Ο Τσίπρας, η Δανάη και η Δυτική Αττική

Γράφει ο Αλέξανδρος Κοντοπάνος

Ένας μόνο νομός στον χάρτη της ελληνικής επικράτειας, αυτός της Ροδόπης, δεν βάφτηκε γαλάζιος και εξαιτίας της εξέλιξης αυτής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκάλεσε ολόκληρο εθνικό θέμα. Έμπλεξε τη μουσουλμανική -στο θρήσκευμα- μειονότητα της Θράκης με το τουρκικό προξενείο, χαρακτηρίζοντας το εκεί εκλογικό αποτέλεσμα ως «παρέμβαση της Άγκυρας». Μια επικίνδυνη ακροβασία για τα λεπτά εθνικά μας ζητήματα και, παράλληλα, μια αποστροφή στην ψήφο και τη βούληση των Ελλήνων πολιτών στην ευαίσθητη, ακριτική περιοχή μας.

Τι και αν την επόμενη μέρα των εκλογών της 21ης Μαΐου, συνιστούσε στα στελέχη της παράταξής του χαμηλούς τόνους, ζητώντας τους να μην υποπέσουν στο σφάλμα της αλαζονείας… Ο ίδιος, ελάχιστες ημέρες μετά, έκανε πράξη τα όσα ζητούσε από τους γαλάζιους υποψηφίους να μην κάνουν. Αλαζονεία στον υπερθετικό βαθμό, που ξεδιπλώνεται με κάθε ευκαιρία, σε κάθε δημόσια τοποθέτηση και σε κάθε συνέντευξη που καλείται να δώσει σε βολικά και φίλια Μέσα Ενημέρωσης.

Η συνέντευξη στη Δανάη, σε ένα άκρως προστατευτικό περιβάλλον, ήταν μια ακόμη χρυσή ευκαιρία για να διαφανεί το μέγεθος της αλαζονικής προσέγγισης των εκλογικών αποτελεσμάτων. «Αίτημα» του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, στις επερχόμενες σε λίγες ημέρες εκλογές, όλοι οι βουλευτές στη Δυτική Αττική να είναι γαλάζιοι! Τέσσερις στους τέσσερις επιθυμεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Δυτική Αττική, μια προσέγγιση που καθόλου δεν απέχει από αυτή που διατύπωσε την επομένη των εκλογών ο Άδωνης Γεωργιάδης,  για 180 «γαλάζιους» βουλευτές, για να φτιάξουν ένα Σύνταγμα στα μέτρα τους. Το μαχαίρι βέβαια και το πεπόνι, το έχει στα χέρια του ο λαός της Δυτικής Αττικής, που αν θέλει την επόμενη μέρα να υπάρξει ένα ανάχωμα στις πολιτικές λιτότητας και κονιορτοποίησης των δικαιωμάτων του, καλά θα κάνει να μην αφήσει την περιοχή του απροστάτευτη και να δώσει την ψήφο του στον Γιώργο Τσίπρα, για να υπάρχει στη Βουλή και μια άλλη φωνή, ώστε να ακούγονται οι αγωνίες και τα αιτήματά του.

Την ίδια στιγμή, δε, που οι θάνατοι από την κατάρρευση των δομών Υγείας διαδέχονται ο ένας τον άλλον, σε έναν πραγματικά τραγικό απολογισμό, επιχειρεί να μας πείσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πως αποτελεί τον «Μεσσία» του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ενώ παράλληλα αποκρύπτει επιμελώς, πως μαζί με την Ρουμανία και τη Λιθουανία, είμαστε μία από τις τρεις μόνο χώρες της Ευρωζώνης που μειώθηκε η απασχόληση στο πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους. Success story, δεν μπορείτε να πείτε…

Αυτό που δεν ενοχλεί τον κύριο Μητσοτάκη είναι να στρέφεται ο δημόσιος περί την οικονομία διάλογος, σε ήσσονος σημασίας θέματα, όπως η φορολογία των μερισμάτων. Αποκρύπτει όμως ότι, η Ελλάδα φορολογεί με τον χαμηλότερο συντελεστή ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, τα εταιρικά μερίσματα, τα οποία αφορούν μόνο τους «έχοντες και κατέχοντες», τους λίγους της επιχειρηματικής ελίτ. Στην Ελλάδα ο φόρος των μερισμάτων είναι μόλις 5%, όταν την ίδια στιγμή στη Δανία φορολογούνται με 42%, στο Ηνωμένο Βασίλειο με 39,40%, στη Γαλλία με 34%, στο Βέλγιο με 30%, στην Αυστρία με 27,50%, στη Γερμανία με 26,40% και σε άλλες 17 χώρες στην Ευρώπη με συντελεστές από 15 έως 51%! Είναι, λοιπόν, σαφές, ποιοι είναι οι ευνοούμενοι από τη φορολογική πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη.