ΔΕΗ: Η… έμμεση ιδιωτικοποίηση μόλις ξεκίνησε

Πριν από 24 μήνες η ΔΕΗ, κατά δήλωση του τότε αρμόδιου υπουργού, δεν είχε λεφτά να αγοράσει κολώνες. Σήμερα ανακοινώνει επαναλαμβανόμενα EBITDA εξαμήνου σχεδόν μισό δισ. και θέλει να «σηκώσει» από την αγορά 750 εκατ. ευρώ, μέσω ΑΜΚ. Το απόλυτο turnaround story ή στημένο παιχνίδι για να ιδιωτικοποιηθεί η εταιρεία; Διαλέγετε και παίρνετε…

Είναι σίγουρα το μεγάλο επιχειρηματικό (και χρηματιστηριακό) θέμα, που θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον για εβδομάδες ή και μήνες. Είναι, βεβαίως, και πολιτικό θέμα γιατί, κακά τα ψέματα, η ΔΕΗ δεν είναι μία οποιαδήποτε δημόσια επιχείρηση, αλλά αποτελεί την «μητέρα» των assets του Ελληνικού Δημοσίου. Και είναι τέτοιο το αντικείμενό της, που από την πορεία των πραγμάτων θα εξαρτηθούν πολλά, για τους πάντες: Από τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις, μέχρι το τελευταίο νοικοκυριό.

Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, λοιπόν, μαζί με τα αποτελέσματα α’ εξαμήνου του 2021 και την επίσημη ανακοίνωση της συμφωνίας για την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ στη Macquarie, ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 750 εκατ. ευρώ, με δημόσια προσφορά στην Ελλάδα και ιδιωτική τοποθέτηση σε θεσμικούς επενδυτές εκτός Ελλάδος, με στόχο τη χρηματοδότηση του στρατηγικού της σχεδίου.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη διοίκηση της εταιρείας, το επενδυτικό πρόγραμμα ανέρχεται σε 8,4 δισ.ευρώ μέχρι το 2026, με στόχο:

• 9,1GW εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων των Υδροηλεκτρικών Σταθμών) η οποία μεταφράζεται σε στόχο EBITDA ύψους 1,7 δισ.,
• τη διερεύνηση της επιλεκτικής και λελογισμένης επέκτασής της σε γειτονικές αγορές στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προκειμένου να επωφεληθεί από ευκαιρίες ανάπτυξης στην περιοχή,
• την αυξημένη ευελιξία σε στρατηγικό και λειτουργικό επίπεδο μέσω μιας πιο αποτελεσματικής και βιώσιμης κεφαλαιακής δομής.

Επιπλέον, όπως ειπώθηκε στην τηλεδιάσκεψη με τους αναλυτές, τα απαιτούμενα κεφάλαια για τις παραπάνω επενδύσεις προβλέπεται να καλυφθούν ως εξής: 0,8 δισ. θα προέλθει από την ΑΜΚ, 1,3 δισ. από δανεισμό, 1,3 δισ. από την πώληση του ΔΕΔΔΗΕ και 2,1 δισ. από λειτουργικές χρηματοροές. Ως εδώ, όλα καλά. Στα δύο χρόνια διακυβέρνησης, της μεν Ελλάδας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, της δε ΔΕΗ από τη διοίκηση Στάσση, η εταιρεία όχι μόνο έχει… λεφτά για κολώνες, αλλά και πρόσβαση σε πακτωλό χρημάτων για ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα.

Υπάρχουν, όμως, αρκετά «αλλά». Το πρώτο και το προφανέστερο -και αυτό που ήδη δημιουργεί τις μεγαλύτερες αντιδράσεις, σε πολιτικό επίπεδο- είναι ότι η ΑΜΚ είναι σχεδιασμένη με πρωταρχικό στόχο να μειωθεί το ποσοστό του Δημοσίου στη ΔΕΗ, άρα να ιδιωτικοποιηθεί εμμέσως η εταιρεία.

