Ερώτηση Χρυσόγονου σε Κομισιόν για τις επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας στην υγεία των Ελλήνων

Τα δραματικά στοιχεία που καταδεικνύουν ότι η οικονομική κρίση πλήττει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα, έχει αλλάξει δραματικά τα δεδομένα στη ζωή των κατοίκων της, φέρνει στο προσκήνιο ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, Κώστας Χρυσογόνος, με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ο κ. Χρυσόγονος επικαλείται στοιχεία σύγχρονων επιστημονικών ερευνών, σύμφωνα με τα οποία η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού και η επιδείνωση της κατάστασης των ευπαθών ομάδων έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων στην υγεία των ανθρώπων, αλλά και σε ανησυχητικές μεταβολές της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού.

Με αφορμή τη δημοσίευση αυτών των στοιχείων ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής κατέθεσε γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν, όπου αναφέρει ότι την περίοδο 2008-2014 οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα μειώθηκαν περίπου 30%. Υπολογίζεται μάλιστα ότι το έτος 2015 η χρηματοδότηση των νοσοκομείων ελαττώθηκε κατά 50% σε σχέση με το 2009, ενώ δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Είναι ιδιαίτερα λυπηρό ότι από το 2010 ως το 2016 οι δείκτες θνησιμότητας του γενικού πληθυσμού αυξήθηκαν ραγδαία κατά 17,8%, σε μια χρονική περίοδο που καταγράφεται μείωση της θνησιμότητας διεθνώς. Πέραν τούτων καταγράφονται σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά αυτοκτονιών, κατάθλιψης, φορέων HIV, φυματίωσης, καθώς και στη μητρική, βρεφική και παιδική θνησιμότητα, ενώ παρατηρείται αύξηση στο ρυθμό γήρανσης του πληθυσμού της Ελλάδας και στους δείκτες υπογεννητικότητας.
Υπό αυτό το πρίσμα ο Κώστας Χρυσόγονος ρωτά την Επιτροπή πως αξιολογεί αυτά τα στοιχεία και πώς σχεδιάζει να στηρίξει αποτελεσματικά τον ευάλωτο, αλλά τόσο κρίσιμο τομέα της υγείας στην Ελλάδα.

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Έρευνες καταδεικνύουν ότι οι πολιτικές αυστηρής λιτότητας στην Ελλάδα επιφέρουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού [1]. Ως αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών μόνο την περίοδο 2008-2014 οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα μειώθηκαν περίπου 30%., ενώ το έτος 2015 η χρηματοδότηση των νοσοκομείων ελαττώθηκε κατά 50% σε σχέση με το 2009. Εκτιμάται ότι η μείωση των δαπανών υγείας που οφείλεται στην απαίτηση για μέτρα λιτότητας συνέβη χωρίς να έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Κατά συνέπεια, το ¼ του πληθυσμού έμεινε χωρίς ασφάλιση υγείας εξαιτίας της μακροχρόνιας ανεργίας. Σημειώνεται ότι από το 2010 ως το 2016 οι δείκτες θνησιμότητας του γενικού πληθυσμού αυξήθηκαν ραγδαία κατά 17,8%, σε μια χρονική περίοδο μάλιστα που καταγράφεται μείωση της θνησιμότητας διεθνώς. Συγχρόνως, διπλασιάστηκε ο αριθμός των ατόμων με σημαντικές ανάγκες φροντίδας υγείας από το 2010 κι έπειτα. Ακόμη, καταγράφηκαν σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά αυτοκτονιών κατάθλιψης, φορέων HIV, φυματίωσης, καθώς και στη μητρική, βρεφική και παιδική θνησιμότητα, ενώ παρατηρείται ανησυχητική αύξηση στο ρυθμό γήρανσης του πληθυσμού της Ελλάδας και στους δείκτες υπογεννητικότητας [2].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Πώς αξιολογεί τα παραπάνω στοιχεία;
2) Πώς σχεδιάζει να στηρίξει αποτελεσματικά τον τομέα της υγείας στην Ελλάδα;