Α. Μωραϊτάκης: Καμία διάθεση για απαντήσεις
Αντικείμενο ερώτησης του Βουλευτή Αχαΐας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Νίκου Νικολόπουλου, αποτέλεσε πρόσφατο άρθρο του Προέδρου του ΣΜΕΧΑ, κ. Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, με τίτλο «30 προτάσεις χωρίς κόστος για άμεση έξοδο από την κρίση». Αντικείμενο ερώτησης του Βουλευτή Αχαΐας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Νίκου Νικολόπουλου, αποτέλεσε πρόσφατο άρθρο του Προέδρου του ΣΜΕΧΑ, κ. Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, με τίτλο «30 προτάσεις χωρίς κόστος για άμεση έξοδο από την κρίση».
Με αφορμή τις απαντήσεις που έλαβε ο κ. Νικολόπουλος, ο κ. Μωραϊτάκης σχολίασε τα εξής:
«Με ιδιαίτερη χαρά ενημερώθηκα πρόσφατα με καθυστέρηση, πως άρθρο μου το οποίο είχε δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό τύπο την με τίτλο «30 προτάσεις χωρίς κόστος για άμεση έξοδο από την κρίση» αποτέλεσε αντικείμενο ερώτησης του Βουλευτή Αχαΐας της Ν.Δ. Νίκου Νικολόπουλο.
Προφανώς ο κ. Νικολόπουλος ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί για το αν οι συγκεκριμένες προτάσεις που είχα κάνει στην Κυβέρνηση και στο οικονομικό επιτελείο μέσω του τύπου ήταν εφαρμόσιμες. Προς έκπληξή μου όμως διαπίστωσα πως ουσιαστικά για τις 30 προτάσεις δεν δίνεται καμία απάντηση που να είναι ικανή να ικανοποιήσει όποιον γνωρίζει έστω και λιγοστά οικονομικά. Γενικόλογες τοποθετήσεις χωρίς ουσία βασισμένες στον γνωστό ξύλινο πολιτικό λόγο. Καμία ουσιαστική απάντηση για τον αν είναι σωστές ή λανθασμένες οι προτάσεις. Όμως τα όσα διάβασα στις απαντήσεις που δόθηκαν στον Βουλευτή αποδεικνύουν περίτρανα το λόγο που η χώρα βρέθηκε σε αυτό το αδιέξοδο. Καμία ουσιαστική διάθεση από όλους τους αρμόδιους που κλήθηκαν να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις στις προτάσεις του άρθρου μου.
Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τους φορολογικούς ελέγχους τονίζεται ‘η προτεραιότητα για διενέργεια ελέγχων προς όλες τις κατευθύνσεις’, ‘η αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής’ αλλά και ‘η εμπέδωση κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης’. Παχιά ευχολόγια που ούτε έσοδα έφεραν ούτε απαντούν στην πρόταση για υιοθέτηση των όσων ισχύουν στο Λουξεμβούργο, την Κύπρο, τη Μάλτα ή και το Λονδίνο. Καμία απάντηση επί της συγκεκριμένης πρότασης. Γιατί το δικό μας νομοσχέδιο είναι καλύτερο από των παραπάνω χωρών που αποδεδειγμένα έχουν πατάξει την φοροδιαφυγή; Το υπουργείο ‘επιφυλάσσεται να εξετάσει’ την πρόταση για φορολογία των ημεδαπών αμοιβαίων κεφαλαίων σύμφωνα με όσα ισχύουν στο Λουξεμβούργο, σύμφωνα με όσα αναφέρει στην απάντησή του προς τον Βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Καμία απάντηση όμως δεν δίνει στην πρόταση να ιδρύεται ΑΕΔΑΚ με 125.000 ευρώ που ισχύει στο Λουξεμβούργο αντί για 9.000.000 ευρώ που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα. Καμία απάντηση ούτε επί της πρότασης για κατάργηση του φόρου υπεραξίας.
Η καθυστέρηση της εφαρμογής του αποτελεί έμπρακτη αναγνώριση της θέσης του ΣΜΕΧΑ, ότι δηλαδή είναι ανεφάρμοστος. Όμως το υπουργείο εκτιμά ότι θα μπορέσει να τον εφαρμόσει… του χρόνου. Έτσι όμως χάνονται έσοδα. Θα μπορούσα να αναλύσω όλες τις προτάσεις που είχα κάνει και να συγκρίνω τις απαντήσεις. Θα μπορούσα να αντικρούσω τους ισχυρισμούς για την αγορά ομολόγων, για τις χρεώσεις της ΕΧΑΕ, για τις ιδιωτικοποιήσεις, για την ελληνική προστιθέμενη αξία, όμως το συμπέρασμα δεν θα άλλαζε. Η άρνηση να εξετάσουν έστω τις προτάσεις και να ξεπεραστούν συγκεκριμένα συμφέροντα είναι δεδομένη. Αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και σήμερα και ενώ βρισκόμαστε πολύ πίσω από τους στόχους του μνημονίου, που παρακολουθούμε ανήμποροι να αντιδράσουμε την Ελλάδα να βουλιάζει αντί να αλλάζει, τίποτα δεν μπορεί να γίνει ώστε να βελτιωθεί η εικόνα της χώρας. Η διάθεση για ριζικές αλλαγές έμεινε στα χαρτιά. Η πραγματικότητα διαψεύδει τα μέλη της Κυβέρνησης που ακόμα και σήμερα προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές και τομές. Ο μαραθώνιος έχει ξεκινήσει και εμείς βρισκόμαστε ακόμα στα αποδυτήρια.
Αν θέλουμε να πάμε μπροστά οφείλουμε χωρίς υπεκφυγές, χωρίς να λογαριάζουμε το πολιτικό κόστος και το πολιτικό μέλλον, να πράξουμε τα αυτονόητα. Η λύση είναι πολύ απλή και δεν χρειάζεται κόπο. Ας αντιγράψουμε τους νόμους χωρών που έχουν πετύχει. Χωρών που δεν ξέρουν τι θα πει φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, φακελάκι κ.ο.κ. Ας υιοθετήσουμε τα όσα ισχύουν για επαγγέλματα, φορολογία, εισφορές κ.α. Η μόνη διαβούλευση που θα πρέπει να γίνει είναι για το ποια χώρα θεωρείται καλύτερη στον τομέα της. Να βρούμε τα συγκεκριμένα νομοσχέδια, να τα μεταφράσουμε και να τα υιοθετήσουμε. Εκείνοι πέτυχαν με πολύ απλές αποφάσεις. Η μόνη απόφαση που πρέπει να πάρουμε είναι αν θέλουμε να μπει τέλος στις συντεχνίες, στα συμφέροντα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων και στο κράτος όπως το ξέραμε μέχρι χθες».
