Παίκτης ή θύμα του φορολογικού ανταγωνισμού;

Μέχρι πρότινος μικρές χώρες, όπως η Μάλτα, το Μονακό, η Κύπρος και το Λουξεμβούργο, αποτελούσαν προορισμούς επιλογής για εύπορους ιδιώτες, παρέχοντας γενναιόδωρα φορολογικά κίνητρα. Σήμερα, όλο και περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, μεταξύ αυτών η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, η Ισπανία και πιο πρόσφατα η Ιταλία, ανταγωνίζονται στο πεδίο αυτό, διαμορφώνοντας ένα φιλικό θεσμικό πλαίσιο διαμονής για φυσικά πρόσωπα με υψηλά εισοδήματα από μετοχές, ακίνητα και άλλες τοποθετήσεις.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μίχαλος *

Επίκεντρο αυτού του πλαισίου είναι η ευνοϊκή φορολογική αντιμετώπιση, με τη μορφή συνήθως μιας κατ’ αποκοπήν ετήσιας επιβάρυνσης με σταθερό ποσό και απαλλαγής από κάθε άλλη υποχρέωση φόρου για τα εισοδήματα που έχουν στο εξωτερικό ή εισάγουν στη χώρα.

Ο λόγος για τον οποίο οι χώρες αυτές επενδύουν στην προσέλκυση εύπορων φυσικών προσώπων είναι προφανής. Τα έσοδα και η προστιθέμενη αξία από την εγκατάσταση αυτών των ιδιωτών, με τη μορφή καταναλωτικών δαπανών για προϊόντα και υπηρεσίες, ώθησης στην αγορά ακινήτων και τόνωσης των τοπικών αγορών, αλλά και ενδεχόμενων επενδύσεων σε τοπικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, αντισταθμίζουν και με το παραπάνω το όποιο κόστος των παρεχόμενων φορολογικών κινήτρων.

Μπορεί το κοινό-στόχος αυτών των πολιτικών να εντοπίζεται κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο και στους επιχειρηματίες που αναζητούν νέους προορισμούς εξαιτίας του Brexit, η «πρόσκληση» όμως αφορά και επιχειρηματίες και πρόσωπα που έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα.

Το μόνο κίνητρο που έχει νομοθετηθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας για την προσέλκυση ξένων φορολογικών κατοίκων ήταν η χορήγηση βίζας για μη Ευρωπαίους πολίτες που αγοράζουν ακίνητα αξίας άνω των 250.000. Αντίθετα, οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών φρόντισαν να εφαρμόσουν μια πολιτική υπερφορολόγησης της επιχειρηματικότητας και των υψηλών εισοδημάτων, η οποία οδηγεί όλο και περισσότερες επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα στο δρόμο της φορολογικής μετανάστευσης.

Αντί λοιπόν η Ελλάδα να πρωταγωνιστεί και να επωφελείται από την κινητικότητα των υψηλών εισοδημάτων στην Ευρώπη, κινδυνεύει να χάσει και αυτούς που βρίσκονται ακόμη εδώ. Αν θέλουμε να ξαναφτιάξουμε την οικονομία της χώρας, χρειαζόμαστε ιδιωτικά κεφάλαια, επενδύσεις και ικανό ανθρώπινο δυναμικό. Και το πρώτο βήμα για να έρθουν και να παραμείνουν οι πόροι αυτοί στην Ελλάδα είναι μια ανταγωνιστική και έξυπνη φορολογική πολιτική. Όσο μένουμε προσκολλημένοι στη μιζέρια και στις ιδεοληψίες του χθες, η Ελλάδα θα χάνει ταλέντα, κεφάλαια και πολύτιμες ευκαιρίες.

* Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι Πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