Άγιος Κοσμάς: Η Lamda Development κάνει «έξωση» στους Ολυμπιονίκες
Η θάλασσα είναι το υγρό στοιχείο της φύσης, που αποτελεί βάλσαμο στην ψυχή του ανθρώπου. Ένα θείο, πραγματικά, δώρο που κάνει την Αττική, με τις δαντελωτές ακτές της, να μοιάζει σαν πίνακας του Κωνσταντίνου Μαλέα.
Αυτό το φανταστικό τοπίο, στην καρδιά της «Αθηναϊκής Ριβιέρας», επέλεξε στα τέλη της δεκαετίας του ‘50 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να θεμελιώσει τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Άγιου Κοσμά. Ένας χώρος, που στο πέρασμα των δεκαετιών, έχει φιλοξενήσει και συνεχίζει να φιλοξενεί γνωστά ονόματα του ελληνικού αθλητισμού από όλο το φάσμα των αθλημάτων, που τίμησαν τη χώρα με τα μετάλλια στο στήθος τους, αλλά και εκατομμύρια απλούς πολίτες, μικρούς και μεγάλους σε ηλικία, που κάνουν πράξη αυτό που ονομάζουμε μαζικό αθλητισμό.
Αυτό το όραμα περασμένων δεκαετιών, οι σημερινοί «γαλάζιοι» πολιτικοί επίγονοι του Κωνσταντίνου Καραμανλή όχι μόνο δεν το φυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού, αλλά φροντίζουν να το τσαλακώσουν στον βωμό του εταιρικού κέρδους. Τι και αν ο αθλητισμός αποτελεί πανανθρώπινη αξία και ιδεώδες και έναν πραγματικό οδοδείκτη για τη νεολαία της κάθε χώρας και φυλής, για κάποιους στην κυβέρνηση και στην Lamda Development, αυτά φαντάζουν ως ήσσονος σημασίας.
Με το μυαλό μας στις επόμενες γενεές, στα παιδιά που αποτελούν τη μοναδική παρακαταθήκη για το μέλλον του τόπου μας, αποφασίσαμε εκμεταλλευόμενοι ως σύμμαχο έναν σχετικά ανοιξιάτικο καιρό να πάμε στον Άγιο Κοσμά, να κάνουμε από κοντά ένα εκτενές φωτογραφικό -και όχι μόνο- οδοιπορικό και να μάθουμε από πρώτο χέρι, όσα τούτη την ώρα συμβαίνουν εκεί. Μια αιφνιδιαστική επίσκεψη και μερικές μη προγραμματισμένες συναντήσεις, με εργαζομένους, αθλητές και προπονητές, μας έδωσαν την πλήρη εικόνα, την οποία και σας μεταφέρουμε σήμερα μέσα από τις σελίδες της Voice.
Το σχέδιο για την εκμετάλλευση της έκτασης του παλαιού αεροδρομίου περιλαμβάνει και τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Άγιου Κοσμά, τις οποίες οι ιθύνοντες βλέπουν ως φιλέτο γης. Ο νόμος του 2016 έχει γίνει πια κουρελόχαρτο, με τους αθλητές, τους προπονητές, τους εργαζόμενους και τις χιλιάδες των Αθηναίων που αθλούνται εκεί, να κινδυνεύουν άμεσα να καταντήσουν… περιπλανώμενοι Ιουδαίοι.
Το πολυδιαφημισμένο σχέδιο του Ελληνικού φαίνεται, κάθε μέρα που περνάει, ολοένα και περισσότερο να μπάζει νερά, λες και τα σκέπασε όλα η… παλίρροια. Από τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις, από τις μακέτες και τα χρονοδιαγράμματα της επόμενης μέρας, οδηγούμαστε σε ένα απέραντο γαϊτανάκι χρονοκαθυστερήσεων, αλλά και ενταφιασμού του αθλητικού ιδεώδους. Την ώρα που τα χρήματα δεν φτάνουν, που τα κόστη των κατασκευών και των υποδομών ανεβαίνουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, στη Lamda «κόβουν» εκτάσεις γης για να τις πουλήσου ως οικόπεδα και να βγάλουν, προκαταβολικά, μέρος από τα σπασμένα.
