H επιστροφή της Ουχάν στην κανονικότητα και η χαμένη θυσία του γιατρού Λι

Σε σταδιακή άρση της δίμηνης καραντίνας προχωρούν τις τελευταίες ημέρες οι κινεζικές αρχές στην Ουχάν, δίδοντας το πράσινο φως ώστε η ζωή στην περιοχή-μηδέν από την οποία ξεκίνησε η διάδοση του κορονοϊού να επανέλθει στην κανονικότητα.

Ο κόσμος αρχίζει και πάλι να κυκλοφορεί προσεκτικά, με κάποια κι από τα μέσα μεταφοράς να επανέρχονται σε κυκλοφορία. Επίσης αρκετές επιχειρήσεις και εργοστάσια λειτουργούν και πάλι (αν και πάντα με αυστηρά μέτρα ασφαλείας), ενώ αίρονται σταδιακά και τα μέτρα απομόνωσης της περιοχής από την υπόλοιπη χώρα.

Με τον τρόπο αυτό δίδεται ένα ελπιδοφόρο σήμα στην ανθρωπότητα ότι η μάχη κατά του φονικού ιού μπορεί να κερδηθεί χάρη στα αυστηρά μέτρα αποκλεισμού και απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Όμως, με αφορμή την επιστροφή της Ουχάν στην κανονικότητα, σε αντιδιαστολή με το… χάος που επικρατεί σε αρκετές δυτικές χώρες με τα κρούσματα να «καλπάζουν» (και δη, πλέον στις ΗΠΑ), πολλοί επανέρχονται στην ευθύνη των κινεζικών αρχών για τα όσα τραγικά βιώνουμε, με αφορμή όχι μόνο το γεγονός ότι καθυστέρησαν να εντοπίσουν και να ενημερώσουν το κοινό για τον νέο κορονοϊό και να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα, αλλά και ότι προσπάθησαν αρχικά να… κουκουλώσουν την υπόθεση.

Με αφορμή ειδικά το τελευταίο η συζήτηση επανέρχεται στον στρατηγικό ρόλο που έπαιξε ο ήρωας-γιατρός Λι Γιενλιάνγκ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να σημάνει συναγερμό για την επιδημία του νέου κορονοϊού στην Κίνα, αλλά «φιμώθηκε» από τις αρχές.

Συγκεκριμένα, ήδη από το Δεκέμβριο, ο οφθαλμίατρος είχε εντοπίσει την εμφάνιση μιας… περίεργης και ανεξήγητης πνευμονίας, με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με το SARS, σε ασθενείς και είχε ενημερώσει τους ιθύνοντες για το θέμα. Όμως, αντί οι αρχές να θορυβηθούν, τον συνέλαβαν για διατάραξη της κοινωνικής τάξης.

Τελικά τα γεγονότα τον δικαίωσαν, ενώ και ο ίδιος έχασε δυστυχώς τη ζωή του, τον περασμένο μήνα, έχοντας κολλήσει τον ιό από ασθενείς του.

Μάλιστα, οι κινεζικές αρχές υποχρεώθηκαν υπό το βάρος της λαϊκής κατακραυγής να τον ανακηρύξουν εθνικό ήρωα. Όμως, ο καλύτερος τρόπος να τον τιμήσουν θα ήταν να αφυπνιστούν από τα γεγονότα και να βεβαιωθούν ότι κάτι ανάλογο δεν θα ξανασυμβεί στο μέλλον, κάτι που είναι λίαν αμφίβολο στις σκοταδιστικές συνθήκες της κομμουνιστικής Κίνας.

Πραγματικά, μαζί με την επιστροφή της χώρας στην οικονομική κανονικότητα, το ίδιο επιστρέφει και το πολιτικό κατεστημένο δείχνοντας, δυστυχώς, ότι η κρίση πέρασε σαν να… μη συνέβη τίποτε, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Πέρα από μερικούς χαμηλόβαθμους τοπικούς αξιωματούχους, καμία… καρέκλα δεν έτριξε στην κεντρική ηγεσία του Πεκίνου, κανείς δεν απολογήθηκε, κανείς δεν ζήτησε συγνώμη, κανείς δεν τιμωρήθηκε.

Με τον τρόπο αυτό η θυσία του γιατρού Λι Γιενλιάνγκ μοιάζει δυστυχώς να πήγε χαμένη, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος και οι απλοί συμπατριώτες του υπόσχονται να μην τον ξεχάσουν. Είναι τραγικό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα της σημερινής κομμουνιστικής Κίνας!