Δημόσιες μετακινήσεις με το χέρι στην τσέπη του ιδιώτη

Κρίσιμες κρατικές λειτουργίες επαφίενται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την «ατομική ευθύνη» των δημόσιων υπαλλήλων, οι οποίοι για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις του Κράτους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και οδηγούνται έως και τη φτωχοποίηση.

Αυτό είναι το συμπέρασμα από τη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποίησαν έξι Ομοσπονδίες δημοσίων υπαλλήλων σχετικά με τις τεράστιες διαστάσεις που έχει πάρει το πρόβλημα με τις υπηρεσιακές μετακινήσεις εκτέλεσης εξωτερικών εργασιών.

Οι Ομοσπονδίες που εκπροσωπούν υπαλλήλους στις Περιφέρειες (ΟΣΥΑΠΕ), στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (ΟΣΕΑΔΕ), μηχανικούς (ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ, ΠΟΜΗΤΕΔΥ), γεωπόνους, γεωλόγους, δασολόγους, κτηνιάτρους (ΠΟΓΕΔΥ) και υπαλλήλους του υπουργείου Περιβάλλοντος (ΠΟΣΕΥΠΕΧΩΔΕ), έχουν ξεκινήσει πολύμορφες κινητοποιήσεις για ένα χρόνιο μεν θέμα, που ωστόσο έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.

Αναμένεται να κλιμακώσουν σταδιακά τις κινητοποιήσεις για την προάσπιση της…τσέπης τους που θίγεται από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο δημόσιο. Πέρα από στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, έχουν αποφασίσει να σταματήσουν μέχρι τις 3 Μαρτίου κάθε χρήση Ι.Χ. οχήματος και κάθε προπληρωμή από την τσέπη τους των εξόδων κίνησης για την εκτέλεση εξωτερικών υπηρεσιών. Οι μόνες υπηρεσιακές μετακινήσεις που θα πραγματοποιούνται μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας θα είναι μέσω υπηρεσιακών οχημάτων. Υπάρχει, ωστόσο, διάθεση περαιτέρω κλιμάκωσης και πλήρους αποχής από τις υπηρεσιακές (εντός ή εκτός έδρας) μετακινήσεις σε περίπτωση που η κυβέρνηση επιμένει να αδιαφορεί, όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποι των Ομοσπονδίων, για την επίλυση των προβλημάτων.

Οι υπηρεσιακές μετακινήσεις απαιτούνται για ένα σύνολο ελεγκτικών διαδικασιών, σε έργα υποδομών, κατασκευές, επιχειρήσεις, εγκαταστάσεις τροφίμων, καλλιέργειες, κοινωνικές δομές (γηροκομεία, παιδικούς σταθμούς κ.ά.), την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και την καταγραφή ζημιών, μεταξύ άλλων. Αυτές οι μετακινήσεις θα έπρεπε να γίνονται με υπηρεσιακά οχήματα (ενίοτε ειδικά οχήματα, που μπορούν να μεταβαίνουν σε δύσβατες περιοχές), τις οποίες οι δημόσιες υπηρεσίες είτε διαθέτουν σε κακή κατάσταση (περιγράφηκε χαρακτηριστικό παράδειγμα στη συνέντευξη Τύπου όπου μηχανικοί έμειναν στη μέση του πουθενά λόγω βλάβης του οχήματος και γύρισαν με… ωτοστόπ!), είτε δεν διαθέτουν καθόλου, είτε στερούνται οδηγούς. Το αποτέλεσμα είναι η συντριπτική πλειοψηφία των μετακινήσεων να γίνονται με Ι.Χ. των υπαλλήλων.

Προβλέπεται άραγε κάποια αποζημίωση για τα έξοδα κίνησης; Σε αυτές τις περιπτώσεις προβλέπεται αποζημίωση για τα έξοδα καυσίμων ύψους 0,15 ευρώ/χλμ, υπολογισμένη σε περιόδους που η τιμή της βενζίνης ήταν κάτω από το 1 ευρώ/λίτρο. Το οικονομικό κόστος διογκώνεται σε περιπτώσεις που απαιτείται διαμονή σε «εκτός έδρας» υπηρεσιακές αποστολές.

