Η δικαιοσύνη δεν θέλει την εμπιστοσύνη μας

Θα έχετε ασφαλώς παρατηρήσει ότι στις δηλώσεις κάθε επιφανούς ή μη κατηγορούμενου απαραιτήτως περιλαμβάνεται και η διαβεβαίωση για «την εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη».

Μπορεί να είναι οδηγία του δικηγόρου, μπορεί να είναι μια ειλικρινής δήλωση. Ενδεχομένως να είναι και ένα μικρό «κλείσιμο ματιού» του κατηγορούμενου στην κρίση του κοινού, και ίσως και στην κρίση του δικαστή. Ίσως πάλι να είναι απλώς ένα νομικό κλισέ και να μας έχουν επηρεάσει περισσότερο από ότι νομίζουμε οι χωρίς τέλος κατηγορίες αντιπολίτευσης και κυβέρνησης για τις προσπάθειες παρέμβασης αμφοτέρων στη δικαιοσύνη. 

Ό,τι και εάν είναι όμως, μάλλον ματαίως την επικαλούνται. Η δικαιοσύνη δεν θέλει την εμπιστοσύνη μας, και ίσως θα πρέπει να το θυμόμαστε στην απευκταία περίπτωση που βρεθούμε ενώπιον της, θέλει ανέπαφη την αξιοπρεπή διαβίωση των λειτουργών της.

Ποια άλλη εξήγηση υπάρχει για την πληθώρα των δικαστικών αποφάσεων που κρίνουν αντισυνταγματικές τις περικοπές μισθών και συντάξεων στους δικαστικούς; Στα χρόνια των αλλεπάλληλων μνημονίων με τη χώρα να έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της να έχει υποστεί βίαιη φτωχοποίηση (όπως έχει επικρατήσει να αποκαλείται λες και υπάρχει και ειρηνική από την οποία πρέπει να διαχωριστεί), μόνο οι μισθοί των δικαστικών περικόπηκαν αντισυνταγματικά. Όλοι οι άλλοι μισθοί και συντάξεις θυσιάστηκαν συνταγματικά για το ευρύτερο γενικό καλό το οποίο οι δικαστικοί (και οι βουλευτές να μην ξεχνιόμαστε) επιλέγουν να υπηρετήσουν με άλλο τρόπο και πάντως όχι με τον μισθό τους.

Φυσικά υπάρχει το σοβαρό επιχείρημα για την περιφρούρηση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης μέσω της διασφάλισης αξιοπρεπούς διαβίωσης των λειτουργών της. Το γενικότερο πλαίσιο όμως έχει σημασία. Άλλο πράγμα η αξιοπρεπής διαβίωση στην Ελλάδα του 2007, άλλο στην Ελλάδα του 2016. Δεν μπορεί μια ολόκληρη κοινωνία να λαμβάνει προσβλητικούς μισθούς και συντάξεις, προκειμένου οι δικαστικοί (και οι βουλευτές να μην ξεχνιόμαστε) να διατηρήσουν τους δικούς τους αξιοπρεπείς. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε υπέρ του «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», επειδή… ψόφησε η δική μας. Ωστόσο, είναι μάλλον προκλητικές οι αναφορές και τα ψηφίσματα των δικαστικών ενώσεων που γνωστοποιούν ότι δεν θα δεχθούν περαιτέρω περικοπές. Τι σημαίνει δεν θα δεχθούν, αλήθεια; Πιθανότατα ότι οι ίδιοι θα τις κρίνουν ως αντισυνταγματικές και μετά θα εγκαλούν την πολιτική ηγεσία για τη μη συμμόρφωση με τις δικαστικές αποφάσεις.

Και μιας και αναφερθήκαμε στην… κατσίκα που ψόφησε, έχετε προσέξει τις καινούργιες πινακίδες στα γραφεία κηδειών; «Αξιοπρεπείς κηδείες από 800 ευρώ», διαφημίζουν δίνοντας ελπίδα αξιοπρέπειας στην έξοδο από την αναξιοπρεπή διαβίωση των πολλών.