Αλλαγή κλίματος

Το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο έχει αλλάξει όρους. Πλέον τα πράγματα έχουν ομαλοποιηθεί πλήρως καθιστώντας ξεκάθαρες τις πολιτικές διαφορές και τις θέσεις των κομμάτων.

Γράφει ο Χαράλαμπος Χριστόπουλος*

Από τη μια πλευρά υπάρχει η κυβέρνηση, η οποία διατηρεί την απόλυτη ευχέρεια να μεταβάλει την ατζέντα των θεμάτων καθώς χρησιμοποιεί το αφήγημα της εποχής μετά τα μνημόνια που φαίνεται πλέον να τελειώνουν.

Από την άλλη η αντιπολίτευση- και δη η ΝΔ- μοιάζει εγκλωβισμένη. Αν εξαιρέσει κανείς την υποστήριξη που λαμβάνει από τα ΜΜΕ, της είναι πλέον δύσκολο να απευθυνθεί σε νέες κοινωνικές ομάδες για να στηριχτεί. Η διαγραφή Παπακώστα μπορεί να σημαίνει και την αποχώρηση και άλλων δυνάμεων από το χώρο. Σίγουρα πάντως δίνεται ξεκάθαρο στίγμα εσωκομματικού πολέμου.

Καίρια στοιχεία  για την αλλαγή σκηνικού αποτελούν αφενός τα νούμερα του προγράμματος που βγαίνουν και αποδίδουν κοινωνικό πλεόνασμα και αφετέρου μια στρατηγική κίνηση που δεν την είχαμε ξαναδεί στο παρελθόν και δείχνει την άνεση που έχει το Μαξίμου να σχεδιάσει το μέλλον.

Η κίνηση αυτή δεν είναι άλλη από την διοργάνωση των περιφερειακών συνεδρίων για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν είχε ο παραγωγικός κόσμος της χώρας τη δυνατότητα να συναντά τόσο εύκολα το Υπουργικό Συμβούλιο στην περιφέρεια του, να συνδιαλέγεται και να θέτει υπόψη της πολιτικής ηγεσίας τα ζητήματα που τον απασχολούν.

Αυτή η διοργάνωση των περιφερειακών συνεδρίων στέλνει πολλαπλά μηνύματα στην κοινωνία. Τα προηγούμενα χρόνια για να συναντήσουν οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας την ηγεσία των υπουργείων έπρεπε να μετέλθουν διάφορων παραθεσμικών διαδικασιών.  Αυτά τα περιφερειακά συνέδρια είναι η απόδειξη ότι τώρα πια αυτό δεν χρειάζεται. Είναι ακόμη φανερό ότι μια κυβέρνηση για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης κοιτά την κοινωνία και αφουγκράζεται πραγματικά και όχι πλασματικά. Μιλά με όλους. Σχεδιάζει και κυρίως αλλάζει το κλίμα.

Το επόμενο στάδιο είναι να φανούν στις τοπικές κοινωνίες τα αποτελέσματα του σχεδιασμού. Σε κάθε περίπτωση με τη μαζική συμμετοχή των φορέων και των παραγωγικών δυνάμεων έχει επιτευχθεί σε ένα βαθμό ο στόχος, που δεν ήταν άλλος από το άνοιγμα στην κοινωνία.

Στο σύνολο αυτής της προσπάθειας φαίνεται ότι υπάρχει και ένας συμβολισμός. Δεν χτυπάνε πια οι πόρτες των υπουργικών γραφείων. Χτυπάνε μάλλον τα τηλέφωνα των επιχειρηματιών, των φορέων και των πολιτών για να έλθουν να συμμετάσχουν στα περιφερειακά συνέδρια. Η προσέλευση είναι αθρόα. Γιατί οι πολίτες μπορεί να μην είναι χαρούμενοι αλλά σίγουρα θέλουν να είναι συμμέτοχοι.

Στον αντίποδα, η αντιπολίτευση πάει για το δικό της ακροατήριο την εκλογική μάχη στο μακρινό μέλλον. Το εκπαίδευσε όμως να μην έχει υπομονή.

*Ασκούμενος Δικηγόρος