Αθανάσιος Ράντος: Ο δικαστής που θα κρίνει το μέλλον του ευρωπαϊκού -και όχι μόνο- ποδοσφαίρου

Γράφει ο Μάνος Σταραμόπουλος*
Το 1985 το ευρωπαικό ποδόσφαιρο είδε να έρχονται τα πάνω κάτω και λίγο αργότερα αυτό συνέβη σε όλο τον κόσμο, με την περίφημη «υπόθεση Μποσμάν», η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσε την ευκαιρία σε κάθε πολίτη και φυσικά και ποδοσφαιριστή (και εν γένει αθλητή) να μπορεί να μετακινηθεί σε όποια ομάδα, εντός της Ευρωπαικής ΄Ενωσης έβρισκε καλύτερους όρους εργασίας.

Τώρα όλα δείχνουν πως με την διαμάχη ΟΥΕΦΑ- Ευρωπαικής Σούπερ Λίγκα η οποία θα εξετασθεί στο Ανώτατο Ευρωπαικό δικαστήριο του Λουξεμβούργου (κάτι ανάλογο δηλαδή με την «υπόθεση Μποσμάν») πιθανότατα μπορεί να έχουμε νέες ανακατατάξεις στο χώρο του ποδοσφαίρου. Φαβορί βεβαίως δείχνει να εμφανίζεται η Ευρωπαική Συνομοσπονδία που θα έχει και υπερ της το κοινό αίσθημα, αλλά στη νομική εκείνο που μετράει περισσότερο είναι τα επιχειρήματα και οι αποδείξεις…

Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, θα κρατήσει αρκετό χρονικό διάστημα, ασχέτως αν ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στον Μάιο…

Η περίφημη «υπόθεση Μποσμάν» ηχεί σίγουρα ιδιαίτερα γνώριμα στα αυτιά των απανταχού φίλων του ποδοσφαίρου. Είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα και μία από τις λίγες περιπτώσεις όπου ένα δικαστήριο παρεμβαίνει άμεσα σε ποδοσφαιρικά ζητήματα.

Ο άγνωστος στο ευρύ κοινό Ζαν-Μάρκ Μποσμάν ήταν ένας Βέλγος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη βελγική Λιέγη, και, όταν το συμβόλαιο του έληξε το 1990, επιθυμούσε να μεταγραφεί στη γαλλική Δουνκέρκη . Βασιζόμενη στο ισχύον τότε δίκαιο και στο γεγονός ότι η ενδιαφερόμενη ομάδα ήταν άλλης ευρωπαϊκής χώρας, η τότε ομάδα του,η Λιέγη ζητούσε οικονομικό αντάλλαγμα για να πραγματοποιηθεί η μετεγγραφή του. Η Δουνκέρκη δεν ήταν διατεθειμένη να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της ομάδας του και ως εκ τούτου η μετεγγραφή δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Στη συνέχεια η Λιέγη θέλοντας εν μέρει και να τιμωρήσει τον ποδοσφαιριστή, τον υποβίβασε στη δεύτερη ομάδα με συνέπεια να μειωθούν και οι αποδοχές του.

Το βασικό του επιχείρημα ήταν ότι η απαίτηση οικονομικών ανταλλαγμάτων από την ομάδα του για έναν ποδοσφαιριστή που μένει ελεύθερος (free agent), παραβιάζει την αρχή της ελεύθερης μετακίνησης των εργαζομένων που αποτελεί έναν από τους πυλώνες της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς.

Μετά από εφέσεις επί εφέσεων, η υπόθεση έφτασε τελικά στο Δικαστήριο της Ευρωπαικής Ενωσης. Πέντε χρόνια μετά, το 1995, το Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή με την οποία δικαίωνε τον Μποσμάν, αφού έκρινε ότι οι περιορισμοί που έθετε η UEFA σε σχέση με τους ξένους ποδοσφαιριστές ήταν σε ευθεία αντίθεση με την αρχή της ελεύθερης μετακίνησης των εργαζομένων, όπως αυτή προκύπτει από το άρθρο 39 της Συνθήκης της Ρώμης, αλλά και της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι.

Την υπόθεση έχει αναλάβει ένας Έλληνας, κι ένας Τσέχος.

