Ευρωεκλογές 2024: Εγώ (δεν) συμμετέχω κι αυτοί αποφασίζουν (για μένα)

“Ότι θέλει ο πελάτης” ! Αν αυτό θέλετε, που πολύ … αμφιβάλω – ελάχιστοι ασχολούνται – θα γράψω σήμερα για τις επικείμενες ευρωεκλογές που θα γίνουν 6-9 Ιουνίου, στις οποίες έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν περίπου μισό δις πολίτες από 27 χώρες. Θέλετε – δεν θέλετε, μια κυριακάτικη πολιτική εφημερίδα δεν ημπορεί να γράφει στην τελευταία της σελίδα, την προπαραμονή, περί ανέμων και υδάτων… Αν και αυτά αξίζουν και με ενδιαφέρουν περισσότερο.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διαμορφώνει άμεσα τη νομοθεσία, τις πολιτικές και τους προϋπολογισμούς της ΕΕ και αναμφισβήτητα ο ρόλος του στην διαβίωσή μας είναι πολύ πιο καθοριστικός από εκείνο των εθνικών κυβερνήσεων. Παρ όλο που, κακά τα ψέματα, δικαίως νοιώθουμε πως η όποια συμμετοχή μας προσφέρεται, έστω και δια αντιπροσώπων, είναι – πως να το γράψω πιο κομψά; – άλλοθι για την επιβολή μιας στυγνής όσο και ασύδοτης δικτατορίας του χρηματιστηριακού κεφαλαίου…

Κι αυτό τολμώ να το γράψω, αποφεύγοντας την γκιλοτίνα, επειδή ζούμε στην Ήπειρο η οποία ασκείται στο σπουδαιότερο πολίτευμα, την Δημοκρατία. Σε μια Ένωση κρατών με την μεγαλύτερη ασφάλεια, τα περισσότερα δικαιώματα στον πλανήτη. Με ενσυναίσθηση ότι βρισκόμαστε ήδη στο και πέντε μιας τραγικής περιβαλλοντικής καταστροφής που μπροστά της μόνο η πτώση του μετεωρίτη που αφάνισε τους δεινοσαύρους και ο κατακλυσμός του Νώε μπορούν να φαντάζουν πιο τρομακτικοί.

Αυτό το φιλοευρωπαϊκό προφίλ που επιδεικνύω απόψε ας μου επιτρέψει να ψελλίσω ότι η όαση μας, το κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι, δεν οδηγείται στην σύγκληση, την Ένωση , στην ολοκλήρωση, αλλά σε μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ Βορά και Νότου, πλούσιων και φτωχών. Απουσιάζει το όραμα, η ελπίδα πάει να γίνει φόβος, δεν υπάρχουν πλέον ηγέτες με ανάστημα για να εμπνεύσουν, έχουν υποχωρήσει τα κινήματα που θα μπορούσαν να τα αλλάξουν όλα προς το καλύτερο.

Οι μισοί Ευρωπαίοι πολίτες, οι νεώτερες γενιές κυρίως, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων, δεν αισθάνονται ότι καλούνται να συμβάλουν στην προστασία ενός ειρηνικού, ασφαλούς περιβάλλοντος που στηρίζεται στην ισότητα, την ελευθερία και την δικαιοσύνη. Η κοινωνική και πολιτική δυσαρέσκεια δεν εκφράζεται μόνο από την μαζική αποχή, αλλά και από την εκλογική άνοδο της ακροδεξιάς, του εθνικισμού και την απειλή ενός νέου φασισμού. Πριν από τέσσερις δεκαετίες η συμμετοχή στις εκλογές της ΕΕ ήταν 62%.

Εκτοτε παρουσιάζει πτωτική τάση, η οποία κινείται πλέον στα όρια της πολιτικής νομιμοποίησης. Στο 50% …

Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες με υποχρεωτική ψηφοφορία, όπως η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Βουλγαρία. Το 2019, η προσέλευση των ψηφοφόρων αυξήθηκε οριακά. Ψήφισε το … 50+1 όσων είχαν δικαίωμα ψήφου, δίνοντας οριακή νομιμοποίηση. Στις Ευρωεκλογές του 2019 στην Κροατία, τη Σλοβενία, την Τσεχία και τη Σλοβακία λιγότερο από το 30% των ψηφοφόρων προσήλθε στις κάλπες. Ακολουθεί η Πορτογαλία η οποία κατέγραψε το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής από την ένταξή της στην ΕΕ.

Την “αγωνία” της πολιτικής και θεσμικής νομιμοποίησης συνοδεύει η κρίση εκπροσώπησης και αντιπροσώπευσης και η κυριαρχία,- προς το παρόν μόνο – των αυτοκαταστροφικών για την κοινότητα, οικονομικών εθνικισμών. Και το πιό επικίνδυνο: ο “ρεαλισμός” ή “αποενοχοποίηση” για εμπλοκή της Ευρώπης σε ένα μεγάλο πόλεμο, που εκφράζεται και από ακροκεντρώους όπως ο Μακρόν.