«Στον σεισμό που έγινε στην Κρήτη, δεκάδες συνάδελφοι μετακινήθηκαν για να καταγράψουν τις ζημιές. Πλήρωσαν από μόνοι τους ακτοπλοϊκά εισιτήρια, ξενοδοχείο για μια εβδομάδα, διατροφή. Το κόστος έφτασε το ύψος σχεδόν ενός μισθού και οι συνάδελφοι κλήθηκαν να το καλύψουν από την τσέπη τους και περίμεναν μήνες για την αποζημίωση», περιέγραψε ο πρόεδρος της ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ, Δ. Πετρόπουλος. Οι καθυστερήσεις στην καταβολή των αποζημιώσεων μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερες με βάση το παράδειγμα που έθεσε η Ειρήνη Μπεκιάρη, πρόεδρος της ΠΟΜΗΤΕΔΥ: «Στον “Ιανό”, σε συνθήκες κόβιντ, οι συνάδελφοι έκαναν λόγω περιοριστικών μέτρων παραπάνω διαδρομές, δεν επιτρεπόταν να μπουν τέσσερις σε ένα Ι.Χ., οι μετακινήσεις ξέφευγαν από το ωράριο εργασίας και αποζημιώθηκαν μετά από δύο χρόνια!».

Ακόμη μεγαλύτερα είναι τα έξοδα που προκύπτουν για υπαλλήλους υπηρεσιών της νησιωτικής χώρας που έχουν να αντιμετωπίσουν τις υψηλές τιμές στα καύσιμα των νησιών  αλλά και μεγάλο κόστος διαμονής: «Αν ένας συνάδελφος από την Σύρο κληθεί να πάει στην Κάρπαθο δύο φορές για τον έλεγχο μιας καταγγελίας, θα πρέπει να δώσει όλο το μισθό του και να περιμένει να αποζημιωθεί μετά από μήνες», δηλώσε ο γραμματέας της ΟΣΕΑΔΕ, Χ. Ζεπάτος.

«Πιστώνουμε στην ουσία το κράτος. Έχουμε περικοπές στον μισθό κατά 40%-50% από την εποχή των μνημονίων, αλλά στην πράξη θεωρούμαστε πιο πλούσιοι και από εφοπλιστές ή παραγωγούς ενέργειας», κατήγγειλε η Κατερίνα Γιαννούλια από την ΠΟΓΕΔΥ, εξηγώντας ότι η παραπάνω κατάσταση υφίσταται για χρόνια, «απλώς δίναμε τόπο στην οργή, μέχρι σήμερα που έχει ξεφύγει η ακρίβεια. Απειλούνται οικογενειακοί προϋπολογισμού στο βαθμό που ένας γονέας δεν θα έχει να δώσει γάλα στο παιδί του».

Η κυβέρνηση απέναντι σε όλα αυτά τα παράπονα «απαντά» διά της σιωπής, κατήγγειλαν οι εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών. «Δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος» για την αύξηση των αποζημιώσεων, κατήγγειλαν ότι είναι η επίμονη απάντηση του αναπληρωτή υπουργού, Θ. Σκυλακάκη. «Δεν είναι θέμα δημοσιονομικής πολιτικής. Είναι θέμα του εάν θες να γίνονται έλεγχοι ή όχι», υπογράμμισε ο Μπ. Θεοδοσιάδης, πρόεδρος της ΠΟΣΕΥΠΕΧΩΔΕ, εξηγώντας ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση εξωθεί την εκτέλεση ελέγχων έργων σε ιδιώτες.

Οι Ομοσπονδίες διεκδικούν μεταξύ άλλων:

-Νομοθετική ρύθμιση χορήγησης πάγιων οδοιπορικών και για μετακινήσεις κάτω των 50χλμ,
-Αύξηση της χιλιομετρικής αποζημίωσης στις περιπτώσεις χρήσης Ι.Χ. στα 0,40 ευρώ/χλμ (ποσό υπολογισμένο βάσει σχετικής μελέτης),
-Αύξηση ημερήσιας αποζημίωσης κατά 50%,
-Αναπροσαρμογή της ανώτατης αποζημίωσης ξενοδοχείων, ειδικά στις τουριστικές περιοχές,
-Μείωση της χιλιομετρικής απόστασης που αποτελεί προϋπόθεση για κάλυψη εξόδων διανυκτέρευσης στα 120 χλμ (από 160χλμ).

«Δεν ζητάμε “μπόνους ” ή κάποια προνομιακή μεταχείριση. Ζητάμε τα εχέγγυα για να τηρούμε το νόμο προς όφελος του κοινωνικού συνόλου», αποσαφήνισε η κ. Γιαννούλια.