Ο Κώστας, ο Νάσος και οι… άλλοι

Στην εκπνοή του 2018 η γενιά των 30αρηδων διεκδικεί το δικαίωμά της να αλλάξει την Αθήνα. Μια πολύ δύσκολη δουλειά το δίχως άλλο. Με πολύ κόσμο να βρίσκεται απέναντι στους δύο βασικούς υποψήφιους, τον Κώστα Μπακογιάννη και τον Νάσο Ηλιόπουλο.

Και οι δύο με περγαμηνές και με θητεία σε σημαντικά αξιώματα παρά το νεαρό της ηλικίας τους.

Ο Μπακογιάννης έχει ήδη ξεκινήσει τον αγώνα του ο Ηλιόπουλος, έχοντας και τη στήριξη Τσίπρα, προσπαθεί τις τελευταίες ημέρες να κερδίσει το δικό του χώρο. Δεδομένο είναι ότι και οι δύο είναι νέοι και ορεξάτοι. Με γνώσεις και σπουδές.

Αυτό που δεν είναι καθόλου δεδομένο είναι η διάθεση των υπόλοιπων γύρω τους να τους αφήσουν να δείξουν τις προθέσεις τους: ‘’Είναι από τζάκι Μητσοτάκη’’ λέει ο ένας. ‘’Είναι ευνοούμενος του Τσίπρα’’ λέει ο άλλος. ‘’Είναι ‘’παντρεμένοι και οι δύο’’ με την πολιτική διαπλοκή’’ λέει ένας τρίτος και γυρίζει την πλάτη.

Ας μας πουν όμως αυτοί τι προτείνουν. Ποια είναι η εναλλακτική τους. Γιατί και ο Μπακογιάννης και ο Ηλιόπουλος έχουν δώσει ήδη πολιτικά διαπιστευτήρια και είναι πρόθυμοι -αν μη τι άλλο-
να δώσουν περισσότερα, ασχέτως από τον κομματικό χώρο από τον οποίο προέρχονται.

Δεν θα ήταν πιο σωστό, ως πολίτες του πρώτου Δήμου της χώρας, να τους αφήσουμε να μας μιλήσουν, να μας εκθέσουν τις ιδέες τους για την αλλαγή πορείας σε αυτόν και μετά να κρίνουμε?

Μόλις ακούσουμε -να ακούσουμε όμως χωρίς διάθεση κακής προαίρεσης- ας αποφασίσουμε. Μέχρι τότε όμως ας μην κρατάμε κριτική στάση σε κάτι που δεν έχουμε δει το αποτέλεσμα.

Ο Δήμος Αθηναίων είναι δύσκολη πίστα και οι δύο τους παρά τη νεότητα τους θα τρέξουν όσο μπορούν, προκειμένου να την κερδίσουν.

Γιατί παρά τα πολλά που τους χωρίζουν έχουν ένα σημαντικό κοινό: Ότι παρότι έχουν και οι δύο την εύνοια συγκεκριμένων κύκλων μοιάζουν να θέλουν κατά κύριο λόγο να βγουν μπροστά σχεδόν ανεξάρτητοι και να στηριχθούν στις δικές τους δυνάμεις.