Είναι η Deutsche Bank η πιο επικίνδυνη τράπεζα στον κόσμο;
Η απάντηση κατά τη Federal Deposit Insurance Corporation, ήτοι τον αμερικανικό οργανισμό ασφάλισης καταθέσεων, είναι ένα μεγάλο «Ναι», συμφωνώντας ουσιαστικά με δεκάδες ακόμη αναλυτές που χαρακτηρίζουν τη κορυφαία γερμανική τράπεζα ως σημαντικά υπο-κεφαλαιοποιημένη.
Βεβαίως, κανένας δεν πέφτει από τα σύννεφα με μια διαπίστωση που πλέον γνωρίζουν ακόμη και οι… πέτρες στο διεθνή τραπεζικό κλάδο. Εκτός βεβαίως από τον αγαπητό μας υπουργό Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που, πολλές φορές μέσα στη τελευταία χρονιά, έχει σπεύσει με το γνωστό, στεγνό του τρόπο να μας διαβεβαιώσει για την υγεία και σταθερότητα του γερμανικού κολοσσού. Όμως, φευ. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους, δείχνοντας ότι τα σύννεφα όλο και πυκνώνουν πάνω από τη Deutsche Bank.
Σύμφωνα με την έκθεση της FDIC, ο δείκτης μόχλευσης της Deutsche Bank, που είναι ένας δείκτης χρηματοπιστωτικής βιωσιμότητας που δείχνει την κεφαλαιακή επάρκεια μιας τράπεζας σε σχέση με το ενεργητικό της, βρίσκεται στο εξαιρετικά χαμηλό 2,68%. Και για να γίνει κατανοητό το πόσο χαμηλό είναι το ποσοστό αυτό, αρκεί να αναφέρουμε ότι κατά μέσο όρο οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες παρουσιάζουν ένα ποσοστό μόχλευσης της τάξεως του 5,6%, ήτοι δηλαδή υπερδιπλάσιο από αυτό της γερμανικής τράπεζας.
Ενδεικτικά (και συγκριτικά) το ποσοστό της αμερικανικής Wells Fargo είναι στο 8,1% και της Citigroup στο 6,30%, της βρετανικής HSBC στο 6,50%, της γαλλικής Credit Agricole στο 4,54% και ακόμη και (πιο ευάλωτης) ιταλικής UniCredit στο 3,67%.
Δεν είναι τυχαίο ότι κρούοντας το κώδωνα του κινδύνου ο αντιπρόεδρος του FDIC, Τόμας Χένινγκ, σε δηλώσεις του επεσήμανε ότι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας της γερμανικής τράπεζας είναι σήμερα χαμηλότερος από αυτόν που παρουσίασαν οι αμερικανικές τράπεζες λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση του 2008!
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η κορυφαία τράπεζα, της κορυφαίας οικονομικής δύναμης της Ευρωζώνης (αυτής που μας κάνει κουμάντο για τα πάντα) είναι τόσο ευάλωτη, που θα βρισκόταν έκθετη, και μαζί της και η γερμανική οικονομία, σε περίπτωση που ξέσπαγε μια κρίση.
Μια κρίση δε, δεν είναι ανάγκη να είναι μια παγκόσμια κρίση. Μόνο η απειλούμενη καμπάνα των αμερικανικών αρχών, ήτοι τα περίφημα 14 δισ. δολάρια, φτάνουν και περισσεύουν για να τη «ρίξουν από το γκρεμό», γεγονός που αιτιολογεί και τους νέους κραδασμούς που κατέγραψε, τις τελευταίες ημέρες, η μετοχή της.
Βεβαίως, οι Γερμανοί έχουν ξεκαθαρίσει (στη γραμμή του… δεν πληρώνουμε) ότι η διαπραγμάτευση με τους Αμερικανούς για το περίφημο πρόστιμο-μαμούθ βρίσκεται μόνο στην αρχή, στέλνοντας το μήνυμα ότι το τελικό πρόστιμο θα είναι μικρότερο. Αλλά πόσο μικρότερο;
Ακόμη και αν η διαπραγμάτευση «κλείσει» στο μισό ποσό, ήτοι στα 7 δισ. δολάρια, θα είναι σαφέστατα πολύ πιο ψηλά από τα 5,5 δισ. ευρώ που έχει προβλέψει η τράπεζα για τις νομικές της περιπέτειες μόνο το πρώτο εξάμηνο του έτους. Κοινώς, οποιοδήποτε ποσό άνω του πλαφόν αυτού, θα δημιουργήσει μια τρύπα που η τράπεζα θα πρέπει να βρει τρόπο να καλύψει σε ένα διάστημα που η κεφαλαιακή της επάρκεια είναι ήδη περιορισμένη.
Είναι δε, ένα μόνο πρόστιμο, για μία και μόνο υπόθεση, ήτοι τη παράτυπη δράση της τράπεζας στο «πάρτι» με τα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια, που πυροδότησε την αμερικανική χρηματοπιστωτική κρίση, χωρίς καν να υπολογίζονται οι υπόλοιπες νομικές υποθέσεις που «τρέχουν» κατά της τράπεζας.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι οι Αμερικανοί έχουν βάλει στο στόχαστρο το γερμανικό τραπεζικό κολοσσό (και πιο συγκεκριμένα το ρωσικό βραχίονα του) και για πιθανή παραβίαση των διεθνών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Και είναι λίαν απίθανο ότι θα κάνουν πίσω έχοντας ήδη μυρίσει… αίμα.