Ο πρώτος είναι ο εξαίρετος Δικαστικός, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (Μάρτιος – Ιούνιος 2020) ο οποίος με πρόταση της Ελλάδος επιλέχθηκε ως Γενικός Εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (10.09.2020) και φυσικά αναφερόμαστε στον Αθανάσιο Ράντο, τον συμπατριώτη μας!

Ο κ. Ράντος, που έτυχε πριν λίγο καιρό να συναντηθούμε, όταν τον ρωτήσαμε για το πότε προβλέπεται να ολοκληρώσει την εισήγησή του για το επίμαχο αυτό θέμα, μας απάντησε: «Είναι πολύ περίπλοκο, δύσκολο και θα πάρει αρκετό καιρό, σίγουρα πάνω από 1 χρόνο».

Η Ευρωπαική Ένωση έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στους Έλληνες δικαστές και Εισαγγελείς, γι’ αυτό και τους δίνει τη δυνατότητα να αναλάβουν σημαντικότατα πόστα σε υψηλές θέσεις της. Ο κ. Αθανάσιος Ράντος λοιπόν, που έχει αναλάβει αυτή την εξαιρετικά δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση -στην οποία πρέπει να επισημάνουμε δύο φορές η πλευρά της Ευρωπαικής Σούπερ Λίγκα (Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους) έχει υπερισχύσει σε δύο δικαστήρια- θα εχει να λύσει ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα.

Μάλιστα το Δικαστήριο της Μαδρίτης (εμπορικό τμήμα) δέχτηκε το αίτημα των υποστηρικτών της Ευρωπαϊκής Super League, απορρίπτοντας την έφεση της UEFA. Την προειδοποίησε μάλιστα ότι αν δεν συμμορφωθεί με την απόφαση, θα προκύψουν πρόστιμα και ποινική ευθύνη. Η υπόθεση θα αξιολογηθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο θα αναλύσει τη μονοπωλιακή θέση της UEFA στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Αναφέρει χαρακτηριστικά το Ισπανικό δικαστήριο:

«Είναι καθήκον μας να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο. Η UEFA έχει αναγνωριστεί ως νομοθέτης, αποκλειστικός φορέας εκμετάλλευσης και ο μόνος αναγνωρισμένος κάτοχος των δικαιωμάτων των ευρωπαϊκών διαγωνισμών, καθώς και ως διοργανωτής.

Αυτή η μονοπωλιακή και αντιφατική θέση βλάπτει το ποδόσφαιρο και την ανταγωνιστική του ισορροπία. Όπως έχει αποδειχθεί πλειστάκις, οι οικονομικοί έλεγχοι είναι ανεπαρκείς κι έχουν εφαρμοστεί ακατάλληλα. Οι σύλλογοι που συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα πρέπει να είναι εγγυημένο ότι θα κυβερνούν τις διοργανώσεις».

Από την άλλη πλευρά σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times «Οι δημιουργοί της Λίγκας θα έπρεπε να έρθουν σε συμφωνία με μία οντότητα υπό την κωδική ονομασία W01».

Ενα κωδικός που όμως, όπως σημειώνουν οι ΝΥΤ, ήταν εύκολα αναγνωρίσιμος σε ποιον αντιστοιχούσε. Δημοσίως η FIFA και ο πρόεδρός της Τζιάνι Ινφαντίνο, στάθηκαν στο πλευρό όλων όσοι -ποδοσφαιρικοί ηγέτες, πολιτικοί, οπαδοί και άλλοι- κατακεραύνωναν το σχέδιο.

Κατ’ ιδίαν όμως, σύμφωνα με συνεντεύξεις υψηλόβαθμων στελεχών του ποδοσφαίρου συμπεριλαμβανομένου ενός ιδιοκτήτη ομάδας της Σούπερ Λιγκ, ο Ινφαντίνο ήταν ενήμερος του σχεδίου και γνώριζε ότι κάποιοι από τους πλέον στενούς συνεργάτες του είχαν επί μήνες εμπλακεί -και τουλάχιστον έως τον Ιανουάριο- σε συζητήσεις προκειμένου η FIFA να παράσχει τη στήριξη της στο νέο εγχείρημα.

