Επανεμφάνιση του «επιτελικού» μπάχαλου

Η αιφνιδιαστική τροπολογία της τελευταίας στιγμής για την επέκταση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές από την υπουργό Εσωτερικών Ν. Κεραμέως  ήρθε να προσθέσει κι άλλο λάδι στην πολιτική φωτιά, στον απόηχο των αντιδράσεων για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Ωστόσο το τρικ Κεραμέως, και κυρίως η «πατρότητα» της απόφασης για την τροπολογία-επέκταση, όταν μάλιστα είχε εξασφαλιστεί διακομματική συναίνεση για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές, με ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Πλεύση Ελευθερίας να λένε «ναι», πρέπει να προβληματίσουν.

Η κα. Κεραμέως, μέχρι και λίγες ώρες πριν την αιφνιδιαστική κίνηση, γυρνούσε τα κανάλια, στο πλαίσιο του επικοινωνιακού boost του νομοσχεδίου, και το διαλαλούσε διευκρινίζοντας μετ’ επιτάσεως πως αφορά μόνο τις ευρωκλογές. Πως αυτό άλλαξε μέσα σε λιγότερο από οκτώ ώρες, όταν μάλιστα η εμπνεύστρια του διερρήγνυε τα ιμάτια της ότι αφορά μόνο τις ευρωεκλογές; Γιατί να εκτεθεί με μια τυχοδιωκτική κίνηση η ίδια σε τέτοιο βαθμό; Τι συνέβη και αποφάσισε να υπονομεύσει η ίδια τη συναίνεση που πετύχαινε το νομοσχέδιο του υπουργείου της;

Οι δικαιολογίες του τύπου «τα νομοσχέδια δεν καταθέτονται αυτολεξεί» ή οι μικροπολιτικές παγιδούλες του στυλ «πως ο Κασσελάκης, ένας ομογενής, είναι αντίθετος στην επιστολική ψήφο;», είναι ανάξια σχολιασμού. Αξία διερεύνησης, όμως, έχει η επαναφορά των αρρυθμιών στο κυβερνητικό στρατόπεδο και ιδίως στα «μεγάλα», στις νομοθετικές ή άλλου τύπου κυβερνητικές πρωτοβουλίες που χαρακτηρίζονται εμβληματικές. Και στην επιστολική ψήφο, η κυβέρνηση και το επιτελικό Μαξίμου κατάφεραν για μια ακόμη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα, να τα κάνουν… μαντάρα. Εκτός κι αν συμβαίνει κάτι άλλο.

Αυτό μπορεί να είναι η φανέρωση, για μια ακόμη φορά, του λουδοβίκειου πρωθυπουργικού προσώπου αλλά και του τρόπου λειτουργίας των κυβερνήσεων Μητσοτάκη από την πρώτη ημέρα. Όλα συλλαμβάνονται, προετοιμάζονται και εκπορεύονται από το cabinet office, τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου βρίσκονται στη θέση τους απλώς για να εκτελούν τις διαταγές του Μαξίμου και οι βουλευτές στη δική τους μόνο για να υπερψηφίζουν.

Και το Μαξίμου έχει δικαίωμα στην επανεκτίμηση και στην αλλαγή την τελευταία στιγμή, στο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, στην αντισυνταγματικότητα των άρθρων, στην κρυφή ατζέντα, στις μυστικές συναντήσεις, στις παρακολουθήσεις, στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν, εσείς απλά ψηφίστε» και ούτω καθεξής.