Ένας χρόνος από τα Τέμπη και η κυβέρνηση μιλά για “συλλογική αποτυχία”

“Ένα χρόνο μετά, η σκέψη όλων μας δεν μπορεί να φύγει από την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη.

Η προσωπική μου οδύνη και η συναίσθηση της πολιτικής ευθύνης, με οδήγησαν εκείνη την ημέρα στην άμεση παραίτηση.

Όμως, η σκέψη μου δεν θα φύγει ποτέ από τους 57 συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους, τους τραυματίες και τους επιβάτες που βίωσαν την τραγωδία, και βέβαια τους συγγενείς των θυμάτων.

Κανένας δεν μπορεί να νιώσει τον πόνο που βιώνουν, έχουν και θα έχουν πάντα τον σεβασμό μας.”

Πρόκειται για τη δήλωση του Κώστα Αχ. Καραμανλή, με αφορμή την μαύρη επέτειο της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη.

Ο πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών μέχρι και σήμερα οχυρωμένος πίσω από την παραίτησή του και την ασυλία του, αφού ο λαός των Σερρών τον εξέλεξε βουλευτή και μάλιστα πρώτο, τρεισήμισι μήνες μετά την τραγωδία, εξακολουθει να μην λέει κουβέντα για τις πολιτικές ευθύνες του, αποδίδοντας το δυστύχημα που έστειλε στον άλλο κόσμο 57 ανθρώπινες ψυχές, σε ανθρώπινο λάθος.

Ωστόσο όλα δείχνουν με βάση τη δικογραφία, παρά τη επιχείρηση συσκότισης και συγκάλυψης από την κυβέρνηση και την πλειοψηφία της ΝΔ στη Βουλή, η μη υλοποίηση της περίφημης σύμβασης 717 που αφορά την σηματοδότηση και την τηλεδιοίκηση του σιδηροδρομικού δικτύου, αποτελεί την κύρια αιτία για την τραγωδία, γεγονός που αυτόματα οδηγεί σε σαφείς πολιτικές ευθύνες του υπουργείου Μεταφορών.

Παράλληλα το “μπάζωμα” της περιοχής που συνέβη το δυστύχημα και η έκρηξη-φωτιά που ξέσπασε αμέσως με τη σύγκρουση των δύο μοιραίων αμαξοστοιχιών και το γεγονός ότι 3 βαγόνια-κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας που συμμετείχαν στο δυστύχημα, “αγνοούνται”, αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο την ενοχή όσων ενεπλάκησαν σαν απόψε πριν από ένα χρόνο στο δυστύχημα και στη συγκάλυψη των ευθυνών των υψηλά ιστάμενων στο Υπουργείο Μεταφορών και στην HELLENIC TRAIN.

Η πλειοψηφία της ΝΔ έκλεισε άρον άρον την κοινοβουλευτική έρευνα στο πλαίσιο της Εξεταστικής Επιτροπής, μη εξετάζοντας κρίσιμους μάρτυρες και όπως είπε η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών Μαρία Καρυστιανού “Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να μιλά κάποιος στην Εξεταστική και να λέει τέτοιες ανακρίβειες και να μην τον περιμένει ο εισαγγελέας απέξω. Είναι τόσο απροκάλυπτες οι παραβάσεις και οι παραλείψεις που δεν χρειαζόταν η Εξεταστική. Πολλές φορές αυτά που άκουσα εδώ (σ.σ. στην Εξεταστική) με έκαναν να ντρέπομαι. Με έκαναν να θέλω να αλλάξω χώρα”.

Να σημειωθεί πάντως ότι η ολοκλήρωση της δικαστικής έρευνας της Εισαγγελίας Λάρισας αναγκάζει την κυβερνητική πλειοψηφία στην αποδοχή των προτάσεων από κόμματα της αντιπολίτευσης για παράταση των εργασιών της ώστε το υλικό της έρευνας να έρθει σε γνώση των μελών της.

Με βάση τη ανακοίνωση του Προεδρείου της Εξεταστικής (σ.σ. και τα 3 μέλη είναι βουλευτές της ΝΔ) “Είναι αυτονόητο ότι μετά την παραλαβή των στοιχείων, η διαδικασία που θα ακολουθηθεί είναι αυτή που κατά πάγια πρακτική ακολουθείται σε δικογραφίες μείζονος ενδιαφέροντος, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν. Μετά την παραλαβή των στοιχείων τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής θα έχουν πρόσβαση στο διαβιβασθέν υλικό από την Εισαγγελία Εφετών Λάρισας που διενεργεί την κύρια ανάκριση, προκειμένου να αξιολογήσουν τα στοιχεία και να κρίνουν αν και ποιο μέρος αυτών θα περιλάβουν υπό σύνταξη πόρισμα τους”

Με αυτό το σκεπτικό η κυβερνητική πλειοψηφία πιθανότατα θα αποδεχθεί την παράταση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής κατά μία εβδομάδα. Δίχως όμως αυτό να σημαίνει πως θα αλλάξει τον συνολικό προγραμματισμό της για “κλείσιμο” της κοινοβουλευτικής έρευνας και την κατάθεση πορισμάτων έως τα μέσα Μαρτίου.

