Η γερμανική οικονομία γίνεται ”οικονομία–βαμπίρ”

την 5 Ιουνίου, 2012 00:00

Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά, οι γερμανοί χορεύουν πάνω στο οικονομικό κουφάρι της Ελλάδας. Μίας χώρας με πολλά προβλήματα , μίας χώρας που έκρυψε τα ‘σκουπίδια της κάτω από το χαλάκι της ευρωπαικής ευδαιμονίας’ σήμερα αποτελεί το υποζύγιο και το πειραματόζωο της Ευρωζώνης. Η γερμανική τοκογλυφία παίρνει διαστάσεις αφού τείνει να επεκταθεί στο σύνολο της περιφέρειας της Ευρωζώνης. Bλέποντας την Κυριακή το απόγευμα ένα εξαιρετικό ντοκυμαντέρ του καλού συναδέλφου Χρήστου Βασιλόπουλου στην ΝΕΤ για την γερμανική θηριωδία στο Κοντομαρί Χανίων και στην Κάνδανο το 1941 , δεν μπόρεσα να αποφύγω τις συγκρίσεις και τις ανατριχίλες για τις γερμανικές θηριωδίες. Ένας διασωθείς από την εκτέλεση στο Κοντομαρί το 1941 – η ηλικία του άγγιζε τα 90 χρόνια- ούρλιαζε στη κάμερα: «χορεύανε πάνω στα πτώματα, χορεύανε πάνω στα πτώματα».

Σήμερα, η Γερμανία εν ονόματι του δανεισμού , ζητά αποθέματα χρυσού, ζητά γεωπολιτικές διευκολύνσεις (επιχειρηματικές ζώνες) και ζητά και ενεργειακά αποθέματα. Με τα επιτόκια δανεισμού να ξεπερνούν το 6% στα κεφάλαια που έχουν δώσει την τελευταία διετία (2010-2011) στην κυβέρνηση Παπανδρέου, οι Γερμανοί ήδη έχουν κερδίσει περίπου 400 εκατ. ευρώ κατά δήλωση σοσιαλδημοκράτη βουλευτή ενώ η Ελλάδα εάν δεν παρουσιάσει ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 7-8% για τουλάχιστον 8 χρόνια συνέχεια , δεν θα μπορεί να ξεχρεώσει αλλά θα επιβαρυνθεί περισσότερο. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κινείται με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης ( από -4,5 έως –6%) και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσει να ‘καταστρέφεται’ μ΄ αυτούς τους ρυθμούς και τα επόμενα 2-3 χρόνια τουλάχιστον. Συνεπώς ούτε ιδέα για επιστροφή χρημάτων…

Συνεπώς , η γερμανική τοκογλυφία είναι έτοιμη (έχοντας πάντα καλές προθέσεις) να αξιοποιήσει τη γη (ορυχεία , μεταλλεύματα), τον αέρα (αιολική ενέργεια, αεροπορικές συγκοινωνίες), τη θάλασσα (γερμανικές τουριστικές εταιρείες ετοιμάζονται να αγοράσουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στην Κρήτη και τη Χαλκιδική) , να υποθηκεύσουν τον ελληνικό χρυσό στην Τράπεζα της Ελλάδος (όπως έκαναν το 1941) και ‘να βάλουν χέρι και στις ελληνικές τράπεζες’.

Και όλα αυτά κάτω από μία και μόνη απειλή . Τη γνωστή διαταγή «έξω από το ευρώ». Ορισμένοι (όπως ο κ. Τζήμερος) λένε ότι ίσως καλά κάνουν οι γερμανοί και μας πιέζουν αφού είμαστε ανάξιοι να διαχειριστούμε τα του οίκου μας. Σε τελική ανάλυση βοήθεια στη δύσκολη στιγμή μας δίνουν… Το ίδιο όμως λένε και οι τοκογλύφοι : ‘…ας ήταν ικανός για να μην έχει την ανάγκη μας. Εμείς βοήθεια προσφέρουμε και πρέπει να είναι και ευχαριστημένος’.