Η σπουδή με την οποία ΕΕΣΥΠ και ΤΑΙΠΕΔ έσπευσαν να εκδηλώσουν την πρόθεσή τους να μειώσουν τη συμμετοχή τους (34% και 17%, αντίστοιχα, σήμερα) έχει σαφή στόχο, μία «ιδιωτική» ΔΕΗ.  Και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα ωραία λόγια της σχετικής ανακοίνωσης, όπως ότι το dilution του Δημοσίου θα συμβεί «με απώτερο στόχο να αυξηθεί η ελεύθερη διασπορά στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ και να τοποθετηθούν ιδιώτες θεσμικοί επενδυτές δημιουργώντας αξία για τους μετόχους, την εταιρεία, τους εργαζόμενους και την κοινωνία».

Ένα δεύτερο, κομβικής σημασίας «αλλά» έχει να κάνει με τη στρατηγική επιλογή της ΔΕΗ να πουλήσει το 49% του ΔΕΔΔΗΕ, τον οποίο μάλιστα θα «προικίσει» με πάγια αξίας δισεκατομμυρίων, που σήμερα βρίσκονται στην κατοχή της. Είναι γεγονός ότι τα χρήματα που αντλεί η ΔΕΗ από την πώληση του 49% στους Αυστραλούς, βελτιώνουν δραματικά τη χρηματοοικονομική της εικόνα και της επιτρέπουν να κινείται με άλλον αέρα στις αγορές, αλλά και στο Χ.Α.

Όμως, σε μία απελευθερωμένη αγορά, με τα μερίδια της ΔΕΗ να φθίνουν σταδιακά υπέρ των ιδιωτών παραγωγών ρεύματος, το σημαντικότερο asset είναι τα δίκτυα. Είναι πράγματι, μακροπρόθεσμα, ελκυστικότερη η ΔΕΗ χωρίς το 49% του ΔΕΔΔΗΕ ή μήπως όχι;

Τρίτο «αλλά» αποτελεί το timing της όλης «επέλασης» της ΔΕΗ. Την ώρα που κοινωνία και αγορά «στενάζουν» κάτω από το βάρος των αυξήσεων στο ρεύμα -τις οποίες ετοιμάζεται να καλύψει μερικώς το ίδιο το κράτος, όπως εξήγγειλε ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, επιχορηγώντας τους καταναλωτές- η διοίκηση της εισηγμένης ανοίγει τον «ασκό» της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας.

Την ίδια ώρα, κορυφαίοι επιχειρηματίες, όπως ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, βάλλουν κατά της βεβιασμένης απολιγνιτοποίησης, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας και δηλώνουν ευθαρσώς ότι «κάνουν την προσευχή τους να μην έχουμε βαρύ χειμώνα», γιατί δεν έχουμε καταλάβει τι μας περιμένει… Είναι, λοιπόν, αυτή η κατάλληλη στιγμή για να μπει στις ράγες το πρότζεκτ «ιδιωτική ΔΕΗ»; Ναι, αν είσαι νεοφιλελεύθερος. Διότι, πάνω στην κρίση είναι η πραγματική ευκαιρία.

Υπάρχουν πολλά ακόμη επιμέρους θέματα που αξίζουν σχολιασμού, αλλά, ας μην μακρηγορήσουμε. Θα παρακολουθούμε το θέμα με προσοχή και θα επανέλθουμε όταν η έκτακτη γενική συνέλευση οριστικοποιήσει τους όρους της αύξησης και το βασικότερο, ανακοινώσει την τιμή διάθεσης των μετοχών, που σε μεγάλο βαθμό θα κρίνει το αν όσοι μιλούν σήμερα για «ξεπούλημα», έχουν δίκιο ή όχι.

Για την ιστορία, πριν από έναν χρόνο ακριβώς, η μετοχή της ΔΕΗ διαπραγματευόταν στο Χ.Α. στα 4,85 ευρώ. Χτες έκλεισε στα 9 ευρώ, ενώ πριν δέκα ημέρες είχε «δει» και τα 10,50. Η κεφαλαιοποίησή της, δηλαδή, υπερβαίνει αυτή τη στιγμή τα 2 δισ. ευρώ, όταν πριν 12 μήνες ήταν μόλις πάνω από το 1 δισ.! Μαγική εικόνα; Μάνατζμεντ για σεμινάριο; Ό,τι πείτε…