Ε, σε πιάνει μια θλίψη…
Έπεσε το μάτι μου – τυχαία το τονίζω – στα Mad Music Awards και νόμιζα ότι έβλεπα τηλεόραση προηγούμενης δεκαετίας.
Όταν όλα ήταν ανέμελα, όταν δεν υπήρχε ακόμα έντονη η οικονομική κρίση, ενώ δεν μας είχε καν ακουμπήσει η υγειονομική.
Και γύρισα κανάλι. Γιατί με φόντο… τρίτου εγκλεισμού να βλέπω πούλιες, στρας και φρου φρου με αρώματα, δεν το αντέχω…