Ρώτησες την Fitch τι να ψηφίσεις;

Ψήφος ιδεολογίας, οικονομικών συμφερόντων, ψήφος θυμού, ψήφος διαμαρτυρίας, ή και αψυχολόγητη. Ό, τι και εάν χαρακτηρίζει τον τρόπο που ψηφίζετε, θα πρέπει να αναθεωρήσετε. Η Fitch ξέρει τι πρέπει να ψηφίζουμε.

Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της πριν λίγες μέρες προειδοποίησε ότι οι χώρες στις οποίες θα σημειωθούν εκλογικές νίκες των λαϊκιστικών κομμάτων, κινδυνεύουν με υποβάθμιση από τον ίδιο τον οίκο. Μιλώντας… λαϊκά ο οίκος αξιολόγησης λέει ουσιαστικά ότι «εάν δεν μας αρέσουν οι κυβερνήσεις που εκλέγετε θα υποβαθμίζουμε την πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας σας».

Προφανώς η ανακοίνωση συνιστά πολιτική παρέμβαση. Αλλά, βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που οι οίκοι αξιολόγησης παρεμβαίνουν στην πολιτική κατάσταση των χωρών που αξιολογούν. Για την ακρίβεια ακόμα και οι ίδιες οι αξιολογήσεις που ανακοινώνουν οι οίκοι συνιστούν πολιτική παρέμβαση απλώς χρησιμοποιούν τη συγκαλυμμένη γλώσσα των οικονομικών. Και βέβαια υπάρχει και η παράμετρος της συγκυρίας που επιλέγεται για να δημοσιοποιηθεί κάθε ανακοίνωση ή έκθεση, παρά την ύπαρξη συγκεκριμένου προγραμματισμού που πολλές φορές παρακάμπτεται (λόγω εξελίξεων είναι η συνήθης αιτιολογία).

Παρόλα αυτά, η συγκεκριμένη ανακοίνωση γεννά ερωτήματα όχι τόσο για την παρέμβαση -αφού είναι (στην απολύτως κατασκευασμένη) φύση των οίκων να παρεμβαίνουν- όσο για τον λαϊκισμό που επικαλείται. Πως ορίζει η Fitch τον λαϊκισμό;

Για παράδειγμα οι δηλώσεις του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι ότι δεν θα δεχθεί να του υπαγορεύσει η Κομισιόν πως θα διαχειριστεί τα χρήματα του ιταλικού κράτους όταν τα σχολεία χρειάζονται αντισεισμική προστασία μετά τους πρόσφατους καταστροφικούς σεισμούς είναι λαϊκισμός για την Fitch;

Τα ακραιφνώς εθνικιστικά και φασιστικά κόμματα και οι ηγέτες τους είναι λαϊκιστικά για την Fitch;

Για τις δηλώσεις και τις εξαγγελίες του νεοεκλεγέντος Τραμπ δεν θα αναρωτηθούμε καθώς ο οίκος φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι αναφέρεται στις χώρες της Ευρωζώνης και όχι στη «μαμά» Αμερική.

Το πιθανότερο είναι ότι τα στελέχη της Fitch googlαραν τη λέξη λαϊκισμός και βρήκαν τον ορισμό που δίνει το λεξικό του Cambridge: «πολιτική ιδέα και δράση που στοχεύει στην αντιπροσώπευση των επιθυμιών και των αναγκών του απλού λαού».

Και προφανώς έφριξαν. Ωστόσο, μάλλον θα απαιτηθεί κάτι παραπάνω από τις απλές συστάσεις, προειδοποιήσεις και συγκαλυμμένες απειλές. Μια λίστα ίσως, των λαϊκιστών που δεν πρέπει να ψηφίζουμε; Και στη συνέχεια, ίσως ένας δείκτης, που να μετρά και να κατατάσσει τους πολιτικούς ανάλογα με το βαθμό λαϊκισμού τους;

Ένα Fitchομετρο λαϊκισμού.