Ανασχηματισμός: Πόσοι υπουργοί είναι νεοδημοκράτες;

Δεν χρειαζόταν ο πρόσφατος ανασχηματισμός για να διαπιστωθεί η λουδοβίκεια προσέγγιση της εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και η μικρή εκτίμηση που τρέφει για το παραδοσιακό κομμάτι της παράταξης που ηγείται, τόσο σε επίπεδο στελεχών όσο και σε επίπεδο ψηφοφόρων.

Ωστόσο με τις «βελτιωτικές κινήσεις» στις οποίες προχώρησε στο κυβερνητικό σχήμα, κατόρθωσε να εξεγείρει για ακόμα μια φορά στελέχη της παλιάς φρουράς του κόμματος. «Μα καλά, 158 βουλευτές έχει, στην συντριπτική πλειοψηφία τους με κομματικές, κοινωνικές, επαγγελματικές και ακαδημαϊκές περγαμηνές, με αξιοσημείωτη παρουσία στο εξωτερικό, με γνώσεις, εμπειρία και όραμα… δεν τους βλέπει και ψάχνει μονίμως εκτός κόμματος;» διερωτάτο παλιό γαλάζιο στέλεχος σε κλασική πολιτική καφετέρια της πλατείας, με προφανή αναφορά στους εξωκοινοβουλευτικούς «προοδευτικούς» υπουργούς, στους «εκσυγχρονιστές» συνεργάτες του πρωθυπουργού και στην τριπλέτα του ΛΑΟΣ.

Ο συλλογισμός του μπαρουτοκαπνισμένου πολιτικού δεν σκιαγραφεί απλά την κομματική πραγματικότητα της σημερινής Νέας Δημοκρατίας αλλά αναδεικνύει και το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει εν ευθέτω χρόνο ο κομματικός μηχανισμός και κατ’ επέκταση ο ίδιος ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης λέγεται για να μην ξεχνιόμαστε.

Το υπερ-ενισχυμένο σε αρμοδιότητες και ισχύ cabinet office με τους Γεραπετρίτη, Σκέρτσο,Πελώνη, Βλαστάρη δεν το λες και βγαλμένο από την… ΟΝΝΕΔ, όπως από την ΟΝΝΕΔ δεν προέρχεται και ο πρόσφατα επανακάμψας και άλλοτε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Τ. Θεοδωρικάκος. Νεοδημοκράτες δεν ήταν και ο κ. Πιερακάκης καιη κα Μενδώνη, και σίγουρα μέχρι το 2012 τα τρια πουλέν του Γ. Καρατζαφέρη, Άδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης και Θανάσης Πλεύρης, που σήμερα κατέχουν τρια από τα σημαντικότερα υπουργεία.

Ο πρωθυπουργός επιχείρησε να «αιφνιδιάσει» πολίτες και πολιτικό προσωπικό την επαύριο της εκλογικής νίκης του ’19 με ένα κυβερνητικό σχήμα περισσότερο τεχνοκρατικό, λιγότερο πολιτικό και ακόμα λιγότερο κομματικό με βάση τα συνηθισμένα. Ως ένα σημείο πέτυχε τη δημιουργία θετικών πρώτων εντυπώσεων, του «βγήκαν» κάποια πειράματα, όμως αρκετά κομμάτια του κυβερνητικού παζλ αρχικά απέτυχαν και στη συνέχεια «κακοφόρμισαν», αφού καθυστέρησε σημαντικά να κάνει τις πρώτες διορθώσεις.

Τώρα, που μπαίνει στον τρίτο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας, έχει αφετηρία έναν ανασχηματισμό που χαρακτηρίστηκε από το φιάσκο Αποστολάκη, από την επιστροφή Θεοδωρικάκου και από την είσοδο Πλεύρη. Και από την παρουσία λίγων νεοδημοκρατών βουλευτών που υπουργοποιήθηκαν, βουλευτές που είχαν εμπειρία και ήταν πρώτοι στις περιφέρειες τους, βουλευτές που δραστηριοποιήθηκαν κοινοβουλευτικά και κοινωνικά, βουλευτές που σήκωσαν βάρος στην προβολή του κυβερνητικού έργου, βουλευτές που επειδή είναι φίλοι του Σαμαρά ή του Καραμανλή δεν αξιοποιήθηκαν από τον σημερινό πρωθυπουργό. Κι επειδή στενεύουν τα χρονικά περιθώρια υπουργοποίησης τους στο μέλλον, η δυσαρέσκεια κάποιων εξ αυτών μπορεί να λειτουργήσει σε βάρος του κόμματος και σε βραχύ διάστημα αλλά κυρίως την ώρα της προεκλογικής μάχης.