Γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο Μητσοτάκης

Ενόσω η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης θα «φουντώνει» στο λίκνο της ελληνικής Δημοκρατίας, επικοινωνιολόγοι, αναλυτές, κομματικά στελέχη και δημοσιογράφοι θα «χωνεύουν» τη νέα τάξη πραγμάτων στο πολιτικό στερέωμα. Ποια είναι αυτή; Ότι στην κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη με το πανίσχυρο πρωθυπουργικό επιτελείο οι ρωγμές αρχίζουν και γίνονται… χαράδρες, ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι «πολύ σκληρός για να πεθάνει» πολιτικά, τουλάχιστον από τώρα όπως επιδίωξαν κάποιοι εντός κι εκτός κόμματος, και ότι ο Ν. Ανδρουλάκης εμπεδώνει πλέον ότι το να είσαι πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι βόλτα στο δάσος.

Ο πρωθυπουργός, το cabinet office, οι βασικοί υπουργοί της «κυβέρνησης των αρίστων», το επιτελικό κράτος, το σύνολο των «πραγμάτων» που εισήγαγε η Νέα Δημοκρατία τα τελευταία δυόμιση χρόνια θα βρεθούν στο στόχαστρο κριτικής επί τριημέρου στη βουλή. Επί της ουσίας, θα είναι ένας δύσκολος απολογισμός στην πράξη για τα πεπραγμένα Μητσοτάκη και των συν αυτώ για τη διαχείριση της πανδημίας, την αντιμετώπιση των καταστροφών, της Μήδειας και της Ελπίδας, των σεισμών σε Σάμο, Θεσσαλία, Κρήτη, των πλημμυρών του φθινοπώρου και των πυρκαγιών του καλοκαιριού, τον αμυντικό σχεδιασμό απέναντι στο κύμα ακρίβειας των τελευταίων μηνών, τα ουσιαστικά οφέλη για το κράτος από το «επενδυτικό τσουνάμι», το οικοδόμημα της Οικονομίας αλλά και του κοινωνικού κράτους και πιθανώς πολλά ακόμη.

Σε αυτήν την κατάσταση, εν μέσω πυρών από όλες τις πλευρές, είναι δεδομένο ότι πολλοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο θα βρεθούν σε δύσκολη κατάσταση. Και για να είμαστε ορθότεροι, θα βρεθούν σε δύσκολη και πρωτοφανή κατάσταση, καθώς οι «ασπίδες» προστασίας που προσέφεραν επί μακρού τα ΜΜΕ και οι δημοσκοπήσεις, η διάθεση ανοχής από τους πολίτες και η επίφαση ότι «όλα τα δύσκολα έπεσαν μαζεμένα», πλέον έχουν αδυνατήσει και δεν μπορούν να κρύψουν το γενικότερο ξεχαρβάλωμα.

Έτσι, ο κ. Θ. Πλεύρης αλλά και η προηγούμενη κατάσταση στο υπουργείο Υγείας, ο κ. Χρ. Στυλιανίδης αλλά και ο κ. Ν. Χαρδαλιάς, ο κ. Καραμανλής, ο κ. Θεοδωρικάκος, ο κ. Σκρέκας, η κ. Κεραμέως, ο κ. Βορίδης, οι παραγωγικοί υπουργοί από τον κ. Γεωργιάδη μέχρι τον κ. Χατζηδάκη, και βέβαια ο κ. Μητσοτάκης μετά τους κ. Γρηγοριάδη, Γεραπετρίτη, Σκέρτσο θα βρεθούν «στον τάκο» απολογούμενοι για πράξεις και παραλείψεις, από την τιμή των μασκών και των rapid test μέχρι το ότι ειδοποιήθηκε στις επτά το βράδυ ο στρατός για να σώσει τον κόσμο προχθές.

Ο Αλέξης Τσίπρας, από την άλλη, με τη σοφή κίνηση της πρότασης δυσπιστίας κέρδισε χρόνο, όπως γράφαμε και χθες, για να ανασυντάξει τον ΣΥΡΙΖΑ, να επιβάλλει την εσωκομματική ηρεμία -και πειθαρχεία- στον δρόμο προς το Συνέδριο και να βάλει φρένο στον «καλπασμό» του νέου ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Θα έχει μια ευκαιρία να θυμίσει στους πολίτες τις παλιές εικόνες της κοινοβουλευτικής παρουσίας του και θα δοκιμάσει κάποιες επιλογές άσκησης αντιπολίτευσης και για το μέλλον, προκειμένου να φύγει από τη μανιέρα «της πανδημίας και του Πολάκη να σηκώσει τους τόνους». Παράλληλα, έφερε και τους υπόλοιπους κατόχους των εδράνων της αντιπολίτευσης προ του διλήμματος «ή με τον αστυφύλαξ ή με τον χωροφύλαξ». Και πρώτος ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έδειξε να δυσκολεύεται. Γιατί το «ήξεις αφήξεις» του Νίκου Ανδρουλάκη, να υπερψηφίσει δηλαδή το ΚΙΝΑΛ την πρόταση δυσπιστίας χωρίς να ζητάει εκλογές, στηλιτεύτηκε τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από την κυβέρνηση.

Πλέον όλοι κατανοούν και στη Χαριλάου Τρικούπη ότι κανείς δεν δοξάστηκε κρυπτώμενος και ότι θέλει μάχη, έστω και δια αντιπροσώπων, όπως στη Βουλή εν προκειμένω για τον κ. Ανδρουλάκη.