Οι συζητήσεις της Σούπερ Λίγκας με τη FIFA ξεκίνησαν το 2019. Τις διεξήγαγε μία ομάδα ονόματι A22, υπό την ηγεσία των οικονομικών συμβούλων Ανας Λαγκράρι και Τζον Χάν και είχε ως στόχο τη μετατροπή της ιδέας σε συγκροτημένο σχέδιο. Αξιωματούχοι της Α22 είχαν συναντήσεις με κάποιους από τους στενότερους συνεργάτες του Ινφαντίνο.

Σε μία από αυτές τις συναντήσεις, το γκρουπ των «ανταρτών» πρότεινε ότι σε αντάλλαγμα για τη στήριξη της FIFA, η Super League θα συμφωνούσε να συμμετάσχει με περίπου 10 ομάδες σε ένα ετήσιο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων που θα διοργάνωνε η FIFA.

Υπήρξαν επίσης οικονομικές διευθετήσεις, ενώ μετά τα πρώτα ραντεβού οι σύμβουλοι ανέφεραν ότι βρήκαν ανταπόκριση στους ανθρώπους της FIFA.

Γι’ αυτό και άλλωστε βλέπουμε τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας με την Ευρωπαική δεν είναι και στο καλύτερο σημείο…

Ο άνθρωπος που θα επιχειρήσει να δώσει την λύση

Ας δούμε όμως ποιος είναι ο άνθρωπος ο οποίος καλείται να δώσει την λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα του ποδοσφαίρου την τελευταία 30ετία και κάτι περισσότερο…

Ο κ. Ράντος γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα. Είναι Πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1976) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (1990). Ακολούθως πήγε στο Διεθνές Ινστιτούτο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Γενεύη (Ελβετία)/Στρασβούργο (Γαλλία) (1992). Εργάσθηκε ως δικηγόρος Αθηνών (1978-1979) και στη συνέχεια έγινε Εισηγητής, Πάρεδρος, Σύμβουλος, Αντιπρόεδρος και, από τον Φεβρουάριο του 2020, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1979-2020). Μετά Πρόεδρος πολυάριθμων νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής.

Υπήρξε διδάσκων στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Δίδαξε Ευρωπαϊκό και διοικητικό δίκαιο στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών (1995-2016). Υπήρξε πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου Μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (πλείονες θητείες μεταξύ 2011 και 2020). Πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας (πλείονες θητείες μεταξύ 2011 και 2020), μέλος και έπειτα πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Διοικητικής Δικαιοσύνης (πλείονες θητείες μεταξύ 1996 και 2020). Μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (πλείονες θητείες μεταξύ 2000 και 2020)· συντάκτης πολυάριθμων δημοσιεύσεων. Γενικός εισαγγελέας του Ανωτάτου Ευρωπαικού Δικαστηρίου από τις 10 Σεπτεμβρίου 2020.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ηταν μαθητής του Μαρασλείου Δημοτικού Σχολείου (1959-1965) και του 10ου Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών (1965-1971). Με οικογενειακή παράδοση δικαστών (πατέρας της μητέρας του ο Κωνσταντίνος Καυκάς, ο οποίος διατέλεσε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου [1959-1963] και πατέρας του ο Ελευθέριος Ράντος, ο οποίος διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου).

Σπούδασε στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971-1976) από όπου αποφοίτησε το 1976, με βαθμό “Άριστα”. Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Πολεμική Αεροπορία ως Έφεδρος Ανθυποσμηναγός (1976-1978).

Είναι παντρεμένος (από το 1979) με την νομικό Αικατερίνη Σαμώνη – Ράντου και έχει δύο τέκνα: Τον Ελευθέριο Ράντο (1985) και την Μαρία – Ιωάννα Ράντου (1987)

Άπαντες αναμένουν με αγωνία και προσοχή τις εισηγήσεις του, που θα κρίνουν εν πολλοίς το μέλλον του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

* Δημοσιογράφος – Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεων, Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHS, Ανταποκριτής: France Football, A Bola, MundoDeportivo, Discoveryfootball, Sportpress24.com