Να τι μας έχουν για μετά…
Σε δρόμο χωρίς επιστροφή έχει μετατραπεί η πορεία αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης χρέους, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, την Ελλάδα να βαδίζει στα χνάρια της Αργεντινής και την Ευρωζώνη να σώζει οτιδήποτε αν σώζεται. Σε δρόμο χωρίς επιστροφή έχει μετατραπεί η πορεία αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης χρέους, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, την Ελλάδα να βαδίζει στα χνάρια της Αργεντινής και την Ευρωζώνη να σώζει οτιδήποτε αν σώζεται.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, όπως και στο σύνολο της προηγούμενης βδομάδας, διαλύθηκε κάθε αμφιβολία που μπορεί να είχαν κάποιοι για το τι μέλλει γενέσθαι. Η εγχείρηση, κατά τον Ε. Βενιζέλο, πέτυχε, ο ασθενής, κατά την Γερμανία, πέθανε!
Ο Έλληνας υπουργός οικονομικών, από τη Θεσσαλονίκη ανακοίνωσε νέα φοροεπιδρομή στα ακίνητα, προαναγγέλλοντας μεγαλύτερη ύφεση της ελληνικής οικονομίας, κάτι που αυτόματα μεταφράζεται σε αύξηση του λόγου του δημοσίου χρέους προς το ελληνικό ΑΕΠ και ο Γερμανός υπουργός οικονομίας, Philip Roesler, αντιλαμβανόμενος μέχρι κι αυτός ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν μας έδειξε τον δρόμο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας.
Ο ευρωπαϊκός -και δη ο γερμανικός- τύπος βρίθει δημοσιευμάτων που προετοιμάζουν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για τα μελλούμενα. Η Daily Telegraph κάνει τους υπολογισμούς της και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αναδιάρθρωση του χρέους της και η έξοδος από την ευρωζώνη φαντάζουν ελκυστικότερες επιλογές για την Ελλάδα σε σχέση με τη συνέχιση των μνημονιακών προγραμμάτων και το Spiegel φέρνει στο φως τα πλάνα που επεξεργάζεται το Βερολίνο για τη ζωή μετά την ελληνική πτώχευση.
Τις προηγούμενες, μάλιστα, μέρες κυρίαρχο κομμάτι της ειδησεογραφίας αποτελούσαν δηλώσεις ηγετών ευρωπαϊκών κρατών που ζητούσαν αποπομπή της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, θέλοντας έτσι να ξορκίσουν το φάντασμα του ντόμινο διαρκείας που συνεπάγεται μια χρεοκοπημένη χώρα εντός της ΟΝΕ.
Τη θεωρία μάλιστα των ευρωπαίων επαλήθευε και η πράξη στην αγορά ομολόγων με τα ελληνικά spreads και CDS να εκτοξεύονται σε νέα δυσθεώρητα ύψη προμηνύοντας το μοιραίο. Ειδικότερα, την Παρασκευή το premium που απαιτούσαν οι επενδυτές για τη διακράτηση των δεκαετών ελληνικών ομολόγων έναντι του γερμανικού bund εκτινασσόταν στις 1.848 μ.β., κατά 22,49 μ.β. υψηλότερα σε σχέση με το κλείσιμο της Πέμπτης. Την ίδια στιγμή, νέο ρεκόρ πάνω από τις 4.000 μ.β. (στις 4.311 μ.β.) σημείωναν τα πενταετή ελληνικά CDS, σύμφωνα με στοιχεία του παρόχου CMA, ενώ σε ρεκόρ βρίσκονταν και οι αποδόσεις στα διετή ελληνικά ομόλογα στο 55,84%.
Την ίδια ώρα, Βενιζέλος-Παπανδρέου αγόραζαν πολιτικό χρόνο για τους ίδιους αλλά και για τους εταίρους τους στην Ευρώπη, προκειμένου οι πρώτοι να συνεχίσουν την πορεία κινεζοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και οι τελευταίοι να προλάβουν στεγανοποιήσουν τα τραπεζικά τους ιδρύματα και τις οικονομίες τους ώστε να ανταπεξέλθουν στα απόνερα της επερχόμενης ελληνικής κατάρρευσης και να αποφασίσουν αν το μέλλον της χρεοκοπημένης Ελλάδας βρίσκεται μέσα ή έξω από το ευρώ.
Η κυβέρνηση ομολόγησε για μία ακόμα φορά την αποτυχία της να ελέγξει τη φοροδιαφυγή ανακοινώνοντας νέο κεφαλικό χαράτσι στα ακίνητα και επανέλαβε την πλήρη απροθυμία της να ανασυγκροτήσει τον σημερινό αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα της χώρας, καταφεύγοντας στην εύκολη όσο και αναποτελεσματική λύση της μείωσης των εργαζομένων σε αυτόν, επεκτείνοντας το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας και ανοίγοντας το δρόμο των απολύσεων.
Ένα βήμα πριν το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» κυβέρνηση και τρόικα τρέχουν να προλάβουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και να εγκαθιδρύσουν στέρεες βάσεις για να κάνουν τις μελλοντικές επενδύσεις των ξένων κεφαλαίων στις αποικιοκρατικές οικονομικές ζώνες που ετοιμάζονται εντός της ελληνικής επικράτειας, όσο το δυνατόν πιο προσοδοφόρες.
