Αν απέχεις, δεν υπάρχεις!

Δεν είμαι fan της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Ότι, και καλά, κάθε τέσσερα χρόνια θα ψηφίζουμε κάποια –ον για να μας εκπροσωπεί και να μας αντιπροσωπεύει.

Έτσι δεν απολαμβάνουμε τα μέγιστα αγαθά της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Δεν με ευχαριστεί να ζω διά αντιπροσώπων γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα κάτω απ την Πνύκα.

Σε αυτή πιστεύω.

Στην Άμεση Δημοκρατία.

Χωρίς τους δούλους να μας υπηρετούν.

Θα μου πεις: «Αυτό είναι πραγματική ουτοπία. Μόνο σε μικρές κοινότητες θα μπορούσε να βιωθεί η άμεση δημοκρατία».

Άει γεια σου!

Αυτό λέω κι εγώ.

Δεν ελπίζω στις πραγματικές ουτοπίες αλλά στις ουτοπικές πραγματικότητες.

Κι ας μην αντέχουν στον χρόνο.

Στην Παρισινή Κομμούνα, στον Μάη του 68, στον Τσε Γκεβάρα, στην Απείρανθο του Μανώλη Γλέζου, στο ηλιοβασίλεμα στην Οία, στην Απόπειρα της Χαλκίδας, στην Χιλιαδού γύρω απο την φωτιά το 1977, στην Αρχαία Αθήνα.

Στα κινήματα.

Στους ουτοπιστές σοσιαλιστές.

Στην εκκλησία του δήμου.

Σε μια εναλλακτική φιλοσοφία ζωής, στην εφήμερη τέχνη.

Στους επαναστάτες που δεν πρόλαβαν να γίνουν καθεστώς και, συνήθως, χειρότεροι από αυτούς που ανέτρεψαν.

Δεν ξέρω αν είμαι αναρχικός ή κομμουνιστής, σίγουρα είμαι κομμουναλιστής.

Η ελπίδα διασώζεται και αναγεννιέται μόνο μέσα σε ένα δίκτυο από μικρές ελεύθερες κοινότητες, στις συλλογικότητες που καινοτομούν δια ζώσης ή διαδικτυακά.

Στην επανατοπικοποίηση, στην απομεγέθυνση, στην αυτάρκεια και την αυτονομία.

Στην λιτή και αληθινή ευημερία.

Στην Κοινωνική Αλληλέγγυα και Συνεργατική Οικονομία που παράγει ήδη το 10% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ.

Με εναλλακτικούς θεσμούς και δομές την παραγωγή, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, την επικοινωνία.

Σε όσα καταναλώνονται εδώ, αλλά παράγονται σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Ανήκω, συμμετέχω, σε ένα άλλο κόσμο που είναι υπαρκτός και γι αυτό εφικτός.

Δεν θα σε ζαλίσω άλλο, τέτοια μέρα.

Έχω γράψει μερικά εκατομμύρια λέξεις τα τελευταία 45 χρόνια γι αυτό.

Εγραψα χιλιάδες λέξεις και για αυτές τις εκλογές εδώ.

Ρίξε μια ματιά.

Αν απέχεις, δεν υπάρχεις.

Δεν θα αποφασίζουν απλώς για σένα χωρίς εσένα.

Εσύ «θα πληρώσεις την νύφη».

Ούτε λευκό.

«Θα σε κάνουνε μαύρο».

Σε καμία περίπτωση «άκυρο».

Σε έχουν ήδη ακυρώσει.

Χωρίς αυταπάτες.

Πήγαινε τώρα να ψηφίσεις για να μην φάμε άλλα τέσσερα χρόνια στην μάπα τον Μητσοτάκη και έχουμε χρόνο να τα συζητάμε μετα.

Φιλούνες.