Μπροστά στον Αρμαγεδδώνα της αύξησης του κατασκευαστικού κόστους, λόγω της κατακόρυφης ανόδου στις τιμές των υλικών, αλλά και των πιέσεων που ασκεί η αύξηση των επιτοκίων, νερώνουν καθημερινά τον αρχικό σχεδιασμό και μικραίνουν ασφυκτικά τις αθλητικές εγκαταστάσεις, κάνοντάς τις απλά μια ανεπαίσθητη κατασκευαστική αναφορά στο όλο πρότζεκτ.
Με στόχο να γλυτώσουν περί τα 80 και πλέον εκατομμύρια ευρώ, αποφασίζουν και διατάσουν -με το κράτος απλό θεατή, για να μην χρησιμοποιήσω τον όρο συνένοχο- να ισοπεδώσουν τις αθλητικές εγκαταστάσεις και να στείλουν τους αθλητές και τους προπονητές σε άλλες, μακρινές πολιτείες. Χωρίς διάλογο, χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα και ασφαλή «οδικό χάρτη», προειδοποιούν αθλητές, προπονητές και εργαζόμενους πως σύντομα -αν και κανείς δεν ξέρει, ακριβώς, πότε- θα βρεθούν… μετανάστες στο Ολυμπιακό Χωριό ή στην Παιανία.
Ενστερνιζόμενη τη λογική του λίφτινγκ, η διοίκηση της Lamda θέλει να ανταλλάξει το «φιλέτο» του Αγίου Κοσμά στην καρδιά του Ελληνικού, με λίγα χρήματα και με εγκαταστάσεις ακατάλληλες για τις ανάγκες των αθλητών και των εθνικών ομάδων. Προκειμένου η εταιρία να μπορέσει να χτίσει τα πολυπόθητα για αυτή διαμερίσματα «πάνω στο κύμα», η έκταση των 700 περίπου στρεμμάτων που φιλοξενούσε το μεγαλύτερο αθλητικό κέντρο των Βαλκανίων περιορίζεται σήμερα στα 300 στρέμματα, ενώ στο σχέδιο του αύριο θα υπάρχουν λίγα μόνο στρέμματα για να θυμίζουν τις ένδοξες μέρες ενός μακρινού παρελθόντος.
Από τη μία, ο νέος σχεδιασμός προβλέπει αθλητές και προπονητές να σταλούν σε περιοχές απαγορευτικά μακρινές για την καθημερινότητά τους, όπου η διπλή προπόνηση πρωί και απόγευμα θα γίνει πραγματική οδύσσεια με πολλή ταλαιπωρία και δυσβάστακτο κόστος μετακίνησης, αφού η συγκοινωνιακή κάλυψη είναι ανύπαρκτη πολυτέλεια. Από τη άλλη, οι 70 περίπου εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις του Άγιου Κοσμά, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται διοικητικοί υπάλληλοι, τεχνίτες, καθαρίστριες και άλλες ειδικότητες, καλούνται να εγκαταλείψουν το κτήριο-κόσμημα των 800 τ.μ, με το αίθριο και την όαση πρασίνου, σε σχέδιο του γνωστού αρχιτέκτονα Δοξιάδη και να μετακινηθούν, Κύριος οίδε για πόσο χρόνο, σε ένα χαμηλοτάβανο και ακατάλληλο από άποψη συνθηκών κοντέινερ 360 τ.μ., που μου θύμισε κατά την αιφνιδιαστική επίσκεψή μου στον χώρο, τις… εγκαταστάσεις για τους πρόσφυγες στη Μόρια.
Τους ζητούν να στοιβαχτούν σε λιγότερο από τον μισό χώρο, την εποχή του κορονοϊού και των ιώσεων και κανείς δεν τους εξηγεί πού ακριβώς θα χωρέσουν τα μηχανήματα και τα εργαστήρια (ξυλουργείο, μηχανουργείο) που διαθέτουν, όπου και εκτελούν τις απαραίτητες εργασίες συντήρησης. Μηχανήματα, που αποτελούν περιουσία του ελληνικού Δημοσίου και κατ’ επέκταση του ελληνικού λαού, που με τη στρατηγική που έχει επιλεγεί, κινδυνεύουν να τεθούν σε αχρηστία και πραγματικό παροπλισμό. Οι εργαζόμενοι, που οργανικά ανήκουν στο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου του Οργανισμού του Άγιου Κοσμά νιώθουν δίκαια, όπως και οι αθλητές και προπονητές, μέλη των εθνικών και όχι μόνον ομάδων, πως είναι πραγματικά υπό διωγμό.
