ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: Αγώνας για Δημόσια Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

“Η Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία 2024-2030, μαζί με όσα ειπώθηκαν στην συνάντηση υπουργείου παιδείας και ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ για την ειδική εκπαίδευση πρέπει να σημάνουν συναγερμό στον κλάδο!!” Τονίζει με ανακοίνωση της η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών.

Η ανακοίνωση συνεχίζει: 
Στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής μπαίνουν τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με περαιτέρω περικοπές στις δαπάνες για την ειδική εκπαίδευση, πάντα στο όνομα της συμπεριληπτικότητας και των δικαιωμάτων τους.
Στο κείμενο που κατατέθηκε, για την Εθνική Στρατηγική, αναμασώνται τα χιλιοειπωμένα, από το προηγούμενο Εθνικό Σχέδιο Δράσης 2019-2023, όπως οι προσαρμογές που πρέπει να γίνουν σε κτήρια, στην υποστηρικτική τεχνολογία, στο εκπαιδευτικό υλικό και στην κοινωνική ζωή που δεν υλοποιήθηκαν και μπαίνουν, πάλι, ως στόχοι για το 2030. Μετά βλέπουμε για το επόμενο σχέδιο για την αναπηρία, έτσι για να έχουμε να λέμε.
Από το 2019 μέχρι σήμερα το μοναδικό μέτρο που λήφθηκε ήταν το πιλοτικό πρόγραμμα για τα voucher της πρώιμης παρέμβασης!!!
Πέντε χρόνια αφού χορτάσαμε συνεντεύξεις κυβερνητικών παραγόντων, μακροσκελή δελτία τύπου, συναντήσεις με πανεπιστημιακούς, βαρύγδουπους τίτλους για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης στον ευαίσθητο αυτό χώρο, καταλήξαμε στα voucher.
Κοροϊδία!!
Αυτό σημαίνει ότι ο γονέας, αφού πρώτα εντοπίσει ότι κάτι τρέχει με το παιδί του, παραμένει πελάτης χρυσοπληρώνοντας από την τσέπη του τις ιατρικές γνωματεύσεις. Μετά αναμένει στην ουρά, μέχρι εξαντλήσεως των voucher, όπως κάνουν οι γονείς σε παιδικούς σταθμούς και ΚΔΑΠ, και μετά, πάλι με δική του ευθύνη, πάει στην λίστα ιδιωτικών παρόχων για να καταλήξει τι θα κάνει στο σπίτι του, με τον ιδιώτη επαγγελματία!!
Υποβάθμιση, εμπορευματοποίηση, κατακερματισμένες υπηρεσίες, χρηματοδότηση για ακόμα μία φορά του ιδιωτικού τομέα και όλα τα αυτά σε βάρος των μικρών παιδιών και των γονιών τους.
Σε σχέση με τους μόνιμους διορισμούς που έκανε στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής, για τους οποίους είναι περήφανη η κυβέρνηση, να πούμε ότι αυτοί ήταν αποτέλεσμα της διεκδίκησης και του αγώνα των εκπαιδευτικών και των γονιών. Όμως ο αριθμός τους είναι πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και αυτό το μαρτυρούν τα εκατοντάδες τμήματα ένταξης που δεν έχουν ιδρυθεί ή δεν ανοίγουν ποτέ, οι πολύμηνες λίστες αναμονής στα ΚΕΔΑΣΥ και τα σημαντικά προβλήματα λειτουργίας, λόγω υποστελέχωσης, κάθε χρόνο στα ειδικά σχολεία, αλλά και τα κλειστά και αστέγαστα ειδικά σχολεία.
Ο μεγάλος “απών” από τα δύο Σχέδια Δράσης για τα Άτομα με Αναπηρία είναι οι μαθητές που φοιτούν στα ειδικά σχολεία. Αυτό προμηνύει παραπέρα υποβάθμιση της λειτουργίας τους, σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κτήρια, με υποστελέχωση. Βλέπετε το ειδικό σχολείο δεν μπορεί να λειτουργήσει με 25αρια τμήματα και έναν εκπαιδευτικό πολυεργαλείο αλλά απαιτεί πολλαπλάσιο προσωπικό, μικρή αναλογία μαθητών προσωπικού. Δηλαδή στοιχίζει περισσότερο στη λειτουργία του, γι’ αυτό και τα αφήνουν ρημαγμένα!! Άλλωστε οι μαθητές των ειδικών σχολείων, για την μελλοντική τους προετοιμασία ως εργατικό δυναμικό, δεν είναι προτιμητέοι από τους μεγαλοεργοδότες, αλλά λογίζονται ως βάρος!!
