Ευρωομόλογα: Συνεχίζεται αμείωτο το ξεπούλημα

Πάνω από το 5% και στα υψηλότερα επίπεδα από τα τέλη του 2017 φτάνει η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου, ακολουθώντας το sell-off που συνεχίζει να πλήττει τα ομόλογα διεθνώς.

Οι επενδυτές στο μεταξύ, προετοιμάζονται για νέες επιθετικές αυξήσεις στα επιτόκια από τις κεντρικές τράπεζες, υστέρα από το “τσουνάμι” νομισματικής σύσφιξης που σημειώθηκε την περασμένη εβδομάδα και εν αναμονή της νέας επιθετικής αύξησης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 6 Οκτωβρίου.

Ειδικότερα, το yield στο ελληνικό 10ετές αγγίζει το 5,05% καταγράφοντας αύξηση 3,4%, με το spread να κινείται στις 268 μονάδες βάσης και στα υψηλότερα επίπεδα από τον Μάρτιο του 2020 και κατά το ξέσπασμα της πανδημίας.

Παράλληλα, το 10ετές ισπανικό yield ξεπερνά το 3,5% και τα υψηλότερα επίπεδα από τον Φεβρουάριο του 2014, το 10ετές πορτογαλικό διαμορφώνεται στο 3,42% και τα υψηλότερα επίπεδα από τον Απρίλιο του 2017, ενώ άνοδο 3% σημειώνει η απόδοση των ιταλικών 10ετών στο 4,91% και στα υψηλότερα επίπεδα από την κρίση χρέους της ευρωζώνης, με το spread να διαμορφώνεται στις 257 μ.β.

Το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών δεν θεωρείται από τους αναλυτές ότι έχει επηρεάσει την εικόνα των ομολόγων της ευρωζώνης πλην των ιταλικών, καθώς είχε αποτιμηθεί πλήρως από την αγορά. Επιπλέον, αν και η Ελλάδα έχει κατά το παρελθόν σημειώσει υψηλή συσχέτιση με την Ιταλία, με τους κραδασμούς από την πολιτική κρίση στη Ρώμη το 2018 να μεταδίδονται στα ελληνικά ομόλογα, ωστόσο οι αναλυτές θεωρούν ότι η σχέση αυτή έχει αλλάξει λόγω της σημαντικής βελτίωσης των οικονομικών μεγεθών και προοπτικών της Ελλάδας και του σταθερού πολιτικού σκηνικού στη χώρα μετά τις εκλογές του 2019.

Όπως σημείωσε σε report της αυτή την εβδομάδα η Wood, η θέση της Ελλάδας παραμένει ισχυρή επειδή η δομή του χρέους και οι προοπτικές χρηματοδότησης είναι από τις καλύτερες στην Ε.Ε, ωστόσο το πολύ μικρό μέγεθος της ελληνικής αγοράς υποδηλώνει ότι τα ελληνικά ομόλογα είναι πιθανό να πληγούν από την ιταλική μετάδοση βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, το επόμενο έτος, θα υπάρξει μια αυξανόμενη αποσύνδεση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, καθώς η πρώτη επιταχύνει την εφαρμογή του Ταμείου Ανάκαμψης και η δεύτερη μάχεται να το πετύχει.

Πλέον οι αγορές αποτιμούν πλήρως μία αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ κατά 75 μ.β στη συνεδρίαση της επόμενης εβδομάδας, ενώ η Κριστίν Λαγκάρντ έκανε σήμερα πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι προτεραιότητα για την ΕΚΤ είναι ο πληθωρισμός και όχι η ανάπτυξη, καθώς τόνισε ότι πρέπει να συνεχίσει να αυξάνει τα επιτόκια της για να τιθασεύσει τον πληθωρισμό, ακόμη και αν η παρενέργεια της αυστηρότερης πολιτικής θα είναι η ασθενέστερη ανάπτυξη.

Το sell-off δεν αφορά άλλωστε μόνο την περιφέρεια, με τις αποδόσεις των ομολόγων του πυρήνα της ευρωζώνης να κινούνται στα υψηλότερα επίπεδα από την κρίση χρέους της ευρωζώνης. Συγκεκριμένα, η απόδοση στο γερμανικό 10ετές αγγίζει το 2,34% και τα υψηλότερα επίπεδα από τον Νοέμβριο του 2011, ενώ στο γαλλικό 10ετές αγγίζει το 2,94% και τα επίπεδα Μάϊου του 2012.

Όπως είναι προφανές, οι τρέχουσες συνθήκες βάζουν “απαγορευτικό” στην όποια σκέψη για έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, παρά το γεγονός ότι αρκετοί διεθνείς οίκοι είχαν προβλέψει μία τέτοια κίνηση από τον ΟΔΔΗΧ αυτόν τον μήνα.

Ωστόσο η Ελλάδα μπορεί να περιμένει δεδομένου ότι τα ταμειακά διαθέσιμα διατηρούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα και κοντά στα 39 δισ. ευρώ, οπότε η “συγκράτηση” της προσφοράς ομολόγων που επιβάλουν οι συνθήκες είναι κάτι που αντέχει να κάνει η Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα διαθέτει και ένα “μυστικό όπλο”, όπως το χαρακτηρίζουν αρμόδιες πηγές, που είναι το over hedging ή pre-hedging που έχει προνοήσει να κάνει ο ΟΔΔΗΧ, για να αντισταθμίσει τον κίνδυνο της αύξησης των επιτοκίων, κάτι που το έκανε πολύ πριν η ΕΚΤ πραγματοποιήσει την επιθετική στροφή της.

Ουσιαστικά ο Οργανισμός έχει ανοίξει μεγαλύτερες θέσεις σε swaps επιτοκίων από όσες θα χρειαζόταν, και αυτό διατηρεί χαμηλά τις δαπάνες ενώ παράλληλα επιτρέπει – σε περίπτωση που χρειαστεί – να βγει η Ελλάδα στις αγορές με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό της αγοράς. Σε συνδυασμό με “μαξιλάρι” ρευστότητας, το οποίο στα τέλη του έτους εκτιμάται στα 25-30 δισ. ευρώ, αυτό το “όπλο” εξασφαλίζει μία περίοδο ασφάλειας στην Ελλάδα η οποία φτάνει τα τέσσερα με πέντε χρόνια, όπως εξηγούν αρμόδιες πηγές.