Στο οδοιπορικό της Voice στον Άγιο Κοσμά, είχα την ευκαιρία να συναντήσω γνωστούς αθλητές και προπονητές και να τους ρωτήσω για τις νέες προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν, για να πάρω την απάντηση πως η όποια μετακίνηση τους, είτε προς το Ολυμπιακό Χωριό είτε προς την Παιανία, θα ανατρέψει πλήρως το προπονητικό τους πρόγραμμα, οδηγώντας κάποιους από αυτούς ακόμη και στον τερματισμό της καριέρας τους. Μπορεί να είναι πολλά τα πολιτικά πρόσωπα, που σπεύδουν να φωτογραφηθούν μαζί τους όταν σηκώνουν την γαλανόλευκη στον υψηλότερο ιστό και κρεμούν στο στήθος τους τα χρυσά, τα αργυρά και τα χάλκινα μετάλλια, τώρα όμως φαίνεται να τους έχουν κυριολεκτικά ξεχάσει. Προτιμούν για το χατίρι και τα μάτια του επενδυτή, που όπως όλα δείχνουν δεν έχει καν για την ώρα τα αναγκαία κεφάλαια, να θέσουν ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού αθλητισμού, κυριολεκτικά, στον… γύψο.
Στις τρείς και πλέον ώρες της παραμονής μου στον χώρο του αθλητικού κέντρου, είδα τις αποκαρδιωτικές εικόνες της εγκατάλειψης που μέρα με τη μέρα συντελείται, καθώς κανείς δεν ξέρει και δεν μπορεί να σχεδιάσει ποιες εργασίες πρέπει να γίνουν και ποια είναι τα κονδύλια που πρέπει να διατεθούν, καθώς είναι με το ένα πόδι έξω από τον φυσικό τους χώρο. Η ανάπλαση του Ελληνικού, που θα έπρεπε να περιλαμβάνει στον τελικό σχεδιασμό της μια μεγάλη και σύγχρονη αθλητική κυψέλη, υψηλών προδιαγραφών, η οποία θα μπορούσε να καλύπτει τις ανάγκες των Ελλήνων πρωταθλητών και των προπονητών τους και συνάμα, να αποτελεί το «μελίσσι» για τη μαζική άθληση μικρών και μεγάλων, απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τον αρχικό σχεδιασμό, πάντα με στόχο τη μείωση του κόστους.
Με την αποτίμηση της αξίας των υπαρχουσών αθλητικών και μη εγκαταστάσεων στα 100 με 120 εκατομμύρια ευρώ, η ανταποδοτικότητα από την πλευρά της Lamda πέφτει στο ναδίρ, ενταφιάζοντας στις καλένδες τα αρχικώς συμφωνηθέντα και προβλεφθέντα στον σχετικό νόμο. Θα μου πείτε, δεν είναι πρώτη φορά που οι νόμοι ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται! Είναι, όμως, απορίας άξιο, γιατί η σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αθλητισμού δεν παρουσιάζει στους εργαζόμενους το «μνημόνιο», που έχει συνυπογράψει με τη Lamda Development.
Μιλώντας με τον πρόεδρο των εργαζομένων του Αγίου Κοσμά, τον οποίο συναντήσαμε στον χώρο, μάς ξεκαθάρισε πως δεν είναι διατεθειμένος, τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοι του, να δεχτούν να στοιβαχθούν σε ένα ακατάλληλο κοντέινερ. Ανοίγοντας μας την καρδιά του, ο κ. Μηνάς Χατζηαντωνίου μάς εκμυστηρεύτηκε πως ματώνει η καρδία του, όταν βλέπει τις αθλητικές εγκαταστάσεις καθημερινά να υποβαθμίζονται.