Όσον αφορά το Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκη πριν από λίγο προέβη σε μια προκλητική δήλωση καθώς μιλά για “συλλογική αποτυχία”, δίνοντας πάντως την διαβεβαίωση ότι “οι ένοχοι θα τιμωρηθούν” και ότι “μόνο η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα ρίξει φως στην υπόθεση”.

Συγκεκριμένα δήλωσε:

“Έναν χρόνο από την τραγωδία των Τεμπών, οι πληγές από τον χαμό των θυμάτων της μένουν νωπές, με τον Γολγοθά των δικών τους ανθρώπων πάντα δύσκολο και ανηφορικό. Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος πάγωσε, την ώρα εκείνη, που ο τόπος συγκρούστηκε μετωπικά με τον χειρότερο εαυτό του. Ξέφυγε από τις ράγες τoυ, λυγίζοντας από το βάρος μιας κρυφής πραγματικότητας. Και, σε μία στιγμή, είδε το παρελθόν να παράγει το αδιανόητο στο παρόν.

Σε μία τέτοια μέρα η θλίψη δεν μπορεί να βαφτεί με χρώμα κομματικό. Κι ο σεβασμός στην οδύνη απαιτεί ωριμότητα και σύνεση. Στην υπέρβαση αυτού του εθνικού τραύματος ο καιρός δεν θα είναι σύμμαχος. Μπορεί, όμως, να προσφέρει κάποια ανακούφιση όταν αναδειχθούν όλες οι αιτίες του κακού. Όταν σβηστεί κάθε αμφιβολία. Όταν διαψευστούν ακόμη και οι πιο παράλογες φήμες. Και, κυρίως, όταν τιμωρηθούν οι ένοχοι. Και αυτό θα γίνει.

Η Βουλή εξέτασε δεκάδες μάρτυρες με εκατοντάδες στοιχεία, ερευνώντας πώς τα ανθρώπινα λάθη συναντήθηκαν μοιραία με τα διαχρονικά κενά του κράτους. Αλλά και αυτή δεν παύει να είναι ένας θεσμός πολιτικός. Γι’ αυτό και μόνο η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα ρίξει φως στην υπόθεση, όπως το θέλουμε όλοι. Ήδη κινείται γρήγορα και στον ανώτατο βαθμό, καλώντας τους πρώτους από όσους πρέπει να λογοδοτήσουν. Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και είμαι βέβαιος ότι θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η αλήθεια, λοιπόν, δεν αργεί. Όπως δεν αργούν και οι προσπάθειες της πολιτείας να θεραπεύσει τις δικές της σοβαρές ελλείψεις.

Υποδεχόμαστε, συνεπώς, τη θλιβερή επέτειο, σκύβοντας το κεφάλι στη μνήμη των 57 αθώων που χάσαμε και στη δοκιμασία των τραυματιών. Με τη σκέψη στις οικογένειες, που έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν τον πόνο τους διαμαρτυρία. Ωστόσο, πρώτη η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα οφείλουμε να διακρίνουμε πίσω από την τραγωδία μία συλλογική αποτυχία. Να βρούμε τον κορμό και τα κλαδιά της και με τόλμη να την ξεριζώσουμε, όχι διχασμένοι, αλλά ενωμένοι.

Αποστολή μας είναι ο πόνος να μετουσιωθεί σε πράξεις. Ώστε οι οργανισμοί που υπηρετούν τον πολίτη να λειτουργούν με ασφάλεια, συνέπεια και επαγγελματισμό. Το Δημόσιο να μην μένει αιχμάλωτο της γραφειοκρατίας, που καθυστερεί κρίσιμα έργα. Και τα δικαστήρια να αποφασίζουν εγκαίρως, ιδίως για υποθέσεις που απασχολούν την κοινωνία.

Ως Πρωθυπουργός, ως πολίτης, αλλά και ως πατέρας, συμμετέχω στο πένθος της πατρίδας. Και επαναλαμβάνω τη δέσμευση ότι η χώρα θα συνεχίσει στον δρόμο της διαρκούς εγρήγορσης και της προόδου. Αλλάζοντας το κράτος και βελτιώνοντας την καθημερινότητα. Χωρίς συμβιβασμούς με λάθη του σήμερα και ανατρέποντας παθογένειες του χθες. Μέχρι το «ποτέ ξανά» από σύνθημα να γίνει, επιτέλους, πραγματικότητα.”.