Η τομή που ετοιμάζεται στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης αφορά το γενικό πλαίσιο και τους μαθητές που φοιτούν εκεί, δηλαδή στη γενική εκπαίδευση. Άλλωστε είναι και η μεγαλύτερη πίτα αυτού του πληθυσμού. Από τη δική τους καταγραφή το 95% των μαθητών με αναπηρίες ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πηγαίνουν στα γενικά σχολεία. Επομένως, το μαχαίρι στις δαπάνες αφορά κυρίως τους όρους λειτουργίας και τις προσλήψεις σε Τμήματα Ένταξης και Παράλληλη Στήριξη (ας μην ξεχνάμε ότι η ΠΣ είναι ένα “συμπεριληπτικός” θεσμός που χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Πάλι στο όνομα της μη διάκρισης των μαθητών (!) μάλλον θα καταργήσουν τη διακριτή λειτουργία τους, την όποια εξατομικευμένη παρέμβαση έτσι, ώστε οι ανάγκες αυτών των μαθητών να διαχυθούν μέσα σε τάξη και σχολική μονάδα και το όποιο ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό προσλαμβάνεται, με “πατίνια” στα πόδια, θα κάνει “συμπεριληπτική” παρέμβαση εντός τάξης!! Κάτι παλιό μυρίζει αυτό με την τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ, τον Φλεβάρη 2016, όπου πάλι αναφέρονταν ότι ο εκπαιδευτικός παρεμβαίνει μέσα στη σχολική τάξη και σε εξαιρετικές περιπτώσεις σε χωριστή αίθουσα.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τη “βελτίωση” που σχεδιάζουν να φέρουν στα ΚΕΔΑΣΥ. Όχι με προσλήψεις, νέα κτήρια, τεχνολογικά και επιστημονικά εργαλεία, αλλά νέα “πρωτόκολλα” που πρέπει να συμφωνούν με τις πολιτικές και δημοσιονομικές πολιτικές της κυβέρνησης.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν κριτήριο ψήφου καθώς χτυπάνε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών. Ζητούμενο είναι από τις εκλογές για την ανάδειξη νέων ΔΣ στις Ομοσπονδίες μας να αποτυπωθεί η βούληση των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών.
Οι Ομοσπονδίες, με τους συσχετισμούς που θα αποτυπωθούν να γίνουν το ζωντανό σπίτι του κλάδου των εκπαιδευτικών που θα σχεδιάζει, θα στηρίζει, θα εκφράζει τη διάθεση των εκπαιδευτικών να υπερασπιστούν τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των μαθητών, τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τις αναβαθμισμένες, σύγχρονες ειδικές δομές: ειδικά σχολεία, Τμήματα Ένταξης, Παράλληλη Στήριξη, τα κατάλληλα σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτήρια, τα τεχνολογικά μέσα και βοηθήματα, την ισότιμη και καθολική πρόσβασή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, χωρίς κόφτες κι αποκλεισμούς που οδηγούν στο περιθώριο.
Με την ψήφο μας, δυναμώνοντας την ΑΣΕ, δυναμώνουμε τη φωνή και τις διεκδικήσεις μας για όλα όσα δικαιούνται οι μαθητές μας κι εμείς οι εκπαιδευτικοί.
Διεκδικούμε: Όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να φοιτούν στη δημόσια εκπαίδευση, στη δομή που το καθένα έχει ανάγκη. Πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση. Μαζικούς μόνιμους διορισμούς για κάλυψη όλων των κενών, μονιμοποίηση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΕΑ, του ΕΕΠ και ΕΒΠ αλλά και όλων των αναγκαίων εργαζομένων στην ΕΑ (καθαριστριών, φυλάκων, οδηγών…). Γενναία αύξηση των δαπανών για τη Δημόσια Ειδική Αγωγή κι Εκπαίδευση. Σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτήρια για να στεγαστούν σύγχρονα ειδικά σχολεία (όπου να καλύπτονται όλες οι εκπαιδευτικές και θεραπευτικές ανάγκες των παιδιών με ειδικές ανάγκες), τα ΚΕΔΑΣΥ και κάθε αναγκαία δομή για την ΕΑ. Δημόσιος φορέας μεταφοράς των μαθητών με πανελλαδική ευθύνη για κάλυψη όλων των αναγκών με σύγχρονα και ασφαλή μέσα μεταφοράς.