«Μετά από 37 χρόνια δουλειάς, με πραγματικά ένσημα στην πλάτη μου, σκέπτομαι όλους αυτούς τους μεγάλους αθλητές που προπονούνται και διαμένουν στον Άγιο Κοσμά και που τους περισσότερους τους ξέρω προσωπικά και βλέπω τον τιτάνιο αγώνα που δίνουν καθημερινά πρωί και απόγευμα και τα χιλιάδες παιδιά και τα σχολειά που έρχονται καθημερινά, ότι από μέρα σε μέρα θα βρεθούν χωρίς αθλητική στέγη. Είναι πραγματικά θλιβερό, αν σκεφτεί κανείς ότι φρόντισαν εδώ και πολύ καιρό να διώξουν από τον χώρο ακόμη και την καντίνα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι αθλητές, οι μαθητές, οι προπονητές και οι εργαζόμενοι να προμηθευτούν ένα σάντουιτς ή ακόμη και ένα μπουκάλι νερό. Ήρθατε εδώ να κάνετε ένα οδοιπορικό, μάς αναζητήσατε στον χώρο μας και στη διάρκεια της κουβέντας μας, δεν υπάρχει μια καντίνα να σας προσφέρουμε ένα μπουκάλι νερό»! Συνεχίζοντας τη συζήτησή μας, ο κ. Χατζηαντωνίου μας λέει πως «από την πλευρά των εργαζομένων έχει γίνει σειρά από προτάσεις, ώστε να βρεθεί η βέλτιστη λύση για όλους, όμως… φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Ο Άγιος Κοσμάς των πολλαπλών αθλητικών εγκαταστάσεων διαθέτει σήμερα:
- Κλειστά προπονητήρια ενόργανης και ρυθμικής γυμναστικής.
- Προπονητήριο στίβου και άρσης βαρών.
- Τέσσερα κλειστά προπονητήρια μπάσκετ, πάλης, πυγμαχίας, τζούντο.
- Κλειστό καταδυτήριο.
- Τρείς υπαίθριες κολυμβητικές δεξαμενές, ολυμπιακών διαστάσεων.
- Δύο γήπεδα ποδοσφαίρου 8×8 με συνθετικό τάπητα.
- Τρία ανοιχτά γήπεδα καλαθοσφαίρισης.
- Γήπεδο αντισφαίρισης.
- Γήπεδο χόκεϊ, το οποίο είναι εκτός λειτουργικότητας.
- Δυο γήπεδα ποδοσφαίρου με φυσικό τάπητα, για τα οποία έχει λήξει, από το 2019, η παραχώρησή τους στην ΕΠΟ.
Επίσης διαθέτει ένα συγκρότημα με ξενώνες, που περιλαμβάνει 100 δωμάτια (τα οποία δεν είναι όλα λειτουργικά) και 13 λειτουργικές σουίτες, ένα υπαίθριο θέατρο, μια παιδική χαρά και μια περιφερειακή διαδρομή δύο χιλιομέτρων.
Εγκαταστάσεις, που φιλοξενούν αθλητές και προπονητές και απέναντί τους να στέκουν από την άλλη πλευρά του δρόμου, σαν τον μαρμαρωμένο βασιλιά, δυο γήπεδα ποδοσφαίρου που στο παρελθόν γνώρισαν τις δικές τους δόξες και τώρα μαραζώνουν, αφού κανείς δεν τους δίνει την πρέπουσα σημασία. Όταν θα έρθει η ώρα οι αθλητικές εγκαταστάσεις και το αρχιτεκτόνημα του Δοξιάδη να ισοπεδωθούν, τότε σε ολόκληρο το νότιο τομέα, κολυμβητήριο δεν θα υπάρχει ούτε για δείγμα.
Όλα δείχνουν, λοιπόν, πως τα επιχειρησιακά… παιδιά του Σπύρου Λάτση είναι έτοιμα -με τις πλάτες των κυβερνώντων- να κάνουν και πάλι το θαύμα τους. Όμως, η κλεψύδρα του χρόνου έχει, πλέον, αρχίσει να μετρά αντίστροφα, με τη Eurobank να εγκαταλείπει το… καράβι, όπως αποκαλύψαμε και στο τελευταίο πρωτοσέλιδό μας και δεν διαψευστήκαμε από καμία πλευρά. Γιατί τα θαύματα μπορεί να κρατούν τρείς μέρες, όμως την τέταρτη η αγορά κάνει ταμείο και βλέπει τις αδυναμίες, τον ελλιπή σχεδιασμό, τις χρονικές αποκλίσεις και τα πραγματικά έργα, που για την ώρα παραμένουν ανύπαρκτα.
