Άρθρο 187: Η πιο… ύπουλη τροπολογία της εποχής Μητσοτάκη

«Η τροπολογία του υπουργείου Μετανάστευσης είναι η πιο που…κη των πέντε χρόνων Μητσοτάκη! Κατ’ αρχάς δεν αφορά μόνο τους μετανάστες αλλά την οικονομία, την εργασία μέχρι και τη διπλωματία. Είναι όμως και η πρωτοβουλία που αλλοιώνει με τη «βούλα» το ιδεολογικό προφίλ της ΝΔ, γι’ αυτό και θα έχει βαθύ αποτύπωμα στο κόμμα». Αυτά έλεγε παλιό γαλάζιο στέλεχος με συμμετοχή σε προηγούμενες νεοδημοκρατικές κυβερνήσεις , εκτός κλίματος σε εορταστική εκδήλωση, με αφορμή την τροπολογία 187 του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου στο «μίνι ασφαλιστικό», που αφορά στην άδεια διαμονής αλλοδαπών για εργασία στη χώρα μας. Μια τροπολογία που τελικά «παιδεύει» περισσότερο το Μαξίμου απ’ όσο αρχικά υπολογιζόταν και προκαλεί ταλαντώσεις σε βουλευτές, στελέχη και κομματική βάση.

Η τροπολογία, ωστόσο, αποκαλύπτει συγκεκριμένα πράγματα, που όλοι συνομολογούν τη δεδομένη στιγμή στην κυβέρνηση, ιδίως οι αρμόδιοι επί του θέματος με το πρωθυπουργικό περιβάλλον, όμως δεν αφήνουν να δημοσιοποιηθεί τίποτα. Κι αυτό αφορά στην αποτυχημένη διαχείριση του ζητήματος των αλλοδαπών εργατών γης των προηγούμενων μηνών από το υπουργείο Μετανάστευσης. Συμμετέχοντες στις διακρατικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο συμφωνιών εισαγωγής εργαζομένων από τρίτες χώρες παραδέχονται ότι υπήρξε μεγάλη κωλυσιεργία και επί της ουσίας πλήρης αποτυχία, με αποτέλεσμα εκατοντάδες επιχειρήσεις και ιδιώτες παραγωγής γεωργικών προϊόντων, κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών μονάδων, οι οποίοι προκατάβαλαν χρήματα για τα έξοδα της εισόδου αλλοδαπών εργατών από χώρες όπως η Αίγυπτος, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες, η Ινδία, να έχουν μείνει χωρίς εργαζόμενους και να έχουν χάσει και τα χρήματα τους.

Για την επίλυση του προβλήματος καταβλήθηκαν προσπάθειες επί υπουργίας Καιρίδη, όμως με παρέμβαση Μαξίμου και «ευρωπαϊκή παραίνεση», άλλαξε η οδός της λύσης. Το σκεπτικό αφορούσε στις εισροές πληθυσμού εργατών είτε με δυσκολία στην πρόσβαση είτε με ερωτήματα για την αξιοπιστία των πηγών των προσωπικών δεδομένων τους (στοιχεία ταυτότητας, ποινικό μητρώο, οικονομική και οικογενειακή κατάσταση κα). Με βάση το ευρωπαϊκό κεκτημένο, η κυβέρνηση επιχειρεί να «νομιμοποιήσει» περίπου 30.000 αλλοδαπούς, που βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας τα τελευταία τρία χρόνια και έχουν περάσει ή παραμένουν στις δομές, μέσω εργασίας. Η επιχειρηματολογία υπέρ της ρύθμισης βασίζεται στην πλήρη καταγραφή και ταυτοποίηση των αλλοδαπών -που τώρα είναι «αόρατοι» αλλά έχουν γνώση οι αρχές «από που κρατά η σκούφιά τους-, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την εσωτερική ασφάλεια της χώρας, την πάταξη της μαύρης και αδήλωτης εργασίας αυτών των ανθρώπων και την επάρκεια σε εργατικό δυναμικό για τους παραγωγούς και τους κτηνοτρόφους της ελληνικής περιφέρειας.

Οι σαμαρικοί που τρομάζουν

Στα αντεπιχειρήματα, που υποστηρίζουν πολλοί από τη «σαμαρική πτέρυγα» στη Νέα Δημοκρατία αλλά και τα δεξιά κόμματα της βουλής, εντάσσονται το «προσκλητήριο» σε όλα τα μήκη του πλανήτη προς νέους μετανάστες, η διαφοροποίηση από το «σκληρό» μοντέλο των ευρωπαϊκών κρατών που αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα μετανάστευσης όπως είναι η Ιταλία και το ενδεχόμενο περαιτέρω ερημοποίησης και αφελληνισμού της επαρχίας, καθώς πριν ρυθμιστεί το καθεστώς εργασίας για έναν παράνομο μετανάστη, θα έπρεπε πρώτα να δοθούν ισχυρά κίνητρα εργασίας στη γη για Έλληνες.

Στο καθαρά πολιτικό κομμάτι της ιστορίας, η επιχείρηση απομόνωσης Σαμαρά μέσω της εξαίρεσης του από την κομματική πειθαρχία, καταγράφεται ως υψηλού ρίσκου για τον Κ. Μητσοτάκη.

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του κόμματος δεν διατηρεί απλά ισχυρή ομάδα στην ΚΟ της ΝΔ, έχει αποδεδειγμένα «ζωντανές» φιλοδοξίες για την πολιτική, που φτάνουν μέχρι το προεδρικό μέγαρο. Και αυτές τις φιλοδοξίες φροντίζει να τις «υπενθυμίζει» μέσω των διαφοροποιήσεων του είτε στα ελληνοτουρκικά, είτε στους γάμους των ομόφιλων ζευγαριών, είτε τώρα στο άρθρο 187 του ασφαλιστικού νομοσχεδίου.

Στον πρώην πρωθυπουργό πρόσκεινται οι μισοί βουλευτές Πελοποννήσου, πολλοί στη Θεσσαλία και στη Βόρεια Ελλάδα, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δημοσιοποίησαν τη δυσαρέσκεια τους για τη ρύθμιση του υπ. Μετανάστευσης. Ωστόσο όλοι θα ψηφίσουν -κανα-δυο σκέφτονται το… σπίτι τους αλλά χωρίς μεγάλες πιθανότητες να καταγραφούν ως απόντες- υπακούοντας στην κομματική πειθαρχία. Και τα φώτα πέφτουν στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος καταφεύγει σε μια ακόμα ηχηρή απόδειξη πως είναι ακόμα παρών στα πολιτικά πράγματα, και ο Μητσοτάκης πρέπει να το έχει διαρκώς υπόψη του.