Ας δούμε τα πράγματα αλλιώς!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα αλλιώς και να βρούμε λύσεις μέσα από την πιο σύγχρονη οικονομική θεωρία (του Multiple Equilibrium and Diverse, που αναπτύχθηκε από οικονομολόγους όπως οι David Vines και Samuel Wills) που προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση από εκείνη όσων εμπνεύστηκαν τα Μνημόνια…

Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, λοιπόν, η ελληνική οικονομία δεν θα επιστρέψει ποτέ σε ένα μοναδικό σημείο ισορροπίας (ανάλογο με εκείνο του 2008), αλλά μπορεί να σταθεροποιηθεί «σε πολλαπλά σημεία, ανάλογα με τα σοκ που δέχεται και τις πολιτικές που ακολουθούνται».

Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα μετά την κρίση του 2008, στηριζόμενες στην παραδοσιακή οικονομική θεωρία, δεν έλαβαν υπόψη την αβεβαιότητα και τις πολλαπλές δυνατές εκβάσεις. Αυτές οι πολιτικές οδήγησαν σε παρατεταμένη ύφεση και υψηλή ανεργία, αναδεικνύοντας την ανάγκη για ένα νέο μοντέλο ανάλυσης.

Η νέα θεωρία προτείνει μια σειρά από εργαλεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ελλάδα να διαχειριστεί καλύτερα τις κρίσεις στο μέλλον. Φτάνει να προλάβει!

Δημόσιες Επενδύσεις και Στήριξη της Ζήτησης: Αντί για πολιτικές λιτότητας που εστιάζουν στη μείωση δαπανών, η Ελλάδα θα μπορούσε να ενισχύσει δημόσιες επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς (π.χ. υποδομές, ενέργεια, τεχνολογία) για να ενισχύσει τη ζήτηση και να αποτρέψει την ύφεση.

Διαφοροποίηση της Οικονομίας: Η Ελλάδα μπορεί να μειώσει την εξάρτησή της από συγκεκριμένους τομείς όπως ο τουρισμός, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη νέων τομέων όπως η πράσινη ενέργεια, η τεχνολογία, η αγροτική παραγωγή υψηλής προστιθέμενης αξίας και η βιομηχανία. Η διαφοροποίηση της παραγωγικής βάσης θα μειώσει την ευαισθησία της οικονομίας σε εξωτερικά σοκ.

Ενίσχυση του Κοινωνικού Κράτους και Προστασία των Ευάλωτων Ομάδων: Η λιτότητα περιόρισε τις κοινωνικές παροχές και τα δίκτυα προστασίας. Η νέα θεωρία προκρίνει  πολιτικές που διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή κατά τη διάρκεια κρίσεων, όπως η ενίσχυση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, υγείας και εκπαίδευσης, με στόχο τη διασφάλιση βασικών αναγκών σε περιόδους οικονομικής αστάθειας.

Κοινωνικά Κινήματα και Συμμετοχή στη Λήψη Αποφάσεων: Η χώρα μας θα μπορούσε να προωθήσει μια πιο συμμετοχική διαδικασία λήψης αποφάσεων, εμπλέκοντας ευρύτερα την κοινωνία στην ανάπτυξη οικονομικών πολιτικών. Οι πολιτικές αυτές θα μπορούσαν να αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές ανάγκες και ανησυχίες των πολιτών, δημιουργώντας ένα πιο ανθεκτικό και ανοιχτό οικονομικό σύστημα.

Μεταρρυθμίσεις στη Φορολογική Πολιτική: Η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταρρυθμίσει το φορολογικό της σύστημα για να μειώσει τις ανισότητες και να βελτιώσει τα δημόσια έσοδα χωρίς να επιβαρύνει τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.