Η Κίνα έχει το μέγεθος της Ευρώπης και έναν πληθυσμό της τάξης τυ 1,4 δισ. κατοίκους. Αυτά και μόνο αρκούν για να κατανοήσει ο επιχειρηματίας που θέλει να “ανοίξει” τις δουλειές του στη χώρα του “κόκκινου δράκου”, ότι η προσέγγιση που πρέπει να κάνει απαιτεί προετοιμασία, κοστολόγηση, σχεδιασμό και… καλούς συνεργάτες!
Το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να “μετρήσει” τις δυνάμεις του! Να αξιολογήσει κατά πόσο η επιχείρηση του έχει την ικανότητα να ανταποκριθεί στην επιπλέον παραγωγή που απαιτούν οι εξαγωγές, αλλά και κατά πόσο το ταμείο του έχει τους απαραίτητους πόρους που θα χρηματοδοτήσουν ένα ολοκληρωμένο εξαγωγικό πλάνο.
Με δεδομένο το μέγεθος της Κίνας, απαιτείται γεωγραφική “στόχευση”. Ένα πρόγραμμα προβολής και promotion σε όλη την Κίνα θα έχει τεράστιο κόστος και αμφίβολο αποτέλεσμα. Το καλύτερο που έχει να κάνει η επιχείρηση, είναι να επιλέξει (με βάση τα κριτήρια που της ταιριάζουν) σε μια ή δύο περιφέρειες της Κίνας, κάνοντας τα πρώτα της εξαγωγικά βήματα με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Το επόμενο ερώτημα που θα κληθεί να απαντήσει ο επιχειρηματίας, είναι: Ποια στρατηγική εισόδου στην κινεζική αγορά θα επιλέξει; Θα κάνει μια άμεση επένδυση δημιουργώντας φυσικά ή ηλεκτρονικά καταστήματα; Θα αναζητήσει τη δημιουργία μιας κοινοπραξίας με Κινέζους επιχειρηματίες του ίδιου κλάδου; Θα προτείνει ένα σχέδιο franchising; Θα πουλήσει δικαιώματα σε “ντόπια” επιχείρηση; Προφανώς, η απάντηση σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και συνδέεται άμεσα με την “αγορά – στόχο” και το “κενό” που ίσως έχει εντοπίσει στην κινεζική αγορά.
Συνεργάτες και… ρίσκο!
Ίσως η πιο δύσκολη και απαιτητική προσπάθεια που θα κληθεί να καταβάλει ο Έλληνας επιχειρηματίας, έχει να κάνει με την επιλογή του κατάλληλου συνεργάτη ή των κατάλληλων συνεργατών στην Κίνα. Αν θα τον/τους επιλέξει μόνος ή αν θα θελήσει να λάβει καθοδήγηση (π.χ. από Επιμελητήρια) ή να αναθέσει την εξεύρεση συνεργατών σε κάποιο εξειδικευμένο γραφείο, έχει να κάνει με το προφίλ του και τους στόχους του.
Πριν “φορτώσει” τα προϊόντα του στα κοντέϊνερ, θα πρέπει να έχει σχεδιάσει μια επικοινωνιακή στρατηγική και μια στρατηγική marketing, branding και φυσικά localization, ώστε να είναι σίγουρος ότι το προϊόν του θα “μιλάει” την ίδια γλώσσα με τα ανταγωνιστικά που βρίσκονται ή θα βρεθούν στην κινεζική αγορά. Θα πρέπει να αναπτύξει ένα πλάνο πωλήσεων (δίκτυο, διαδικασίες, τιμολογήσεις, προμήθειες), να σιγουρευτεί ότι καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις που θέτουν οι κανονιστικές ρυθμίσεις συμμόρφωσης που θέτει η κινεζική αγορά και να βεβαιωθεί ότι έχει εξασφαλίσει τη ροή πληρωμών προς το δικό του ταμείο και τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των πελατών του, κατά τη διάρκεια και μετά την πώληση.
Η πρόκληση για τις ελληνικές επιχειρήσεις είναι μεγάλη, καθώς εκτός από τα κέρδη, εν δυνάμει μεγάλο είναι και το ρίσκο που θα πρέπει να σταθμιστεί και να υπολογιστεί. Επιχειρηματικότητα χωρίς ρίσκο, όμως, δεν υπάρχει…