά δεν βρίσκονται)

Κάτι από… γιοφύρι της Άρτας θυμίζει ο πολυαναμενόμενος ανασχηματισμός της γαλλικής κυβέρνησης. Μία εβδομάδα… κόβει και ράβει ονόματα ο Εμανουέλ Μακρόν, όμως φευ. Τι ακριβώς δεν του… βγαίνει δεν είναι βέβαιο, όμως η νέα χθεσινή αναβολή της ανακοίνωσης έβαλε φωτιά στον γαλλικό Τύπο, για να μην μιλήσουμε βέβαια για τις σατυρικές εκπομπές και τα social media. Σε κάθε περίπτωση το επόμενο… ραντεβού δίδεται, μάλλον, για αύριο, Παρασκευή, υποχρεώνοντας και τον υπουργό Οικονομικών, Μπρούνο Λε Μερ, να αναβάλει το ταξίδι του για το Μπαλί και τη Σύνοδο του ΔΝΤ.

Ο ανασχηματισμός, βέβαια, δεν γίνεται απλά για λόγους ανανέωσης της κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι ένα… ρετουσάρισμα κρίνεται ως λίαν απαραίτητο. Αλλά για να καλυφθούν τα κενά που δημιουργήθηκαν από τους συνολικά τρεις υπουργούς που την… έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια από τα τέλη Αυγούστου, έχοντας απωλέσει την θετική άποψη τους για τον Γάλλο ηγέτη.

Μεταξύ αυτών, ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράρ Κολόμπ, πρώην κορυφαίο στέλεχος των Σοσιαλιστών, η παραίτηση του οποίου προκάλεσε πάταγο, όχι μόνο για τον τρόπο που έγινε (ο Μακρόν του ζήτησε να μην φύγει και ο ίδιος επέμεινε να φύγει), αλλά κι επειδή θεωρείτο ένθερμος οπαδός του οράματος Μακρόν, αλλά κι ένας από τους έμπειρους πολιτικούς που κρατούσαν ζωντανή την όποια διασύνδεση του νεοσύστατου En Marche με την κεντροαριστερά. Μάλιστα, στον απόηχο της υπόθεσης Μπεναλά και με δεδομένη την ελεύθερη πτώση της δημοτικότητας του Γάλλου προέδρου (στο 31% είναι μικρότερη από την απήχηση του προκατόχου του, Φρανσουά Ολάντμ στο ίδιο σημείο της διακυβέρνησης του), το timing των παραιτήσεων ήταν ότι χειρότερο για το Ελιζέ. Και δεν είναι τυχαίο ότι η κάλυψη, ειδικά του πόστου του υπουργού Εσωτερικών, θεωρείται ένα από τα αγκάθια του ανασχηματισμού.

Το προεδρικό μέγαρο, με ανακοίνωση του, αναγκάστηκε να σχολιάσει την καθυστέρηση στην ανακοίνωση του νέου υπουργικού σχήματος αποδίδοντας την στην πρόθεση του Μακρόν να πάρει τις αποφάσεις του με… ηρεμία, επαγγελματισμό και σεβασμό σε όλα τα πρόσωπα. Κοινώς, ακόμη… μαγειρεύει τη λίστα. Όμως, οι πολιτικοί σχολιαστές έσπευσαν να επισημάνουν την πολιτική απειρία του κυρίου Μακρόν και την φτωχή δεξαμενή επιλογών στους κόλπους του κόμματος του, σε ένα διάστημα δεδομένα δύσκολο για την κυβέρνηση του και την απήχηση της. Ειδικά δε, αν ο Γάλλος πρόεδρος θέλει να διατηρήσει την εικόνα μιας κεντρώας κυβέρνησης με πρόσωπα και από τους δύο ιδεολογικούς χώρους, τόσο της δεξιάς όσο και της κεντροαριστεράς.

Πραγματικά, μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι, ο Εμανουέλ Μακρόν σχεδίαζε μια πολιτική αντεπίθεση με σημείο αιχμής την δρομολόγηση ενός νέου πακέτου μεταρρυθμίσεων για την ανάταση της γαλλικής οικονομίας. Όμως, αντ’ αυτού βρέθηκε να πρέπει να ανασχεδιάσει το υπουργικό του συμβούλιο και να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη κριτική, ακόμη και από φιλικά προσκείμενα μέσα ενημέρωσης, που θεωρούν –και όχι άδικα- ότι οι υψηλές προσδοκίες που είχε ο λαός προς το πρόσωπο του δεν έχουν εκπληρωθεί.

Πάντως, αν και δεν τίθεται θέμα σταθερότητας της γαλλικής κυβέρνησης, o Μακρόν έχει βάσιμους λόγους να ανησυχεί δεδομένου ότι μπροστά του έχει τις ευρωεκλογές της ερχόμενης άνοιξης (και τοπικές/δημοτικές εκλογές, την αμέσως επόμενη χρονιά) που φαίνεται από τώρα πως λαμβάνουν τη μορφή μίνι δημοψηφίσματος για την προεδρία του. Τελευταία δημοσκόπηση εμφανίζει το κόμμα του Μακρόν στα ίδια περίπου επίπεδα με την ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν (21,5% και 21% αντιστοίχως). Και πολλά Μέσα αναρωτιούνται αν το φαινόμενο Μακρόν έχει ξεφουσκώσει, δημιουργώντας έναν ακόμη πρόεδρο της μίας θητείας.