Η Ευρωπαίκή αγορά χρειάζεται επειγόντως έναν ανασχεδιασμό για το τι, που και πως παράγει και, αντιστοίχως, καταναλώνει, ένα νέο εναλλακτικό μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και καταμερισμού της εργασίας, με χρήση των καινοτομιών από κοινού και αναδιανομή του παραγώμενου πλούτου. Προοπτικά το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ένωσης είναι το δημογραφικό. Η Ευρώπη φαντάζει πλέον σαν ένα ΚΑΠΗ πολυτελείας. Κάθε χρόνο οι γεννήσεις μειώνονται όλο και περισσότερο και οι θάνατοι των ηλικιωμένων επίσης λιγοστεύουν και το ισοζύγειο γεννήσεων – θανάτων γίνεται αρνητικό. Εξαιρούνται βεβαίως οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες, που είναι και ηλικιακά το πιο δυναμικό – παραγωγικό κομμάτι, κάτι που ενισχύει την διχαστική ρητορική της Άκρας Δεξιάς. Η μέση ηλικία ενός πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σήμερα 39. Το 2050, θα είναι 49, ενώ οι ογδοντάχρονοι θα αποτελούν το 11,4% του πληθυσμού της Ευρώπης. Το προσδόκιμο ζωής θα αυξηθεί κατά 6 χρόνια για τους άνδρες και κατά 5 χρόνια για τις γυναίκες.

Αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερο κόστος για την ιατρική περίθαλψη των ηλικιωμένων, με άλλα λόγια υψηλότερες δαπάνες για την υγεία, κάτι που θα έχει συνέπειες για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής αλληλεγγύης και των συντάξεων. Αναμένεται μάλιστα ότι μεταξύ του 2031 και του 2050, το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μειωθεί κατά 1,2%.

Το ΚΑΠΗ μας δεν θα μπορέσει να ανακόψει τα τεράστια κύμματα περιβαλοντικών προσφύγων που θα στήλει στα ηλεκτροφόρα (;) σύνορά΄της η κλιματική καταστροφή, κυρίως λόγω της ερημοποίησης. Τότε κάποιοι θα ουρλιάζουν: “πυροβολήστε τους” ! Ελπίζω υτή να μην είναι πληοψηφία…

Στις 6- 9 Ιουνίου του 2024 θα εκλεγούν720 ευρωβουλευτές. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Γερμανία (96), τη Γαλλία (81), την Ιταλία (76), την Ισπανία (61) και την Πολωνία (53). Ακολουθούν η Ρουμανία με 33 και η Ολλανδία με 31. Το Βέλγιο εκλέγει 22, και η Ελλάδα, η Τσεχία, η Σουδία, η Πορτογαλία και η Ουγγαρία από 21. Στην Αυστρία αναλογούν 20, στην Βουλγαρία 17 και στη Δανία, τη Φινλανδία και τη Σλοβακία από 15. Η Ιρλανδία εκλέγει 14 ευρωβουλευτές, η Κροατία 12, η Λιθουανία 11, η Μάλτα και η Κύπρος 6.

Οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου χωρίζονται σε πολιτικές ομάδες– δεν οργανώνονται με βάση την εθνικότητά τους αλλά με βάση την πολιτική τους τοποθέτηση. Σήμερα υπάρχουν 7 πολιτικές ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Για να σχηματιστεί μια πολιτική ομάδα απαιτούνται τουλάχιστον 23 βουλευτές που πρέπει να εκπροσωπούν τουλάχιστον το ένα τέταρτο του συνόλου των κρατών μελών. Η κoιvoβoυλευτική ομάδα τoυ Ευρωπαϊκoύ Λαϊκoύ Κόμματoς (Χριστιαvoδημoκράτες) είναι η μεγαλύτερη με 176 ευρωβουλευτές. Η Προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα στο απερχόμενο Ευρωκοινοβούλιο, με 140 ευρωβουλευτές. Τρίτη σε δύναμη ομάδα το Renew Europe (Renew) με 104 ερωβουλευτές. Ακολουθει η ομάδα τωv Πρασίvωv / Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία με 72 ευρωβουλευτές. Οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR) έχουν 68 ευρωβουλευτές, η Ομάδα Ταυτότητας και Δημοκρατίας (ID) με με 59 και η ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – GUE/NGL, με 37.

Το ζητούμενο για μια προοδευτική αλλαγή πλεύσης είναι να υπάρξει προγραμματική σύγκλιση μιας νέας πλειοψηφίας: των Σοσιαλιστών -Δημοκρατών, των Πρασίvων και της Αριστεράς. Για το αν και τι θα ψηφίσουμε εμείς εδωχάμου θα γράψω την ερχόμενη Κυριακή.