ΑΑΔΕ: Γιατί η Ν.Δ. έκανε αυτό που δεν τόλμησε ο ΣΥΡΙΖΑ

την 20 Ιουλίου, 2020 06:29

Στα χέρια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας περιέρχεται μια μείζονος σημασία αρμοδιότητα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), που αφορά στην εξωδικαστική επίλυση των φορολογικών διαφορών.

Για πρώτη φορά στα χρονικά λειτουργίας της Αρχής, αποσπάται από αυτήν μια αρμοδιότητα και μάλιστα με όρους οι οποίοι δείχνουν καθαρά τη διάθεση του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης να πάρει στα χέρια του την εξουσία του πλήρους ελέγχου και της «διευθέτησης” κυρίως των μεγάλων φορολογικών υποθέσεων.

Η περιληφθείσα στο νέο φορολογικό πολυνομοσχέδιο διάταξη για τη σύσταση Επιτροπής Εξώδικης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών, που θα λειτουργεί υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Φορολογικής Πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών κι όχι της ΑΑΔΕ.

Η Επιτροπή θα έχει την εξουσία να μειώνει ή ακόμη και να σβήνει φόρους και πρόστιμα κάτι που δείχνει -αν μη τι άλλο- ότι η κυβέρνηση επιθυμεί την επαναφορά στην περίοδο των ωμών πολιτικών-κομματικών παρεμβάσεων στον φορολογικό μηχανισμό.

Αυτό που δεν τόλμησε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλ. να ελέγχει τις μεγάλες φορολογικές υποθέσεις, το κάνει η κυβέρνηση της Ν.Δ. με προφανή στόχο να πάρει στα χέρια της την «τύχη» εκατοντάδων μεγάλων επιχειρήσεων, για να τις απαλλάξει από τα… βάρη που αντιμετωπίζουν στις συναλλαγές τους με την Εφορία.

Η αρμοδιότητα του σβησίματος και του «ξαναγραψήματος» πορισμάτων μεταβιβάζεται και πάλι στα κυβερνητικά στελέχη, μόλις 3,5 χρόνια μετά από την ίδρυση της ΑΑΔΕ.

Αυτό δείχνει ξεκάθαρα επιθυμία ελέγχου μεγάλων φορολογικών υποθέσεων και σχέδια για πολιτικά παιχνίδια με επιχειρηματίες. Δείχνει επίσης ότι η κυβέρνηση θέλει να έχει τον τελικό λόγο στο τί τελικά θα πληρώσουν στο κράτος όσοι ελέγχονται φορολογικά και ότι η πλήρης ανεξαρτησία της ΑΑΔΕ είναι «ενοχλητική» για το «γαλάζιο» πολιτικό σύστημα.

Βεβαίως, είναι απαραίτητος ο έλεγχος στην ορθότητα των αποφάσεων της ΑΑΔΕ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε στο παρελθόν των παρεμβάσεων υπουργικών γραφείων στις τελικές αποφάσεις των φορολογικών αρχών.