Απαντήσεις σε ερωτήματα φορολογουμένων λίγο πριν τη δήλωση

Σήμερα θα ασχοληθούμε με διάφορα ερωτήματα που μας έχουν τεθεί αυτές τις ημέρες, σχετικά με την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων.

 

Γράφει ο Απόστολος Αλωνιάτης

 

Παραθέτουμε, λοιπόν, απαντήσεις σε τρία ζητήματα που θα βοηθήσουν τους φορολογούμενους στην καλύτερη, ακριβέστερη και, ει δυνατόν, «ανώδυνη» συμπλήρωση των δηλώσεων.

 

 

Το υπουργείο Οικονομικών έχει πάρει εδώ και πέντε χρόνια θέση στο θέμα της φοιτητικής κατοικίας, η οποία βρίσκεται σε άλλη πόλη από αυτή που κατοικούν οι γονείς των φοιτητών. Από την εφαρμογή των αντικειμενικών δαπανών, που καθιερώθηκαν με το Ν.3842/2010, το υπουργείο θεωρεί ότι ο φοιτητής, σε κάθε περίπτωση, θεωρείται φιλοξενούμενος των γονέων του και το σπίτι που ενοικιάζει στην άλλη πόλη, ακόμη και αν αυτό έχει ενοικιαστεί στο όνομα του φοιτητή και όχι του γονέα, θεωρείται δευτερεύουσα κατοικία του γονέα και δηλώνεται στον πίνακα 5.1 του εντύπου Ε1.

 

Βεβαίως, εάν το εισόδημα του φοιτητή προέρχεται από επιχειρηματική δραστηριότητα και έδρα έχει δηλωθεί το ενοικιαζόμενο διαμέρισμα στην άλλη πόλη και ο φοιτητής φορολογείται στην εκεί ΔΟΥ, τότε το διαμέρισμα θεωρείται επαγγελματική έδρα της εμπορικής δραστηριότητας και πρέπει να δηλωθεί μόνο από τον φοιτητή,  ανεξαρτήτως εισοδήματος.

 

 

Είναι γνωστό για την υποβολή φορολογική δήλωσης ότι ο Ν.4172/2013, απαιτεί, πέρα από το να έχουν ηλικία πάνω από 18 έτη, να έχουν και πραγματικό εισόδημα στην Ελλάδα. Η ίδια υποχρέωση υπάρχει και για τους κατοίκους εξωτερικού.

 

Τι γίνεται όμως αν το πραγματικό εισόδημα προέρχεται από τόκους κοινού λογαριασμού; Σύμφωνα με τη θέση που έχει πάρει η διοίκηση, οι τόκοι δηλώνονται από τον κύριο του τραπεζικού λογαριασμού και όχι από όλους τους συνδικαιούχους του λογαριασμού, δηλαδή εξετάζεται σε κάθε περίπτωση το πραγματικό γεγονός.

 

Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με τις οδηγίες που έχουν δοθεί από το υπουργείο -και ισχύουν και σήμερα παρά την αλλαγή του νόμου από την 01.01.2014-, με την κατάργηση του Ν.2238/1994 και την εφαρμογή του Ν.4172/2013, το ποιος θα εμφανίσει τους τόκους καταθέσεων είναι θέμα πραγματικό. Παραθέτουμε και τη σχετική διοικητική θέση του υπουργείου.

 

«Εγγ. Υ.Ο. Α.Π. Δ12Α1105231/22.7.2011
Απαντώντας στη σχετική αίτησή σας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

 

1. Με τα αρ. πρωτ. 1025717/557/Α0012/06.05.1996, 1080362/1634/Α0012/30.06.1996, 1052802/895/Α0012/04.06.1999, 1075223/147Β/Α0012/07.08.2009 έγγραφά μας, έχει γίνει δεκτό ότι σε περίπτωση τραπεζικού λογαριασμού κατάθεσης μετρητών σε ονόματα καταθετών περισσότερα του ενός, το ποσό των τόκων, μετά την αφαίρεση του φόρου, καταρχήν μερίζεται ισομερώς μεταξύ των καταθετών του κοινού λογαριασμού. Ο προϊστάμενος της αρμόδιας ΔΟΥ έχει την εξελεγκτική εξουσία να ερευνά τα πραγματικά περιστατικά και να προσδιορίζει με άλλη βάση το ποσό των τόκων που αναλογεί σε κάθε συνδικαιούχο του κοινού λογαριασμού.

 

2. Επίσης με την 109465/1132/80012/ΠΟΛ.1124/25.11.2004 διαταγή μας, έγινε δεκτό ότι σε περίπτωση κοινού λογαριασμού, το ποσό καταρχήν επιμερίζεται μεταξύ των συνδικαιούχων, ακόμη και των ανηλίκων, χωρίς να εξετάζεται εάν υπάρχει θέμα γονικής παροχής ή δωρεάς.

 

3. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διαταγές 1088561/1377/Α0012/24.09.1999 και 1022721/29/Α0012/12.03.2002, σε περίπτωση που από πρόσθετα στοιχεία που προσκομιστούν προκύπτει ότι το ποσό της κατάθεσης των συνδικαιούχων προέρχεται από εισοδήματα του ενός εξ’ αυτών, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει το εισόδημα μόνο ο ίδιος.

 

4. Μετά από όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω, προκύπτει ότι ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης της προέλευσης των κατατιθέμενων κεφαλαίων στην τράπεζα και ο έλεγχος των πραγματικών περιστατικών ανάγεται στην εξελεγκτική εξουσία της αρμόδιας ΔΟΥ».

 

Σύμφωνα λοιπόν με τη θέση αυτή της διοίκησης, εάν ένας φοιτητής έχει μόνο εισόδημα από τόκους που προέρχονται από κοινό λογαριασμό με τους γονείς του, τότε οι τόκοι αυτοί θα δηλωθούν από τον πατέρα ή τη μητέρα που είναι συνδικαιούχοι του λογαριασμού και ο φοιτητής, εάν δεν έχει άλλο εισόδημα, δεν είναι υπόχρεος στην υποβολή φορολογικής δήλωσης.

 

 

Για μία ακόμη φορά θέλουμε να σημειώσουμε ορισμένα θέματα που αφορούν τη φιλοξενία και την αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης που αφορά την κατοικία.

 

Έχουμε γράψει αρκετές φορές ότι βασική αρχή της αντικειμενικής δαπάνης κατοικίας, είναι ότι τη δαπάνη την έχει όποιος κάνει χρήση της συγκεκριμένης κατοικίας, είτε αυτή είναι ιδιόκτητη, είτε είναι μισθωμένη.

 

Όποιος, λοιπόν, δηλώνει φιλοξενούμενος, δεν έχει την αντικειμενική δαπάνη κατοικίας. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε και μερικά ακόμη στοιχεία.

 

Α. Φιλοξενία κάνουμε μόνο στην κύρια κατοικίας μας και όχι σε όποιο ακίνητο χρησιμοποιούμε.

 

Β. Στις δευτερεύουσες κατοικίες δεν κάνουμε φιλοξενία. Η χρήση της από κάποιον άλλον, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, αποτελεί δωρεάν παραχώρηση και αν δεν είναι σε γονείς ή παιδιά, πρέπει να υπολογίσουμε τεκμαρτό ενοίκιο στο έντυπο Ε2, το οποίο θα μεταφέρουμε στους σχετικούς κωδικούς που αφορούν το εισόδημα από ακίνητα.