Πως ξεκίνησε η ιστορία

Η ιστορία ξεκίνησε μετά τη αμερικανική κρίση του 2008 , όταν οι γερμανοί αντιμέτωποι με τα δικά τους λάθη και τα ‘τοξικά’ των περιφερειακών τραπεζών τους- των γνωστών landesbank- θέλησαν να περάσουν από ‘δημοσιοσιονομικές εξετάσεις’ χώρες με μεγάλο δανεισμό όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία , η Ισπανία και η Ιρλανδία κατ’ αρχήν και η Ιταλία σε δεύτερη φάση. Έτσι από το 2009 , ξεκίνησαν μία διαδικασία αφορισμού του υπερδανεισμού και συκοφάντησης της ελληνικής οικονομίας (bad mouthing) τόσο στους ξένους οίκους όσο και στο ΔΝΤ. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε το κλείσιμο της στρόφιγγας της ρευστότητας και στις αρχές του 2010 η εκτόξευση των spreads.

Ταυτόχρονα και παράλληλα με τις γερμανικές πιέσεις , οι αγγλοσάξωνες και αμερικανοί βρήκαν τρόπους να κερδοσκοπήσουν και με τα ελληνικά ομόλογα και βεβαίως με το Ευρώ. Λογικό ήταν αφού οι ‘καρχαρίες μυρίζονται το αίμα’ και οι καρχαρίες των αγορών βρήκαν ανοικτές τις κερκόπορτες της Ευρωζώνης είτε λόγω της γερμανικής μισαλλοδοξίας είτε λόγω της γερμανικής αδεξιότητας. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία της κας Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε (που δεν έχει την αμερικάνικη χρηματιστηριακή κουλτούρα) προετοίμασε με τον καλύτερο τρόπο την υποτίμηση του Ευρώ έναντι του αμερικάνικου Δολαρίου.

«ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-ΒΑΜΠΙΡ» η γερμανική οικονομία

Και ενώ η Ευρωζώνη σπαράζεται αλλά και η κρίση επηρεάζει και την Κίνα και την Ινδία, η γερμανική οικονομία όχι μόνο βγαίνει αλώβητη αλλά μεταμορφώνεται σε ‘οικονομία –βαμπίρ’ που αναπτύσσεται ταχύτατα από το ‘αίμα’ των άλλων οικονομιών. Με την οικονομική καταστροφή της περιφέρειας της Ευρωζώνης , το Ευρώ έχει υποχωρήσει στα 1,25 Δολάρια και ταυτόχρονα οι γερμανικές εξαγωγές έχουν αυξηθεί από την αρχή του χρόνου κατά 10% περίπου εξαιτίας της υποχώρησης του Ευρώ.

Ταυτόχρονα, η ανεργία στο γερμανικό εργατικό δυναμικό μειώθηκε στο 5-6% περίπου ενώ δισεκατομμύρια καταθέσεων από Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία καταφεύγουν σε γερμανικά ομόλογα – ακόμη και με αρνητικές αποδόσεις-, σε γερμανικές τράπεζες (με μηδενικά επιτόκια καταθέσεων και πληρώνοντας φύλακτρα) και σε γερμανικά ακίνητα. Η γερμανική οικονομία βιώνει τις καλύτερες ημέρες της.

Ο φόβος της Ευρώπης , γίνεται η ευημερία τους…

Υπάρχει και η άλλη Γερμανία

Αυτό το κομμάτι δεν φιλοδοξεί να αντιγράψει αντιγερμανικές πρακτικές και λαικίστικες υπερβολές. Επισημαίνει μόνο ορισμένες οδυνηρές για όλους μας αλήθειες χωρίς να θέλουμε να κρύψουμε και τις τεράστιες ελληνικές ευθύνες για την κατάντια μας. Η μεγαλύτερη αλήθεια είναι ότι η Γερμανία των Χριστιανοδημοκρατών της κας Μέρκελ αντέδρασε βίαια και άγαρμπα στα δομικά προβλήματα της Ευρωζώνης , ο κ. Σόιμπλε έγινε ο νέος ‘μαθητευόμενος μάγος’ πάνω στις οικονομίες ευρωπαικών κρατών και όταν ο έλεγχος χάθηκε , ουδείς κατάλαβε τι έφταιξε…

Όχι δεν αγαπάμε τη Γερμανία του κ. Σόιμπλε , της κας Μέρκελ και των βιομηχάνων φίλων τους. Αγαπάμε- όπως αγαπήσαμε- τη Γερμανία των φιλελλήνων λόγιων , των φιλοσόφων και των μουσικών , των αριστερών διανοούμενων (Gunter Gras) που έβαλαν τα στήθια τους στη φωτιά της χούντας και τους γερμανούς που συμπαραστέκονταν στους έλληνες μετανάστες, πολιτικούς κρατούμενους και στους έλληνες εργαζόμενους. Μ’ αυτούς του γερμανούς, θα είμαστε πάντα αλληλέγγυοι…