Επιφυλάξεις βουλευτή της ΝΔ για την ιδιωτικοποίηση του νερού
“Καλώ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να επανεξετάσει το θέμα.”. Με αυτή τη φράση ο γαλάζιος βουλευτής Σταύρος Καλογιάννης εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις επί του νομοσχεδίου του υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας που προωθεί την ιδιωτικοποίηση του νερού, τονίζοντας ότι “δεν θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική και, ενδεχομένως, ορθολογική η λειτουργία μιας Ρυθμιστικής Αρχής με αρμοδιότητες τόσο επί της διαχείρισης των υδάτων όσο και επί της ενέργειας.”.
Να σημειωθεί παράλληλα ότι εξαιτίας των έντονων αντιδράσεων που υπάρχουν σε πολλούς -γαλάζιους και όχι μόνο- δήμους της χώρας, αλλά και προκειμένου να να γίνει αναλυτική συζήτηση, η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε η συνεδρίαση στην Ολομέλεια να μη γίνει σήμερα, αλλά επί διήμερο την προσεχή Δευτέρα και Τρίτη. Το νομοσχέδιο καταψηφίζει σύσσωμη η αντιπολίτευση.
Ειδικότερα ο κ. Καλογιάννης είπε χθες στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου όπου ολοκληρώθηκε η επεξεργασία του νομοσχεδίου:
“Επιτρέψτε μου, όμως να σταθώ και σε ορισμένα άρθρα για τα οποία διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις.
Επί του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου εκφράζω ορισμένες επιφυλάξεις για τη μετατροπή της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων. Εκτιμώ ότι δεν θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική και, ενδεχομένως,
ορθολογική η λειτουργία μιας Ρυθμιστικής Αρχής με αρμοδιότητες τόσο επί της διαχείρισης των υδάτων όσο και επί της ενέργειας.
Αυτό οφείλεται στην ιδιαίτερη φύση αμφοτέρων των αγαθών και στον άμεσο δεσμό που έχουν με την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι:
Πρώτον, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας επιτελεί τη
λειτουργία της ρύθμισης της αγοράς, καθώς η ηλεκτρική ενέργεια είναι εμπορικό αγαθό και
η αποτελεσματικότερη παροχή του κρίνεται τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο
πώς εξυπηρετείται καλύτερα σε συνθήκες αγοράς και ελεύθερου ανταγωνισμού.
Δεύτερον, η τιμολογιακή πολιτική για τις υπηρεσίες ύδατος το οποίο ύδωρ
αποτελεί φυσικό πόρο εν ανεπαρκεία διαμορφώνεται με γνώμονα την ανάκτηση του
κόστους του, ενώ στην αγορά ενέργειας σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ασφαλώς και η
επίτευξη κέρδους – και ορθώς – για παραγωγούς και προμηθευτές.
Επίσης, μια Ρυθμιστική Αρχή η οποία θα ρυθμίζει ζητήματα σχετικά με το νερό και
την ενέργεια εκτιμώ ότι είναι περισσότερο ευάλωτη σε φαινόμενα «αιχμαλωσίας» – εντός
εισαγωγικών η λέξη, προφανώς – διότι η εσωτερική διάχυση πληροφορίας εντός της
δυσχεραίνεται εξαιρετικά λόγω των σημαντικά διαφορετικών ρυθμιστικών αντικειμένων
της και των σαφώς διακριτών στόχων που αυτή θα κληθεί να υπηρετήσει.
Σημαντικό ρόλο παίζει και το ζήτημα της σχέσης της πολιτικής αρχής, εν προκειμένω του Υπουργείου Περιβάλλοντος, και ρυθμιστή. Επειδή τα αγαθά αυτά, νερό και ενέργεια, τέμνονται μόνο στο πεδίο των υδροηλεκτρικών έργων, της αντλησιοταμίευσης και αύριο με το καλό της παραγωγής υδρογόνου με διαφορετικές και αλληλοσυγκρουόμενες στοχεύσεις, το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι αυτό που θα πρέπει να προβαίνει στη στάθμιση των επιδιωκόμενων σκοπών και στην προώθηση της σχετικής στρατηγικής και πολιτικής ρύθμισης.
Μια ρυθμιστική αρχή που θα ρύθμιζε τόσο τα επί των υδάτων, όσο και τα επί της ενέργειας θα καλούνταν να αποφασίζει αυτοτελώς για την καθημερινή εύρυθμη λειτουργία της σε αυτές τις σταθμίσεις, θέτοντας εν αμφιβόλω, εκτός των άλλων, και την ορθή εφαρμογή της Αρχής της Αντιπροσωπευτικότητας, που πρέπει να διέπει τη δράση των ρυθμιστικών αρχών. Υπενθυμίζω, γιατί δεν ξεκίνησαν βεβαίως όλα το 2015, όπως ακούμε πολλές φορές σ’ αυτή την αίθουσα, ούτε ολοκληρώθηκαν βεβαίως το 2019, υπενθυμίζω, λοιπόν, ότι προ δεκαετίας η τρόικα είχε ζητήσει τη σύσταση ανεξάρτητης αρχής υδάτων.
Έχοντας την ιδιαίτερη τιμή να υπηρετώ στο ενιαίο τότε Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Υποδομών, ως Αναπληρωτής Υπουργός, είχα πείσει, το λέω με μεγάλη ταπεινότητα, την Task Force ότι, καθώς τη διαχείριση των υδάτων εμπλέκονταν και συνεχίζουν να εμπλέκονται σχεδόν 10 Υπουργεία, Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού και Δημοσίου Δικαίου, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης, η ΔΕΗ, όλοι οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων ανά την επικράτεια, θα ήταν υπερβολή να δημιουργήσουμε ακόμη έναν φορέα, μια νέα Αρχή, αντί να ενεργοποιήσουμε υφιστάμενους φορείς και να απλοποιήσουμε τις σχετικές διαδικασίες.
Είχα δε προτείνει τότε τον ρόλο αυτής της Αρχής να τον αναλάβει η Ειδική Γραμματεία Υδάτων με αναβαθμισμένο και συντονιστικό ρόλο, όπως και είχε γίνει. Βεβαίως, στην πορεία η Ειδική Γραμματεία Υδάτων καταργήθηκε και γι’ αυτό καλώ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να επανεξετάσει το θέμα.”.
