Επικίνδυνα παιχνίδια

Ο ένας (Μητσοτάκης) κατηγορεί τον άλλο (Τσίπρα) ότι χρησιμοποιεί αποστάτες για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνησή του. Μετά ο δεύτερος (Τσίπρας) επανέρχεται, καταγγέλλοντας τον πρώτο (Μητσοτάκη) για… οικογενειακή παράδοση στην αποστασία, φέρνοντας στο προσκήνιο τα ντροπιαστικά γεγονότα του 1965 που είχαν πρωταγωνιστή τον Κώστα Μητσοτάκη και προκάλεσαν την πτώση της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου και για πολλούς αποτέλεσαν το εφαλτήριο για να έρθει η χούντα των συνταγματαρχών το 1967!

Το… κερασάκι στο σκηνικό πόλωσης που έχει στηθεί έβαλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη χθεσινή ομιλία του, συγκρίνοντας την τοποθέτηση του ναυάρχου Αποστολάκη στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας με εκείνη του… Χουντικού Σπαντιδάκη, πάλι στα χρόνια της επταετίας…

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να γίνει αντιληπτό ότι το σκηνικό που έχει στηθεί τις τελευταίες 24 ώρες, μοιάζει εμφυλιοπολεμικό. Αν δεν πέσουν γρήγορα οι τόνοι, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις των πολιτών.

Εμείς απλώς να θυμίσουμε στους «πρωταγωνιστές» αυτής της κακόγουστης φάρσας που γύρισε έστω και για λίγο τη χώρα, στην εποχή του Παπαδόπουλου, ότι επίκειται και μια κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Οι πολίτες μετά από οκτώ χρόνια κρίσης, είναι προφανές ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν με την απαραίτητη νηφαλιότητα, αυτές τις ακραίες επιθέσεις των πολιτικών τους εκφραστών.

Μπροστά στον κίνδυνο να προκύψουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, καλό θα ήταν οι πολιτικοί μας να επιλέξουν την οδό της νηφαλιότητας και να αφήσουν τους καβγάδες εντός του Κοινοβουλίου και τα σκληρά λόγια. Έρχονται συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και σίγουρα δεν βοηθούν οι δηλώσεις που ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» για μικροπολιτικό όφελος.

Στο παρελθόν η χώρα έχει θρηνήσει θύματα, από αντίστοιχες υπερβολές. Ας φανούμε για μια φορά συνετοί. Αν θέλουμε να μοιάζουμε με τους αρχαίους Μακεδόνες, που τόσο επικαλούμαστε στο δημόσιο πολιτικό βίο, το τελευταίο διάστημα (τρομάρα μας)…