Δεν σας χρωστάω τίποτα, κύριε Πιτσιλή!
Επιδιώκω να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου στο μέτρο του δυνατού, προς το ελληνικό Δημόσιο. Πρώτον για λόγους αρχής και δεύτερον για πρακτικούς. Ου μπλέξεις, που λένε…
Πριν μερικά χρόνια, σε μια περίοδο που βρισκόμουν στην ανεργία, είχα καθυστερήσει να υποβάλλω τη φορολογική μου δήλωση. Αν θυμάμαι καλά επρόκειτο για την φορολογική δήλωση του 2016, την οποία κατέθεσα μια ή δύο μέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας. Η δήλωση έγινε αποδεκτή από το σύστημα χωρίς την επιβολή του προβλεπομένου προστίμου των 100 ευρώ κάτι που έκανε και τον λογιστή μου να εκπλαγεί.
Όμως, δεν γλίτωσα το πρόστιμο. Με βάση τις χρονοβόρες διαδικασίες του ελληνικού Δημοσίου, αυτό καταλογίστηκε φέτος στις 4 Μαρτίου και μερικές μέρες μετά εν μέσω πανδημίας, έφθασε στα χέρια μου η «ατομική ειδοποίηση χρεών». Δεν θυμόμουν περί τίνος επρόκειτο, τηλεφώνησα στην Εφορία, μου διευκρίνισαν σε τι αφορούσε η υπόθεση και με ενημέρωσαν ότι μέχρι τις 31 Μαρτίου έπρεπε να καταθέσω 102,40 ευρώ (τα 2,40 ευρώ αφορούσαν κάποιο «χαρτόσημο»).
Νομιμόφρων ων, μπήκα στην εφαρμογή του Τaxisnet στις 31 Μαρτίου. Επιχείρησα τρεις φορές να πληρώσω με διαφορετικές πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες. Η συναλλαγή απορρίφθηκε και τις τρεις, με επίκληση εισαγωγής «λανθασμένων στοιχείων».
Αφού πλέον διαπίστωσα ότι η εφαρμογή την συγκεκριμένη ώρα δεν ανταποκρινόταν (βράδυ της 31ης Μαρτίου),δοκίμασα να πληρώσω μέσω πιστωτικής κάρτας, μιας τράπεζας που διευκολύνει πληρωμές προς το Δημόσιο με το σύστημα των δόσεων. Επέλεξα τις 3 δόσεις και ολοκλήρωσα την συναλλαγή.
Έχω υπόψη μου ότι η πληρωμή μέσω τραπεζών δεν εμφανίζεται στην εφαρμογή του Taxisnet άμεσα. Όπως αναφέρεται εκεί, απαιτούνται δύο εργάσιμες μέρες. Έχει περάσει όμως περισσότερο από μια εβδομάδα και σήμερα, 11 Απριλίου, η χρέωση των 100 ευρώ διατηρείται1
Και όχι μόνο αυτό: Αφού το σύστημα δεν έχει «δει» την πληρωμή μου, με έχει επιπλέον χρεώσει με τόκους 78 λεπτών, που φοβάμαι ότι θα με συνοδεύουν στο Τaxisnet ακόμα και μετά την εξόφληση του χρέους των 102,4 ευρώ!
Το κρίμα στο λαιμό σας, κύριε Πιτσιλή…
